Όλα γύρω σου αλλάζουν, μα εσύ μένεις εκεί…

Το 2024 ήταν μια χρονιά ορόσημο για τον οργανισμό της ΑΕΚ, με πολλές αλλαγές να λαμβάνουν χώρα στο «κιτρινόμαυρο στρατόπεδο». Κορυφαία όλων, η μεταβολή στο ιδιοκτησιακό καθεστώς, με τον Δημήτρη Μελισσανίδη να παραχωρεί τα ηνία στον Μάριο Ηλιόπουλο, ο οποίος όπως ήταν λογικό πρόσθεσε με το… καλημέρα νέο αίμα. Τόσο σε διοικητικό όσο και σε αγωνιστικό επίπεδο. Ένα από αυτά που δεν άλλαξε στην Ένωση αυτό το διάστημα, ήταν και ο προπονητής της. Παρά την πίεση που του έχει ασκηθεί και την κριτική που έχει δεχθεί, ο Ματίας Αλμέιδα παραμένει ακόμα στη θέση του.

Προφανώς θα έμοιαζε παράλογο να απομακρυνθεί ο κορυφαίος προπονητής της σύγχρονης ιστορίας της ομάδας μετά από την αδυναμία επίτευξης κάποιων στόχων, αλλά επειδή στην Ελλάδα αποτελεί σύνηθες φαινόμενο να λαμβάνονται αποφάσεις με το θυμικό και όχι με σοβαρά κριτήρια, τίποτα δεν ήταν δεδομένο.

Σε αυτήν την περίπτωση η ΑΕΚ λειτούργησε με βάση τη λογική και φυσικά κοιτώντας και τα πεπραγμένα του Ματίας Αλμέιδα αυτά τα 2,5 περίπου χρόνια που βρίσκεται στον σύλλογο δεν μπήκε καν στη διαδικασία να σκεφτεί τυχόν απομάκρυνσή του.



Αυτά που έχει αποκομίσει η Ένωση με τον Αργεντινό στο τιμόνι είναι πολλά παραπάνω από αυτά που έχει χάσει. Σίγουρα, η ΑΕΚ θα μπορούσε να έχει ακόμα ένα πρωτάθλημα στην τροπαιοθήκη της ή να στοχεύει σε ευρωπαϊκή διάκριση, όπως οι ανταγωνιστές της. Αλλά έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Κάποιες φορές θα είσαι εσύ ο κερδισμένος και κάποιες άλλες όχι.

Το σημαντικότερο όλων που έχει καταφέρει ο Αλμέιδα είναι πως διατηρεί την Ένωση μονίμως κοντά στην πηγή. Τη σεζόν 2022/23 ήπιε και νερό, την αμέσως επόμενη όχι. Και το γεγονός πως η ΑΕΚ έμεινε… διψασμένη, δημιούργησε ένα κλίμα αμφισβήτησης γύρω από το πρόσωπο του Αργεντινού. Το οποίο, πήρε τεράστιες διαστάσεις μετά και τον αποκλεισμό-σοκ από τη Νόα.



Σίγουρα, ορισμένες του επιλογές δεν του βγήκαν και στοίχισαν στην ομάδα, αλλά αυτό δεν μπορεί να αναιρέσει τη μέχρι τώρα προσφορά του. Ακόμα και μετά την πιο βαριά του ήττα με την ΑΕΚ, στο «Γ. Καραϊσκάκης» κόντρα στον Ολυμπιακό με σκορ 4-1 και ενώ το κλίμα στην ομάδα ήταν τεταμένο, κατάφερε και το γύρισε πλήρως, με την Ένωση να κάνει την κορυφαία της εμφάνιση μάλιστα μέσα στη σεζόν κόντρα στον ΠΑΟΚ στην OPAP Arena, για τα προημιτελικά του Κυπέλλου.



Ο Αλμέιδα δεν είναι ούτε ο καλύτερος προπονητής του κόσμου ούτε έχει το αλάθητο. Είναι όμως ο άνθρωπος που ταίριαξε με την ΑΕΚ περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον τα τελευταία 30 χρόνια. Το ταπεραμέντο του και το πάθος του για το ποδόσφαιρο εναρμονίστηκαν πλήρως τόσο με την ιστορία του συλλόγου όσο και με τους φιλάθλους. Σε αυτό συνηγόρησε φυσικά και το νέο γήπεδο, το οποίο εκτόξευσε την… τρέλα σε άλλα επίπεδα.

Και δικαιολογημένα! Με τον Πελάδο στο τιμόνι οι «κιτρινόμαυροι» έφτασαν κοντά στο να κατακτήσουν back-to-back πρωτάθλημα, κάτι που είχε να συμβεί από το 1994 και την ομολογουμένως καλύτερη περίοδο στην ιστορία του κλαμπ, με τις τρεις σερί κατακτήσεις. Επίσης, κατέκτησαν το νταμπλ για πρώτη φορά έπειτα από 45 χρόνια, ενώ μετά από πολύ καιρό έχουν θετικό απολογισμό στα ντέρμπι! Κάτι τέτοιο πριν την έλευση του Αλμέιδα θα φάνταζε ονειρικό. Πλέον επειδή αποτελεί την πραγματικότητα, φαίνεται λίγο…

Όλα όσα έχει πετύχει η ΑΕΚ την τελευταία διετία και η εδραίωσή της στις δύο πρώτες θέσεις της βαθμολογίας ενός τόσο ανταγωνιστικού πρωταθλήματος οφείλεται σε αυτόν. Και δεν πρέπει να λησμονείται από κανέναν. Άλλωστε, συνιστά μεγαλύτερο ρίσκο για τον οργανισμό να φύγει ο Αλμέιδα και να έρθει στη θέση του ένας… Μιγκέλ Καρντόσο, με όλον τον σεβασμό προς τον Πορτογάλο, παρά να μείνει και να διεκδικεί τίτλους! Ο κόσμος το έχει συνειδητοποιήσει αυτό, στηρίζοντάς τον ακόμα και στις δύσκολες στιγμές. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, πως κάθε φορά που ακούγεται το όνομά του από τα μεγάφωνα της OPAP Arena, ακολουθεί καθολική αποθέωση.