Κάποιες νίκες πρέπει να αντιμετωπίζονται σαν ήττες και κάποιες ήττες όχι ακριβώς σαν… επιτυχία (αλίμονο!), αλλά ως μία καλή αφετηρία για τη συνέχεια. Στη δεύτερη κατηγορία εντάσσεται αυτή που γνώρισε ο Παναθηναϊκός στη Βιτόρια από τη Λαμποράλ Κούτσα. Γιατί ίσως για πρώτη φορά φέτος παρουσίασε αισθητή βελτίωση, έστω και σε μικρά διαστήματα.
Ασφαλώς μία ομάδα με το ειδικό βάρος, την ιστορία και τις φιλοδοξίες του «τριφυλλιού» δεν δύναται να χαμογελά έχοντας χάσει απέναντι σε μία απλώς καλή ομάδα. Όμως η εικόνα των «πράσινων», έστω και για ένα ημίχρονο, ήταν απείρως καλύτερη από αυτή που έδειξαν στις άλλες φετινές τους ήττες, από το ΣΕΦ και το Βίλνιους, μέχρι το Τελ Αβίβ και το Ηράκλειο. Όπως επίσης και από αρκετές νίκες τους, όπως αυτές επί του Ερυθρού Αστέρα και της Λιέτουβος Ρίτας.
Σύμφωνοι, ο Παναθηναϊκός ήταν κάκιστος στο πρώτο μέρος και αυτό το παρά φύσιν 10/11 που είχε στα τρίποντα η Λαμποράλ Κούτσα έγινε και με δική του ευθύνη. Όμως το γεγονός ότι επέστρεψε από το -21 και στο φινάλε από το -9 φτάνοντας να διεκδικεί στο σουτ ένα παιχνίδι που έδειχνε χαμένο, αποτελεί κέρδος. Κι αυτό δεν οφείλεται αποκλειστικά στο χαρακτήρα μεγάλης ομάδας που έχει ή στον… ύπνο του Σκαριόλο στον απέναντι πάγκο. Έχει ΚΑΙ αγωνιστικές εξηγήσεις. Η ομάδα του Πεδουλάκη έκανε πιο επιθετική την άμυνά της και ορθολογική την επίθεσή της, Διαμαντίδης και Ματσιούλις κατά πρώτο λόγο και Ούκιτς-Φώτσης κατά δεύτερο κατέθεσαν την ψυχή τους στο παρκέ και ο Παναθηναϊκός για ένα 20λεπτο έφτασε στα επίπεδα που πρέπει να βρίσκεται αλλά σε μεγαλύτερη διάρκεια σε ένα ματς.
Πολλοί θα πουν ότι ο Πεδουλάκης ξέχασε στον πάγκο Μπατίστ, Παππά και Μαυροκεφαλίδη εξαντλώντας τους παίκτες που έκαναν την ανατροπή και στο τέλος έδειχναν να μην έχουν ανάσες. Όμως το συγκεκριμένο ματς μπορούσε να γυρίσει μόνο από την άμυνα και οι τρεις προαναφερθέντες δεν βγάζουν την ίδια ενέργεια στα μετόπισθεν με τους «βασικούς».
Μετά την ήττα αυτή ο Παναθηναϊκός δύσκολα μπορεί να τερματίσει πάνω από την τρίτη θέση στον όμιλό του. Όπως επίσης δύσκολα θα χάσει το εισιτήριο για το Top 16, μιας και Ερυθρός Αστέρας και Λιέτουβος Ρίτας δύσκολα θα τον «καβαλήσουν» στη βαθμολογία, ειδικά δε αν κερδίσει τους Σέρβους σε μια εβδομάδα στο ΟΑΚΑ. Στη δεύτερη φάση θα συναντήσει υψηλότερα εμπόδια, ωστόσο έχει το χρόνο μέχρι τότε να βελτιωθεί για να φτάσει στο στόχο του. Η διάρκεια στην απόδοση, η σταθερότητα σε επίθεση και άμυνα, αλλά και ένα μεγαλύτερο rotation από το υπάρχον είναι αναγκαίες συνθήκες για αυτό. Γιατί το ταβάνι των δυνατοτήτων της ομάδας είναι πολύ υψηλότερο από αυτό που παρουσιάζει ως τώρα στο παρκέ…
Follow @ChristosRobolis