Πατ Τίλμαν: Ο σταρ του NFL που μετά την 11/9 πολέμησε τους Ταλιμπάν και σκοτώθηκε από… Αμερικανούς

«Είμαι ακόμη μπερδεμένη γιατί επέλεξαν να πουν ψέματα και να με κάνουν εμένα έναν θρύλο, όταν οι πραγματικοί ήρωες είναι οι σύντροφοι μου στρατιώτες που σκοτώθηκαν εκείνη την ημέρα…».

Η Τζέσικα Λιντς, σχολίασε με τον τρόπο αυτό, όταν βρήκε το θάρρος να το κάνει, την «επιλογή» των επικεφαλής του αμερικανικού στρατού να αλλάξουν την ιστορία της και να την προβάλλουν σαν μια ηρωίδα. Ο Πατ Τίλμαν στο ημερολόγιο του το είχε καταλάβει. Έγραφε ότι στην ιστορία της πρέπει να έχει διαφοροποιηθεί η αλήθεια. Πώς πρέπει να έχει αλλάξει για να προβληθεί στον αμερικανικό λαό μια ιστορία που μπορούσε να εμπνεύσει, που θα μπορούσε να αγγίξει την καρδιά των Αμερικανών, και να καλύψει κάτι μεγαλύτερο.

Ο Πατ Τίλμαν, όμως, όταν τα έγραφε αυτά στο ημερολόγιό του, δεν μπορούσε να φανταστεί ποτέ ότι το μοτίβο αυτό θα επαναλαμβανόταν λίγο αργότερα έχοντας στο επίκεντρο εκείνον, και τον… θάνατό του!



Η αλήθεια είναι ότι η ιστορία του Πατ Τίλμαν ήταν, και ενδεχομένως να είναι, μια από αυτές, που εάν δεν είσαι Αμερικανός, δύσκολα να τη θυμάσαι ή ακόμη και να τη γνωρίζεις. Ωστόσο είναι μια από τις ιστορίες που απασχόλησαν αρκετά την αμερικανική κοινή γνώμη και προκάλεσαν μεγάλες αντιδράσεις, ενώ αποτέλεσε έμπνευση για ένα βιβλίο και μια ταινία.

Μια ιστορία πατριωτισμού, αλλά και συγκάλυψης η οποία αποκαλύφθηκε επειδή η μητέρα του Τίλμαν -κυρίως- ποτέ δεν πίστεψε τα όσα της μετέφεραν οι στρατιωτικοί, για τον θάνατό του. Δηλαδή, πως πέθανε από τους Ταλιμπάν σε μια μάχη. Η αλήθεια ήταν ότι ο Τιλμαν πέθανε από τα πυρά των συντρόφων του.

ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΠΑΤ ΤΙΛΜΑΝ

Ο Πατ Τίλμαν γεννήθηκε στις 6 Νοεμβρίου του 1976 στο Φρέντικ της Καλιφόρνια. Γόνος της Μαίρης και του Πάτρικ, και ο μεγαλύτερος από τα τρία παιδιά που έφεραν στη ζωή. Αγαπούσε την οικογένειά του πάρα πολύ, το διάβασμα, την ιστορία και την Μαρί, από την πρώτη στιγμή που την γνώρισε.



Το αμερικανικό ποδόσφαιρο το αγάπησε. Σιγά - σιγά. Αν και μικρός έδειχνε να έχει κλίση στο baseball, όταν μεγάλωσε άρχισε να δείχνει την προτίμησή του στο αμερικανικό ποδόσφαιρο. Με την κολεγιακή του ομάδα κατάφερε να διακριθεί, την βοήθησε να πάρει το τρόπαιο το 1996 και μάλιστα αήττητη με εκείνον να κατακτά και τον τίτλο του πολυτιμότερου παίκτη του πρωταθλήματος. Το όνομά του μπήκε το Hall of Fame του κολλεγίου του, μετά θάνατον και στο αντίστοιχο της Αριζόνα το 2018.

Μετά την παρουσία του αυτή, τα πάντα εξελίχθηκαν αρκετά φυσιολογικά. Θα αποφασίσει να συμμετάσχει στα ντραφτ του NFL το 1998. Εκεί επιλέχθηκε από τους Arizona Cardinals, την ομάδα της πολιτείας του, με την οποία δέθηκε αρκετά. Άλλαξε θέση στην οποία αγωνιζόταν, άρχισε να τα πηγαίνει ακόμη καλύτερα με το όνομά του να ανεβαίνει και να γίνεται αρκετά γνωστός.

Η αγάπη του προς την ομάδα που τον ανέδειξε και η αφοσίωσή του σε αυτή, ήταν και ο κύριος λόγος να αρνηθεί όταν οι St Luis Rams του πρότειναν ένα συμβόλαιο πέντε ετών με εννιά εκατομμύρια δολάρια αποδοχές. Οι εμφανίσεις του με την αγαπημένη του ομάδα εξακολούθησαν να είναι αρκετά καλές με αξιοπρόσεχτα στατιστικά, αποτελώντας έναν από τους πιο αναγνωρίσιμους παίκτες της ομάδας, της Αριζόνα, την οποία αγαπούσε πολύ.

Τον Μάιο του 2002 αποφάσισε να αλλάξει τα πάντα. Όπως αγαπούσε την ομάδα του, αγαπούσε την πατρίδα του. Ο λόγος αυτός, όπως αναφέρονται σε αρκετά δημοσιεύματα με πληροφορίες από το ημερολόγιό του, ήταν και αυτός που αποφάσισε να αλλάξει τα πάντα στη ζωή του.

Η αφορμή είχε δοθεί την 11η Σεπτεμβρίου 2001 στην τρομοκρατική επίθεση της ημέρας αυτής που συγκλόνισε όλο τον κόσμο. Έχοντας, λοιπόν βαθιά το αίσθημα του πατριωτισμού, αποφάσισε να βάλει τέλος στην καριέρα του, να αποχαιρετήσει τη σύζυγό του, τους γονείς του και με τον αδελφό του, να καταταγούν εθελοντικά στον στρατό, σπάζοντας το συμβόλαιο που είχε με τους Cardinals ύψους 3,6 εκατομμυρίων.



Ο Πατ με τον αδελφό του, ολοκλήρωσαν την βασική εκπαίδευση και άλλες περισσότερο εξειδικευμένες, τελείωσε την εκπαίδευσή του σαν Ranger έχοντας σκοπό να καταφέρει να βοηθήσει την χώρα του να πολεμήσει την Αλ Κάιντα. Τον Νοέμβριο του 2003 είχε καταφέρει να ολοκληρώσει την εκπαίδευσή του και να είναι έτοιμος για να κάνει αυτό που ήθελε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο από την στιγμή που έβλεπε τους Δίδυμους Πύργους να γίνονται.. στάχτη.

Η ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΗΣ ΛΙΝΤΣ

Έχοντας ολοκληρώσει την εκπαίδευση του θα ταξιδέψει με προορισμό το Ιράκ και όχι στο Αφγανιστάν που ήθελε για να πολεμήσει τον Οσάμα Μπιν Λάντεν. Στο Ιράκ συμμετείχε σε πολλές αποστολές. Μια εξ αυτών και η διάσωση της Τζέσικα Λιντς. Για την ακρίβεια να αποτελέσει την υποστηρικτική ομάδα που ανέλαβε τη… διάσωση της Λιντς.

Ποια ήταν η Λιντς; Η 19χρονη, Τζέσικα Λιντς έγινε αρκετά γνωστή λόγω της αιχμαλωσίας(;) της από τους Ιρακινούς. Η Λιντς ήταν στέλεχος μια στρατιωτικής ομάδας η οποία έπεσε σε ενέδρα με τους Ιρακινούς να σκοτώνουν τους άλλους έντεκα στρατιώτες της ομάδας της, εκτός από εκείνη. Η Λιντς έμεινε ζωντανή και την έπιασαν αιχμάλωτη. Ή τουλάχιστον αυτό έκαναν γνωστό οι αμερικανικές στρατιωτικές Αρχές.

Ωστόσο, υπάρχουν αρκετές αναφορές πως παρά το γεγονός ότι οι Ιρακινοί όντως σκότωσαν τους στρατιώτες που ήταν στην ίδια ομάδα, εκείνη αφού διαπίστωσαν πως έχει επιζήσει προσπάθησαν, ακόμη και κάποιες φορές με αρκετό ρίσκο να την μεταφέρουν πίσω στους Αμερικανούς στη βάση. Χωρίς όμως αποτέλεσμα. Έτσι την είχαν σε ένα νοσοκομείο.

Η Τζένιφερ Λιντς είναι αλήθεια πως ήταν τραυματισμένη και είχε έντονο συναισθηματικό τραύμα ως αποτέλεσμα της ενέδρας και της μάχης, στην κατάθεσή της, αργότερα, όταν αυτή έγινε γνωστή θα δηλώσει… «Είμαι ακόμη μπερδεμένη ως προς το γιατί επέλεξαν να πουν ψέματα και να με προβάλουν εμένα σαν έναν θρύλο, αν και στην πραγματικότητα, ήρωες ήταν οι συνάδελφοί μου εκείνη την ημέρα που σκοτώθηκαν».



Ποια ήταν η «αλήθεια» των αμερικάνικων στρατιωτικών Αρχών; Πώς η ζωή της Λιντς ήταν σε κίνδυνο, πως βασανιζόταν και πως ήταν θέμα τιμής για τον στρατό να σώσουν την 19χρονη. Το θέμα της Λιντς είχε αποτελέσει μέγα ζήτημα με την κοινή γνώμη να υιοθετεί την πτυχή της… αλήθειας του αμερικανικού στρατού, ο οποίος αποφάσισε να προχωρήσει στην διάσωσή της.

Ο Πατ Τίλμαν, που είχε αρχίσει να διαπιστώνει ότι τα πράγματα στο Ιράκ δεν ήταν έτσι όπως τα μάθαινε στη ζωή του στις ΗΠΑ, έγραψε στο ημερολόγιό του ότι διαβλέπει μια προσπάθεια να προβληθεί μια ιστορία που θα παθιάσει και να εμπνεύσει τους Αμερικανούς για την συνέχεια των επιχειρήσεων στο Ιράκ.

Αργότερα, όμως το ίδιο μοτίβο, και ενδεχομένως με χειρότερο τρόπο ακολουθήθηκε και με εκείνον στο επίκεντρο. Και συγκεκριμένα, τον θάνατό του.

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ

Στις 8 Απριλίου 2004 ο Πατ, μαζί με τον αδελφό του θα προσγειωθούν στο Αφγανιστάν. Θα αναρωτηθείτε, «γιατί από την στιγμή που είχε διαπιστώσει ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως τα ήξερε πριν την καταταγή του γιατί επέλεξε να συνεχίσει και να πάει στο Αφγανιστάν;».

Ο Πατ Τίλμαν, όπως αναφέρουν σε σχετικά δημοσιεύματα, στο διάστημα της επιστροφή του στις ΗΠΑ από το Ιράκ είχε αντιπολεμικό αγώνα. Ωστόσο όταν του προτάθηκε η συμμετοχή του στο Αφγανιστάν δεν το σκέφτηκε πολύ. Ο λόγος που είχε αλλάξει τη ζωή του και τη διακινδύνευε ήταν να συμμετέχει στη μάχη κατά της Αλ Κάιντα και του Μπιν Λάντεν. Πλέον αυτό ήταν μπροστά του. Και εκείνος δεν το σκέφτηκε…

Στο Αφγανιστάν όμως έμελλε να αφήσει την τελευταία του πνοή… Στις 22 Απριλίου στην περιοχή, Khost, στα ανατολικά σύνορα του Αφγανιστάν. Ο Τιλμαν με τον θάνατό του, από ένας καλός παίκτης του NFL θα γίνει ένας ήρωας. Οι στρατιωτικές Αρχές θα του απονείμουν το «Silver Star” για τη “θυσία» του, τα ελικόπτερα τιμητικά θα πετάξουν πάνω από τα γήπεδα του NFL κατά τη διάρκεια των αγώνων του πρωταθλήματος, και η τελετή της μνήμης του, αντί της κηδείας του θα προβληθεί ζωντανά από τα μεγάλα ειδησεογραφικά τηλεοπτικά δίκτυα όλης της χώρας.



Κατά τη διάρκεια της κηδείας, μεταδόθηκε σαν λόγος θανάτου, ό,τι είχε μεταφερθεί και στην οικογένειά του. Πώς ο Πατ Τίλμαν ήταν μέλος μιας ομάδας αμερικανικών στρατιωτών τοποθετημένη σε έναν λόφο που δέχθηκε εχθρικά πυρά, με τον Τίλμαν να προσπαθεί να σώσει τους συναδέλφους του.



Ωστόσο η αλήθεια ήταν και πάλι άλλη… Ο Πατ Τίλμαν προσπάθησε να υπερασπιστεί τους άνδρες με τους οποίους υπηρετούσε μαζί, μέχρι την τραγική στιγμή που δέχθηκε τα πυρά ενός από τους αμερικανούς στρατιώτες. Το συγκλονιστικότερο; Οι τελευταίες του λέξεις… «I’m Pat f@cking Tillman (Είμαι ο Πατ Τίλμαν, γαμωτο)», σε μια προσπάθεια να τον αναγνωρίσουν οι συμπατριώτες του και να σταματήσουν να τον πυροβολούν.

Λέξεις οι οποίες αποδείκνυαν τι ακριβώς είχε συμβεί. Λέξεις που όμως είχαν μείνει μυστικές όπως και η αλήθεια για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα…

ΤΟ ΨΕΜΑ ΚΑΙ Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ

Οι Αμερικανικές Αρχές στην επίσημη ενημέρωσή τους προς την οικογένειά του ήταν ότι σκοτώθηκε από τα εχθρικά πυρά… Το ψέμα, αρχικά, έγινε πιστευτό από την οικογένειά του. Κηδεία δεν έγινε γιατί ο ίδιος ο Πατ, όπως ανέφερε ο αδερφός του δεν ήθελε κάτι τέτοιο. Η σορός του αποτεφρώθηκε, με τον αδερφό του να φωνάζει ότι ο αδελφός του, ως άθεος, που του είχε εκμυστηρευθεί ότι ήταν, δεν ήθελε θρησκευτικές τελετές. «Απλώς μην κάνετε λάθος, θα ήθελε να πω το εξής: Δεν είναι με τον Θεό. Είναι γαμ…..νος νεκρός. Δεν είναι θρησκευόμενος. Ευχαριστώ λοιπόν για τις σκέψεις σας, αλλά έχει πεθάνει».

Φυσικά και η πτυχή αυτή ήταν κάτι που δεν άρεσε στον αμερικανικό στρατό. Η τελετή του ήταν ένας τρόπος να ικανοποιηθεί ο σκοπός, να «χτιστεί» η εικόνα του ήρωα και να αποτελέσει έμπνευσή για πολλούς.



Τα πάντα όμως θα αλλάξουν ρότα λίγες εβδομάδες μετά την τελετή αυτή… Ο λοχίας της ομάδας του Πατ Τιλμαν που γνώριζε την αλήθεια δεν μπορούσε να το κρατάει άλλο μέσα του. Έπιασε τον αδελφό του Πατ Τιλμαν, τον Κέβιν, και του μετέφερε το σοκαριστικό νέο. «Ο αδελφός σου σκοτώθηκε από φιλικά πυρά»…

Λίγο αργότερα, ο Τύπος είχε ήδη μάθει το συνταρακτικό νέο. Ένας δημοσιογράφος τηλεφώνησε στην μητέρα του, η οποία για έναν ανεξήγητο λόγο, ποτέ δεν είχε πιστέψει την εκδοχή του Στρατού για να της ζητήσει ένα σχόλιο… Αυτό ήταν. Το σημείο αυτό ξεκίνησε έναν πόλεμο, για την αποκατάσταση της αλήθειας.

Η ΠΑΡΑΔΟΧΗ ΤΟΥ ΨΕΜΑΤΟΣ

Τέσσερα χρόνια… Τόσο χρειάστηκε η οικογένειά του Πατ Τίλμαν για να μπορέσει να λάβει την επίσημη παραδοχή της στρατιωτικής ηγεσίας των ΗΠΑ ότι ο Πατ είχε χάσει τη ζωή του από φιλικά πυρά. Τέσσερα χρόνια έρευνας, με την μητέρα του να έχει ηγετικό ρόλο, επτά επίσημες έρευνες, δύο ακροάσεις από το Κογκρέσο και την μαρτυρίες…

Έτσι μετά την τεράστια πίεση που ασκήθηκε, και τα στοιχεία που είχαν βρεθεί και αποκαλυφθεί οι στρατιωτικές Αρχές δεν μπορούσαν να μην το παραδεχθούν…



Ποια ήταν τα σημαντικότερα στοιχεία της οικογένειας; Μαρτυρίες, μηνύματα και mail των δικηγόρων του στρατού και άλλων στελεχών να συγχαίρουν ο ένας τον άλλον για την επιτυχία στην προσπάθεια απόκρυψης της αλήθειας. 2000 σελίδες, συνολικά. Με τις σημαντικότερες από αυτές να δημοσιεύονται το 2007 στο Associated Press.

Και ένα ακόμη μεγάλο στοιχείο που είχε βρεθεί από τους ιατροδικαστές, αλλά είχε μείνει κρυφό από τους υπεύθυνους του στρατού…

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ

Οι ιατροδικαστές είχαν ανακαλύψει τις τρύπες από τις τρεις σφαίρες που είχαν διαπεράσει το κεφάλι του Πατ. Η απόσταση που είχαν μεταξύ τους ήταν αρκετά μικρή… τέτοια που δεν μπορούσε να δικαιολογηθεί από την απόσταση των Αφγανών που φέρονταν να είχαν πυροβολήσει και να είχαν από την ομάδα των Αμερικανών στρατιωτών.

Αφού αποκαταστάθηκε ένα μέρος της αλήθειας ο Στρατός και όχι η Πολιτεία ήταν υπεύθυνος να αναβάλει να δώσει απαντήσεις στην οικογένειά του Πατ. «Τώρα τους άφησαν το καθήκον να ενημερώσουν την οικογένειά μας για το τι ακριβώς συνέβη και ποιος ευθύνεται για την αλλαγή και την απόκρυψη της αλήθειας», ανέφερε ο Κέβιν ο αδελφός του Πατ, ο οποίος στη συνέχεια παραδέχθηκε ότι ποτέ η μητέρα τους δεν είχε πεισθεί για το τι συνέβη.

«Υπολόγισαν χωρίς την αντίδραση της οικογένειας μας. Μέσα από την εκπληκτική δύναμη και επιμονή της μητέρας μου η οικογένειά μας κατάφερε να διεξαγάγει πολλές έρευνες. Συγκέντρωνε συνέχεια νέα στοιχεία, πληροφορίες, δουλεύοντας ακούραστα κάθε βράδυ αφού επέστρεψε στο σπίτι από την δουλειά της», αναφέρει ο Κέβιν Τίλμαν.



Η μητέρα του πίστευε ότι πίσω από το ψέμα αυτό, βρέθηκε ο υπουργός άμυνας των ΗΠΑ, Ντόναλτ Ράμσφελντ ο οποίος είχε στείλει ένα ευχαριστήριο γράμμα στον Πατ Τίλμαν όταν είχε μάθει ότι είχε αποφασίσει να σπάσει το συμβόλαιό του σαν επαγγελματίας παίκτης του NFL και να καταταγεί στον στρατό.

Άρα, υποστηρίζει η μητέρα του Πατ, ο Ράμσφελντ τον είχε προσέξει και τον είχε στο… μυαλό του. Ωστόσο ο Ραμσφελντ δεν ήταν ο μόνος εμπλεκόταν με την απόκρυψη των γεγονότων του θανάτου του Τίλμαν. Όπως αναφέρει η οικογένειά του, ένας άλλος ήταν ο Στάνλεϊ ΜακΚρίσταλ, στρατηγός εν αποστρατεία πια, αλλά τότε ήταν υπεύθυνος των επιχειρήσεων που έγιναν το Αφγανιστάν το διάστημα της παρουσίας του Τίλμαν.

Φέρεται να έστειλε ενημερωτικό «εσωτερικό» μήνυμα με οδηγίες-κατευθύνσεις για το τι πρέπει να αναφερθεί από όσους στρατιωτικούς και μη, κληθούν να σχολιάσουν τον θάνατο του Πατ για να «αποφευχθεί το ενδεχόμενο δηλώσεων που θα μπορούσαν να προκαλέσουν δημόσια αμηχανία εάν δημοσιοποιηθούν οι συνθήκες του θανάτου του δεκανέα Τίλμαν».

Όπως ανέφερε αργότερα στην κατάθεσή του ήταν μια προσπάθεια προστασίας της οικογένειάς του στην περίπτωση που μάθαινε το τι συνέβη, αλλά και μια προσπάθεια να προστατευθούν τα άλλα μέλη της ομάδας του Τίλμαν.



Τι δεν είπε; Ότι ο θάνατος του Τιλμαν ήταν μια… εξαιρετική ευκαιρία να ανέβει στην κοινή γνώμη άποψη ότι σωστά γίνονται όσα γίνονται στο Αφγανιστάν γενικότερα, καθώς την είχε μεγάλη ανάγκη η ηγεσίας των ΗΠΑ και αυτή του στρατού.

Πλέον, η αλήθεια γύρω από το όνομα και τον θάνατο του Πατ Τίλμαν έχει αποκατασταθεί. Οι προσπάθειες της οικογένειάς του να βρει την αλήθεια αποτέλεσαν εξαιρετική πηγή για ένα βιβλίο, και ένα ντοκιμαντέρ το οποίο προβλήθηκε στις ΗΠΑ το 2010.

Η σύζυγός του Πατ, θέλοντας να τιμήσει την μνήμη του άνδρα της ίδρυσε το «Pat Tillman Foundation» με χρήματα δικά της, της οικογένειας του Τίλμαν, φίλων και όσων ήθελαν να βοηθήσουν. Σκοπός του να παρέχει βοήθεια σε οικογένειες στρατιωτών, κυρίως οικονομική βοήθεια σε παιδιά τους για να μπορέσουν να σπουδάσουν…