Οι δύο παίκτες που προοδεύουν παράλληλα με την ΑΕΚ

Για να προοδεύσει μια ομάδα πέρα από συνολική προσπάθεια απαιτείται και ατομική. Η ΑΕΚ του Λούκα Μπάνκι είναι προφανές πως έχει βελτιωθεί τις τελευταίες εβδομάδες, αν και δεν έλειψαν στη διαδρομή στραβοτιμονιές όπως στην Πάτρα ή δεν έχουν εκλείψει ακόμη οι κακές στιγμές όπως σχεδόν όλο το πρώτο ημίχρονο στη Ντιζόν. Το αισιόδοξο στοιχείο είναι πως στα καλά της διαστήματα, που όλο και διευρύνονται εντός 40λεπτου, η «Ένωση» ώρες-ώρες είναι απολαυστική. Το αρνητικό πως τα νεκρά διαστήματα υπάρχουν ακόμη, με την εικόνα σε αυτά να είναι συχνά αποκρουστική.

Η ουσία είναι πως η ΑΕΚ δείχνει να αναβαθμίζεται και το δρόμο δείχνουν δύο παίκτες που αναβαθμίζονται μαζί της. Ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης και ο Βινς Χάντερ με τη δουλειά τους έχουν κατορθώσει να γίνουν όχι απλοί ρολίστες αλλά πλέον πρωταγωνιστές και απαραίτητοι.

Ο πρώτος ήρθε σαν φέρελπις σκόρερ στο μικρομεσαίο επίπεδο της Α1, δίχως καν να έχει ξεχωρίσει όπως άλλοι κι άλλοι στις «μικρές» εθνικές ομάδες, αλλά σε αυτά τα δύο και κάτι χρόνια που φορά τα κιτρινόμαυρα έχει γίνει άλλος παίκτης. Είναι πλέον συνεπής και στην άμυνα, με ικανότητα να διαβάζει το παιχνίδι όλο και καλύτερα (9 ασίστ κόντρα στη Ντιζόν) αλλά και πάθος που γουστάρει η κερκίδα. Έτσι κερδίζει πανάξια χρόνο και ευθύνες που αναλογούν σε ηγέτη, πέρα φυσικά από τη δικαιωματική κλήση του στην «πλήρη» Εθνική, που έχει τονώσει επιπλέον την αυτοπεποίθησή του, η οποία όμως μάλλον ποτέ δεν του έλειψε. Οι «αιώνιοι» δεδομένα τον… λιγουρεύονται, η Ευρωλίγκα τον παρακολουθεί, ο ίδιος δείχνει έτοιμος για το υψηλότερο επίπεδο και είναι μεγάλο στοίχημα για την ΑΕΚ να τον κρατήσει όσο περισσότερο είναι δυνατό στις τάξεις της. Γιατί η πρόοδος Λαρεντζάκη και ΑΕΚ είναι παράλληλη και αν συνεχίσουν μαζί λογικά θα συνεχιστεί…

Ο δεύτερος δεν θυμίζει σε τίποτα τον άγουρο ψηλό που έφερε μεσούσης της χρονιάς το 2016 ο Παναθηναϊκός. Πιο ώριμος, διαχειρίζεται καλύτερα το κορμί του, καμουφλάρει τις αδυναμίες του με κυριότερη το ύψος, αξιοποιεί τις αρετές του με βασική την αθλητικότητά του, έχει βελτιώσει τα τελειώματά του γύρω από το καλάθι και δουλεύει σκληρά για να βάλει και ένα σουτ μέσης απόστασης στο ρεπερτόριό του. Η απόφαση της ΑΕΚ να τον ανανεώσει αποδεικνύεται σοφή, έστω κι αν η πλαισίωσή του στη front line δεν είναι μέχρι τώρα επαρκής. Ενδεικτικά, ο Καββαδάς έχει παίξει σε τέσσερα από τα εννιά επίσημα ματς και συνολικά 36 λεπτά λόγω τραυματισμών, ενώ ο Ρόμπερσον πέρα από κάποιες αναλαμπές δείχνει δυσκολίες προσαρμογής.

Αξίζει να σημειωθεί πως με τον «Λάρι» στην πεντάδα της η ΑΕΚ στη Γαλλία ήταν στο +25, με τον Χάντερ στο +21 και με τον Ρόμπερσον στο… -11. Ατομικά ο τρίτος πόλος της προόδου της ΑΕΚ λέγεται Χάουαρντ Σαντ-Ρόος. Σπουδαίος αμυντικός, ικανός να κυνηγά «διαόλους» τύπου Ράις και Χόλστον, μέχρι τριάρια ή και τεσσάρια στις αλλαγές και συνετός στις επιθετικές του επιλογές . Στα σχεδόν 32 λεπτά που έπαιξε η ομάδα του ήταν στο +17. Για τον Ματσιούλις δεν χρειάζεται ειδική αναφορά. Αν οι φίλοι της «Ένωσης» περιμένουν από αυτόν 30άρες τύπου… Μάνι Χάρις επειδή μόνο και μόνο είναι το μεγάλο όνομα του ρόστερ θα απογοητευτούν. Ο Λιθουανός είναι ένας διαφορετικού τύπου ηγέτης, που μπορεί να κάνει πολλά άλλα πράγματα καλά και να είναι πολύτιμος σε μια ομάδα που λειτουργεί εύρυθμα, όπως προσπαθεί να κάνει η ΑΕΚ.

Κι επειδή η ψυχολογία «χτίζεται» από νίκες, κομβικός για εκείνη, αλλά και για τον ΠΑΟΚ που επίσης προσπαθεί να βρει βηματισμό στην αρχή της σεζόν, είναι ο προημιτελικός Κυπέλλου το Σάββατο στο Παλατάκι. Η ομάδα του Ηλία Παπαθεοδώρου είναι δεδομένο πως θα προοδεύει διαρκώς, όπως έχουν κάνει όλες οι ομάδες του συγκεκριμένου προπονητή μέσα στη σεζόν. Νίκες σαν αυτή επί της Ναντέρ προσφέρουν ηρεμία και έξτρα χρόνο. Όποιος από τους δύο Δικεφάλους κερδίσει το Σάββατο, πέρα από την ελπίδα διάκρισης σε έναν πιο ανοιχτό θεσμό από το πρωτάθλημα θα έχει απλόχερα και τις ευλογίες του κόσμου του για να συνεχίσει να προοδεύει με σκληρή δουλειά.

ΥΓ: Οι παλινωδίες στον Πανιώνιο συνεχίζονται. Σα να μη φτάνουν τα οικονομικά ζητήματα, ο σύλλογος θαρρείς και πυροβολεί διαρκώς τα πόδια του. Η απομάκρυνση του Χουγκάζ από τον πάγκο είναι πέρα από παράλογη και κίνηση αχαριστίας. Όμως τίποτα δεν εκπλήσσει πια, όταν ανάλογης συμπεριφοράς έτυχαν προσφάτως και άλλοι προπονητές, από τον Ζιάγκο την άνοιξη μέχρι τον Σκουρτόπουλο το καλοκαίρι. Πραγματικά κρίμα για μια ιστορική ομάδα, με μπασκετικό κοινό αλλά που φαίνεται πως πέφτει διαρκώς σε λάθος χέρια. Κι αν δεν πλήρωσε τα εγκλήματά της πέρσι, δεν θα είναι μονίμως το ίδιο τυχερή.

*Κάθε Κυριακή τα λέμε σταθερά στον ΣΠΟΡ FM, 12:00-14:00, παρέα με τον Παναγιώτη Κεφαλά. Κουβέντα με πολύ μπάσκετ (όχι μόνο για «αιώνιους» αλλά για όλους), ρεπορτάζ, ενδιαφέροντες καλεσμένους, κουιζάκια. Όσοι πιστοί της πορτοκαλί, κοπιάστε στην παρέα μας.

Follow @ChristosRobolis