Είχε μια κανονική ζωή, όπως και οι περισσότεροι κάτοικοι της Ουκρανίας. Εργαζόταν, διασκέδαζε, περνούσε όμορφες στιγμές με την οικογένειά του. Μέσα σε μια ημέρα, όλα ήρθαν… τούμπα, κατέρρευσαν. Αρκετός κόσμος αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα του, άλλοι προτίμησαν να βρουν καταφύγια για να σωθούν από τις βόμβες. Η ρωσική εισβολή έχει αλλάξει άρδην τις ζωές των Ουκρανών.
Η τραγωδία που υφίστανται επηρεάζει όλους, συμπεριλαμβανομένων των αθλητών. Μια από τις ιστορίες που αντικατοπτρίζει καλύτερα τη ριζική αλλαγή στη ζωή που έχουν βιώσει οι Ουκρανοί είναι αυτή του Γκεόργκι Σουντάκοφ. Το παιδί-θαύμα του ουκρανικού ποδοσφαίρου, που θεωρείται το μεγαλύτερο ταλέντο της τελευταίας 15ετίας και ένα από τα μεγαλύτερα ever που έβγαλε η χώρα.
Μόλις πριν από ένα μήνα, ο Σουντάκοφ επέκτεινε το συμβόλαιό του με τη Σαχτάρ και ήταν ενθουσιασμένος: «Οι εντυπώσεις είναι μόνο θετικές, είμαι χαρούμενος. Αυτό είναι ένα νέο βήμα προς το μέλλον. Είμαι πολύ χαρούμενος και ελπίζω να κάνω το καλύτερο για τον σύλλογο». Ένα άλλο σημαντικό βήμα στη ζωή του ήταν ο γάμος του με τον επί χρόνια δεσμό του. Η Λίζα που του έχει κλέψει την… καρδιά, περιμένει τον ερχομό του πρώτου παιδιού τους. Ο γάμος τους έγινε στις 22 Φεβρουαρίου μόλις δύο μέρες πριν την έναρξη της ρωσικής εισβολής.
Ο Σουντάκοφ είχε κάνει όνειρα για τη ζωή του, έβλεπε να πηγαίνουν όλα ιδανικά και θα είχε την ευκαιρία να τα εκπληρώσει. Ωστόσο, όλα πάνε… πίσω. Ο 19χρονος μεσοεπιθετικός ζει κρυμμένος σε ένα καταφύγιο στο Κίεβο, περιμένοντας να τελειώσει η εισβολή. Η επιβίωση και η προστασία της γυναίκας του είναι πλέον οι μόνες προτεραιότητές του.
Το όνομά του, πάντως, σε αρκετό κόσμο πριν ξεκινήσει ο πόλεμος σε ουκρανικό έδαφος δεν έλεγε πολλά. Υπήρχαν άνθρωποι που τον γνώριζαν, όπως φυσικά και ομάδες που τον παρακολουθούσαν. Παρόλα αυτά, ήρθε στην επιφάνεια και έγινε γνωστός παγκοσμίως μέσω του ανθρώπου που τον… έβγαλε ουσιαστικά. Ο Φερνάντο Βαλέντε, προπονητής του στις ακαδημίες της Σαχτάρ Ντόνετσκ τον είχε χαρακτηρίσει ως το μεγαλύτερο ταλέντο που έχει δει. Προφανώς, με τόσα χρόνια εμπειρίας σε Ουκρανία και Πορτογαλία, ο 62χρονος κόουτς θα έχει δει και θα είχε στα χέρια του πολλούς ταλαντούχους ποδοσφαιριστές. Οπότε, το να ζητήσουμε τη γνώμη του για την όλη κατάσταση στην Ουκρανία, τον Σουντάκοφ αλλά και το ποδόσφαιρο της χώρας.
«Ευτυχώς, όταν ο πόλεμος ξεκίνησε ήμουν ήδη στην Πορτογαλία. Οπότε ουσιαστικά δεν είχα κάποιο πρόβλημα ή τίποτα τέτοιο. Σε αντίθεση με πολλούς από τους συναδέλφους μου», ήταν η αρχική του τοποθέτηση όταν ρωτήθηκε για το αν έφυγε με ασφάλεια από την χώρα.
Αρκετά μέλη της Σαχτάρ, κυρίως από την πρώτη ομάδα, ήρθαν προσφάτως στην Ελλάδα για το φιλικό με τον Ολυμπιακό. Τι γίνεται, όμως, με όσους έμειναν πίσω; Ο Φερνάντο Βαλέντε μας έκανε γνωστό πως από το 2014 και έπειτα, όταν έγινε η πρώτη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και στην επαρχία του Ντονμπάς, οι εγκαταστάσεις έχουν μεταφερθεί σε άλλη πόλη της χώρας, ενώ προσφάτως «μετανάστευσαν» αλλού.
«Όπως ξέρω πολύ καλά επειδή δούλευα στην ομάδα, ολόκληρη η αθλητική δομή, οι υποδομές γενικότερα και το προπονητικό κέντρο της Σαχτάρ Ντόνετσκ βασίζεται στο Κίεβο από το 2014 και έπειτα. Αυτό συνέβη από τη στιγμή που άρχισαν οι ένοπλες συγκρούσεις ανάμεσα στα στρατεύματα στην επαρχία του Ντονμπάς. Από την πληροφόρηση που έχω και με όσα έχω μάθει, όλα τα μέλη και οι άνθρωποι που δούλευαν στην ακαδημία της Σαχτάρ είναι ασφαλείς και έχουν μεταναστεύσει στην περιοχή του Λβιβ».
Την ίδια ώρα, ο Φερνάντο Βαλέντε μιλάει με εγκωμιαστικά λόγια για τον Γκεόργκι Σουντάκοφ. Τον χαρακτηρίζει «ξεχωριστό» και έναν πανέξυπνο ποδοσφαιριστή που κατανοεί τα όσα γίνονται στον αγωνιστικό χώρο, ενώ αναφέρει πως μπορεί να «φτιάξει» τους συμπαίκτες του με ασίστ αλλά και τον ίδιο τον εαυτό του σκοράροντας γκολ.
«Έχω προπονήσει πολλά μεγάλα ταλέντα στην Ουκρανία, ένα από αυτά είναι ο Σουντάκοφ. Είναι όμως ξεχωριστός. Κατανοεί κάθε λεπτομέρεια μέσα στους αγώνες και έχει πολύ ισχυρή ανταγωνιστική νοοτροπία, είναι πανέξυπνος. Είναι πολύ καλός στο κομμάτι της τεχνικής και έχει τη δυνατότητα να δημιουργεί για τους συμπαίκτες του, όντας εξαιρετικός στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου μοιράζοντας ασίστ και σκοράροντας γκολ. Νομίζω ότι θα καταφέρει να συνεχίσει την καριέρα του και να παίξει σε έναν πολύ μεγάλο ευρωπαϊκό σύλλογο, όταν επιτέλους η κατάσταση στην Ουκρανία βελτιωθεί και φυσικά όταν η κόρη του γεννηθεί μέσα σε αυτό τον μήνα».
Για να καταλάβει κανείς την ποιότητα και το ταλέντο του Σουντάκοφ, ο άνθρωπος που του έδωσε την ευκαιρία να κάνει το ντεμπούτο του με την εθνική Ουκρανίας και μάλιστα σε ηλικία 18 ετών ήταν ο Αντρέι Σεβτσένκο. Αν μη τι άλλο ένα παράσημο για τον νεαρό μεσοεπιθετικό, ο οποίος νωρίτερα είχε περάσει όπως ήταν λογικό και από τα μικρότερα κλιμάκια της χώρας του.
Τα τελευταία χρόνια πάντως η Ουκρανία έχει βγάλει σπουδαίους μεσοεπιθετικούς όπως ο Γιάρεμτσουκ, ο Τσιγκάνκοφ και ο Μαλινόφσκι. Είναι ικανός ο Γκεόργκι Σουντάκοφ να γίνει καλύτερος ποδοσφαιριστής από αυτούς και η καριέρα του να φτάσει σε υψηλότερο επίπεδο;
«Πιστεύω πως είναι καλύτερος, ναι (σσ. από τους προαναφερθέντες). Η καριέρα ενός παίκτη εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Αν όμως καταφέρει να φύγει από την Ουκρανία λόγω του πολέμου και να βρει έναν καλό σύλλογο και έναν καλό προπονητή, μπορεί να φτάσει να αγωνιστεί σε πολύ υψηλό επίπεδο, να κάνει μεγάλη καριέρα. Εκτός από το μεγάλο ταλέντο που έχει, είναι αποφασισμένος και συγκεντρωμένος στο να καταφέρει να γίνει νικητής, να πετύχει στον κόσμο του ποδοσφαίρου ώστε να βελτιωθεί η ζωή της οικογένειάς του».
Βέβαια, ο Σουντάκοφ δεν είναι το μοναδικό ταλέντο στη Σαχτάρ Ντόνετσκ. Μπορεί να ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους, αλλά υπάρχουν και άλλα παιδιά που έχουν τα φόντα να γίνουν επαγγελματίες και να κάνουν καριέρα. Διότι, το τμήμα σκάουτινγκ των Ουκρανών δουλεύει εξαιρετικά και εντοπίζει ταλέντα… παντού.
«Υπάρχει πολύ ταλέντο στην ακαδημία της Σαχτάρ, επειδή το τμήμα του σκάουτινγκ ψάχνει για διάφορους παίκτες που μπορούν να προσαρμοστούν στο στιλ της πρώτης ομάδας. Ο πρόεδρος του συλλόγου απαιτεί η ομάδα του να παίζει καλό ποδόσφαιρο στο μάτι, να μοιάζει κατά κάποιο τρόπο με αυτό που έπαιζαν οι Βραζιλιάνοι. Οπότε είναι λογικό και η Σαχτάρ να έχει 15 Βραζιλιάνους παίκτες στο ρόστερ της.
Ήρθα στη Σαχτάρ γιατί στην Πορτογαλία οι ομάδες μου έπαιζαν επίσης ωραίο ποδόσφαιρο. Κάτι που δεν είναι συνηθισμένο σε αρκετές περιπτώσεις, αφού το ποδόσφαιρο βασίζεται αρκετά στα σωματικά προσόντα και στην αθλητικότητα, με πολλές μονομαχίες αλλά και λιγότερη ποιότητα και τεχνική. Οι διαφορές ανάμεσα στο ποδόσφαιρο που παίζεται στην Ουκρανία και στην Πορτογαλία δεν είναι πολλές, αλλά η μεγάλη διαφορά είναι οι ιδέες του προπονητή.
Νομίζω ότι όλες οι ακαδημίες προσπαθούν να κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν για να εκπαιδεύσουν παίκτες για την πρώτη ομάδα και να βελτιώσουν τα ταλέντα τους για να μπορέσουν να τους πουλήσουν, κερδίζοντας χρήματα για να μεγαλώσει ο σύλλογος. Το έργο των ακαδημιών είναι επίσης σημαντικό σε όλες τις χώρες, αφού καλούνται να εκπαιδεύσουν καλούς παίκτες αλλά και καλούς ανθρώπους... Αυτό που κάνει τη διαφορά είναι οι συνθήκες εργασίας που δίνουν στους προπονητές για να εξελίξουν τη δουλειά τους».
