«Ουδείς αναντικατάστατος». Ο Λεσόρ όμως; Υπάρχουν «Λεσόρ» στην αγορά;

H φράση «ουδείς αναντικατάστατος» συχνά φαντάζει περισσότερο ως παρηγοριά σε αυτόν που βιώνει μια απώλεια παρά ως πραγματικότητα. Γιατί, όπως και να το κάνουμε, υπάρχουν κενά που συχνά είναι πολύ δύσκολο ως αδύνατο να καλυφθούν. Σε αυτή την κατηγορία πιθανότατα εμπίπτει και αυτό του Ματίας Λεσόρ. Γιατί ο Παναθηναϊκός δεν χάνει απλώς έναν απλώς καλό παίκτη του ροτέισον του, αλλά τον μεγαλύτερο πυλώνα του οικοδομήματος που έχτισε πέρσι.

Τι χάνει ο Παναθηναϊκός με τον τραυματισμό του Λεσόρ

Από πού να αρχίσουμε και πού να τελειώσουμε… Για να αντιληφθεί κανείς την πολυτιμότητα του Λεσόρ, αρκεί να πούμε ότι πέρσι δεν έχασε κανένα από τα 41 παιχνίδια του Παναθηναϊκού στην Ευρωλίγκα (αλλά και κανένα πραγματικά σημαντικό ματς πρωταθλήματος ή Κυπέλλου) και ήταν με διαφορά ο πρώτος σε λεπτά συμμετοχής με σχεδόν 1.217 λεπτά (δεύτερος ο Γκραντ με 1.131). Φέτος, ομοίως, ήταν δεύτερος σε χρόνο με σχεδόν 452 λεπτά, πίσω μόνο από τον Κέντρικ Ναν (με 474) και επίσης είχε... μηδέν απουσίες.



Πέρα από ανθεκτικότητα, διάρκεια και συνέπεια, ο Λεσόρ πρόσφερε πολλά στον Παναθηναϊκό ΚΑΙ στις δύο πλευρές του παρκέ. Και ίσως η επίδρασή του στο αμυντικό κομμάτι να είναι αυτή που θα λείψει περισσότερο. Ο άσος από τη Μαρτινίκα μπορεί να υπηρετήσει τη συνήθη αμυντική τακτική του Εργκίν Αταμάν με τα χετζ άουτ, σε αντίθεση με τον Μπαλτσερόφσκι πέρσι και τον Γιουρτσεβέν φέτος. Σε μια άμυνα που φέτος δέχεται 116 πόντους ανά 100 κατοχές, με τον Λεσόρ στο παρκέ ο αντίστοιχος αριθμός πέφτει σε 112,8, μεγαλύτερος μόνο από εκείνους των Καλαϊτζάκη, Γκριγκόνις, Αντετοκούνμπο και Μωραΐτη που όμως έχουν πολύ λιγότερο χρόνο από εκείνον. Αντίθετα, με τον Γιουρτσεβέν στην πεντάδα το παθητικό του Παναθηναϊκού ανά 100 κατοχές ανεβαίνει σε 118,7. Παράλληλα, ο Λεσόρ στο διάστημα που αγωνίζεται παίρνει το 19% των διαθέσιμων αμυντικών ριμπάουντ. Το αποκορύφωμα της επιδραστικότητας του Λεσόρ στα μετόπισθεν ήταν στο Final 4 του Βερολίνου, όπου «κατάπιε» τις front line της Φενέρμπαχτσε και (κυρίως) της Ρεάλ.

Στην επίθεση, η παρουσία του Λεσόρ είναι επίσης σπουδαία. Είναι δεύτερος σε πόντους και τρίτος σε σύνολο πόντων που πετυχαίνει ή δημιουργεί στον Παναθηναϊκό, με 13,4 και 17,8 αντίστοιχα (πρώτος ο Κέντρικ Ναν που έχει 20,2 και 28,2 αντίστοιχα). Είναι πρώτος σε ευστοχία στα δίποντα με διαφορά (74,1%), σε αυτόν καταλήγει πάνω από το 1/5 των κατοχών των «πράσινων» όσο αγωνίζεται (21% usage) και μαζεύει το 34% των επιθετικών ριμπάουντ όσο είναι στο παρκέ.



Πέρα από «ψυχρά» νούμερα, ωστόσο, συνυπολογίστε και το εξής: ο Παναθηναϊκός εδώ και ενάμιση χρόνο έχει μάθει να ζει με τον Λεσόρ. Να βασίζεται στην παρουσία του σε πάνω από το 75-80% των αγώνων του. Η πολυτιμότητά του αποδεικνύεται και… πλαγίως, από το πόσο δυσκολεύονται να γεμίσουν τα παπούτσια του όσοι έχουν κληθεί να το κάνουν σε διάρκεια και όχι σποραδικά. Από τον Μπαλτσερόφσκι και τον Γιουρτσεβέν, μέχρι τον Μήτογλου και τον Αντετοκούνμπο.

Προσθέστε σε όλα τα παραπάνω και το πόσο θετική παρουσία είναι στα αποδυτήρια. Ο Λεσόρ είναι πραγματικός «στρατιώτης», προπονείται πιο σκληρά από όλους, δεν φυγοπονεί ποτέ, μισεί να κάθεται εκτός ακόμη και σε εύκολα παιχνίδια του πρωταθλήματος, είναι διαρκής πηγή ενέργειας και πολύ αγαπητός στις τάξεις της ομάδας.

Υπάρχουν… Λεσόρ στην αγορά;

Σε μια περίοδο που όλη η Ευρώπη αναζητεί σέντερ και συμβιβάζεται με ημίμετρα (βλέπε Φενέρμπαχτσε με Μπιρτς), η αντικατάσταση του κορυφαίου-δεν το λέμε εμείς αλλά ολόκληρος Ταβάρες-σέντερ στην Ευρωλίγκα μοιάζει με mission impossible. Αυτό, φυσικά, δεν σημαίνει πως ο Παναθηναϊκός μπορεί να πορευτεί με τους υπάρχοντες παίκτες μέχρι να γιάνει ο Λεσόρ, δηλαδή για τουλάχιστον 3-4 μήνες. Είναι αναγκαία μια προσθήκη και η ευστοχία της επιλογής αυτής μπορεί να αποδειχτεί κρίσιμη για την εξέλιξη της σεζόν.



Η απόκτηση ψηλού πρέπει να αρχίσει με την εξής παραδοχή: Λεσόρ δεν υπάρχει στην αγορά και αν ο Παναθηναϊκός ή οι φίλοι του ελπίζουν πως θα βρουν κάποιον κλώνο του διαθέσιμο πιάνοντας όλη την αγορά στον ύπνο, μάλλον αιθεροβατούν. Το ζητούμενο για τους «πράσινους» είναι να βρουν έναν παίκτη όσο πλησιέστερο γίνεται σε χαρακτηριστικά με αυτά του Γάλλου. Δεν πρόκειται να βρουν κάποιον με την ίδια επίδραση στους τομείς που ο Λεσόρ ήταν κυρίαρχος, ωστόσο μπορεί ο παίκτης που θα έρθει να φέρει κάποια στοιχεία που δεν είχε αυτός.

Στο… job description το βασικό ζητούμενο θα πρέπει να είναι η ικανότητα του νέου ψηλού να υπηρετήσει το αμυντικό πλάνο του Παναθηναϊκού. Απαιτείται, συνεπώς, ένας αθλητικός σέντερ, με καλή αντίληψη στην άμυνα, που θα προσφέρει δηλαδή στο κομμάτι που υστερεί πολύ ο Γιουρτσεβέν. Δηλαδή που θα μπορεί να βγει για χετζ άουτ χωρίς να χρειάζεται… ταξί για να επιστρέψει στη ρακέτα, που δεν θα χάνεται στις περιστροφές και που-ει δυνατόν-θα μπορεί να υπηρετήσει άμυνα με αλλαγές. Κι επειδή είναι πολύ δύσκολο να βρει αυτά τα στοιχεία στο απόλυτο ο Παναθηναϊκός, θα πρέπει να κάνει και κάποιες εκπτώσεις εκμεταλλευόμενος παράλληλα κάποιες αρετές που θα έχει ο νέος του ψηλός και δεν χαρακτήριζαν το παιχνίδι του Γάλλου. Όπως, λόγου χάρη, παιχνίδι πάνω από τη στεφάνη, παιχνίδι με πρόσωπο και απειλή από μακριά.

Ο Μπρούνο Καμπόκλο μοιάζει, σε σχέση με τις επιλογές που υπάρχουν στην αγορά, να είναι ένα αρκετά καλό «πακέτο», παρότι τον συνοδεύουν κάποιες ανησυχητικές ιστορίες για τον χαρακτήρα του, σχεδόν σε όλες τις ομάδες που έχει αγωνιστεί. Δεν έχει το ποστ παιχνίδι του Λεσόρ, ούτε την κτηνώδη δύναμη και ορμή του, αλλά έχει σβελτάδα, παιχνίδι πάνω από τη στεφάνη και καλύτερο παιχνίδι με πρόσωπο. Υπάρχουν κι άλλες λύσεις, αλλά φαίνεται πως έχουν μεγαλύτερο ρίσκο. Για παράδειγμα, ο Τρέβιον Γουίλιαμς της Άλμπα έχει ποιότητα και προοπτική αλλά υστερεί σε αθλητικότητα και άμυνα, ο Κάιλ Αλεξάντερ της Τουρκ Τέλεκομ έχει σκληράδα αλλά υστερεί σε ταλέντο, ενώ ο Εμφιόντου Καμπενγκέλε της Βενέτσια και πρώην της ΑΕΚ έχει σπουδαία προσόντα αλλά είναι… ασταθής πνευματικά και αγωνιστικά.

Δίνει… ευκαιρία ζωής

Το «ατού» του Παναθηναϊκού στην αναζήτηση σέντερ, παρά την ένδεια πολλών αξιόλογων περιπτώσεων στην αγορά, είναι πως δεν αναζητεί συμπληρωματικό ψηλό (όπως ο Ολυμπιακός που δυσκολευόταν να πείσει παίκτες να έρθουν για να κάνουν τα ρεπό του Φαλ και του Μιλουτίνοφ ως το καλοκαίρι και μετά ίσως κριθούν περιττοί εφόσον επιστρέψουν Πετρούσεφ ή Ράιτ), αλλά… δυνάμει βασικό. Δηλαδή ο ψηλός που θα αποκτηθεί θα έχει μεν ένα τεράστιο κενό να καλύψει, αλλά ταυτόχρονα και μια τεράστια ευκαιρία μπροστά του: να καθιερωθεί στον πρωταθλητή Ευρώπης και να διεκδικήσει με αξιώσεις την παραμονή του στο ρόστερ και μετά το καλοκαίρι, δεδομένου ότι Λεσόρ και Γιουρτσεβέν δεν έχουν «ενεργό» συμβόλαιο για την επόμενη σεζόν. Με όσα αυτό συνεπάγεται για την εξέλιξη της καριέρας του και την αύξηση του κασέ του.

ΥΓ: Ο ρεαλιστικός στόχος του Παναθηναϊκού μετά την απώλεια του Λεσόρ πρέπει να είναι πρωτίστως να μπει στα playoffs. Εφόσον τα καταφέρει και προσφέρει στον Γάλλο σέντερ τον χρόνο που θέλει για να επανέλθει, δεν αποκλείεται να εμφανιστεί με πλήρη σύνθεση στην κατάλληλη στιγμή.