Η μεταξύ τους ρήξη δεν επέτρεψε να συνεχιστεί η συνεργασία τους, αλλά ο Κώστας Σλούκας και ο Γιώργος Μπαρτζώκας εξακολουθούν να αφήνουν το στίγμα τους, από διαφορετικά πλέον στρατόπεδα, του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού αντίστοιχα. Γιατί ένα «διαζύγιο» δεν είναι πάντα ανάγκη να έχει έναν μεγάλο κερδισμένο και έναν μεγάλο χαμένο, ούτε φυσικά στην προκειμένη περίπτωση το γεγονός ότι δεν μπόρεσαν να συνυπάρξουν αναιρεί την κλάση αμφότερων.

Ο Παναθηναϊκός του Ναν θα έχανε, αυτός του Σλούκα κέρδισε


Ουδείς αμφιβάλλει πως ο Κέντρικ Ναν ανέβασε κατακόρυφα το επίπεδο του Παναθηναϊκού και δίχως την έλευσή του στα τέλη Οκτώβρη η ομάδα δεν θα ήταν ούτε κατά διάνοια διεκδικήτρια πλεονεκτήματος έδρας. Όμως υπάρχουν παιχνίδια στα οποία το hero-ball του Αμερικανού καθιστά τους συμπαίκτες του διακοσμητικούς και το παιχνίδι της ομάδας προβλέψιμο. Αυτός ήταν ο βασικός (αλλά όχι μοναδικός) λόγος που οι «πράσινοι» βρέθηκαν στο -16 απέναντι στην Μπαρτσελόνα. Το τρίτο φάουλ του Ναν αποδείχτηκε κρυμμένη ευλογία, αφού η υποχρεωτική απόσυρσή του έδωσε το τιμόνι αποκλειστικά στα χέρια του Σλούκα και ο Παναθηναϊκός μεταμορφώθηκε σε πραγματική ομάδα. Ο 34χρονος γκαρντ έβαλε σε τάξη την επίθεση, πήρε όλες τις σωστές αποφάσεις, το ΟΑΚΑ… έγειρε κι όταν επέστρεψε με καθαρό μυαλό ο Ναν αποτελείωσε τους Καταλανούς. Ο Παναθηναϊκός από το 6-10 πήγε στο 12-4 στην αναλογία ασίστ/λαθών στο δεύτερο ημίχρονο, η άμυνα-παρότι το πρόβλημα των ριμπάουντ δεν λύθηκε-τσάκιζε κόκκαλα και το 55-35 ήρθε ως… φυσιολογική αλλά καθ’ όλα εντυπωσιακή συνέπεια.



Ο Αταμάν έχει πει αρκετές φορές πως θέλει ο Παναθηναϊκός να είναι η ομάδα του Σλούκα κι όχι του Ναν. Κι έχει απόλυτο δίκιο, αφού ο 34χρονος πλέι μέικερ είναι ο ιδανικός για να ενορχηστρώσει την ομάδα και ο Αμερικανός για να αναλάβει δράση με το προσωπικό του ταλέντο. Μαζί αλληλοσυμπληρώνονται συνδυάζοντας το τετράγωνο μυαλό του πρώτου και την ατόφια ποιότητα… αλάνας του δεύτερου. Στα χέρια του Τούρκου οι δυο τους μπορούν να γίνουν κάτι που πλησιάζει το ασυναγώνιστο δίδυμο Μίσιτς-Λάρκιν της Εφές.

Η άνοιξη είναι η περίοδος που-παραδοσιακά-ανθίζει ο Σλούκας. Είναι πλέον στην καλύτερη φόρμα της σεζόν, απαλλαγμένος από κάθε τραυματισμό, με αυτοπεποίθηση στο ταβάνι και στη διαβολοβδομάδα έπαιξε για 60:40 έχοντας 35 πόντους, 18 ασίστ και μόνο 2 λάθη, με την ομάδα του να είναι στο +33 στο διάστημα που ήταν στο παρκέ. Στο Βελιγράδι σκόραρε ή δημιούργησε 39 και χθες στο ΟΑΚΑ 33 πόντους, δηλαδή στη διπλή αγωνιστική ήταν δικοί του οι 72 από τους 178 πόντους του Παναθηναϊκού, δηλαδή κάτι παραπάνω από 40%. Ακόμη και στην άμυνα, που είναι η βασική του αδυναμία, έδωσε το 200% και κέρδισε πολλές μάχες έχοντας 7 ριμπάουντ, 3 κλεψίματα και 7 φάουλ, με συνέπεια χθες βράδυ να αποβληθεί με πέντε. Πραγματικός ηγέτης.



Μικρή, αλλά σημαντική υποσημείωση και ας μας πουν γκρινιάρηδες: από τα 400 λεπτά της διαβολοβδομάδας, οι πέντε βασικοί και ο… έκτος Σλούκας έπαιξαν σχεδόν τα 377 λεπτά. Το ΟΑΚΑ μπορεί να δώσει ώθηση για να αντιπαρέλθουν όσοι τραβούν κουπί την κόπωση, αλλά είναι ανάγκη το ροτέισον να διευρυνθεί. Με τους Χουάντσο και Μπαλτσερόφσκι να έχουν εύθραυστη ψυχολογία, η επάνοδος Βιλντόσα και Αντετοκούνμπο είναι απαραίτητο να δώσει οξυγόνο.

Η δημοκρατία του Μπαρτζώκα


Ο Γιώργος Μπαρτζώκας είναι ένας επίσης σπουδαίος αλλά ταυτόχρονα τόσο διαφορετικός προπονητής από τον Εργκίν Αταμάν. Ο προπονητής του Ολυμπιακού απέφυγε μια μεγάλη λακκούβα και μια οδυνηρή ήττα το βράδυ της επενδύοντας στην εμπιστοσύνη που έχει ο ίδιος «χτίσει» στο ρόστερ της ομάδας. Αν επέμενε στους συγκινητικούς πλην «ξεζουμισμένους» Γουόκαπ και Παπανικολάου, πολύ πιθανώς η Βιλερμπάν θα έφευγε νικήτρια από το ΣΕΦ. Όμως ο κόουτς επένδυσε στην ενέργεια παικτών από τον πάγκο, που αποδεδειγμένα έχει στηρίξει και πιστέψει ακόμη και σε κακές δικές τους περιόδους. Κι εκείνοι, ο Λαρεντζάκης και ο ΜακΚίσικ εν προκειμένω, επέστρεψαν τη χάρη γυρίζοντας το παιχνίδι με τις ενέργειές τους σε άμυνα κι επίθεση. Για του λόγου του αληθές, με εκείνους στο παρκέ ο Ολυμπιακός είχε +19 και +17 αντίστοιχα, μεγαλύτερο από κάθε άλλον παίκτη του ρόστερ.



Φυσικά αυτό δεν ήταν μια κίνηση που δεν συνηθίζει το Μπαρτζώκας. Ο προπονητής των Πειραιωτών έχει αποδείξει πως εμπιστεύεται πολλούς περισσότερους παίκτες από τους «βασικούς» κι αν εκείνοι του δείξουν πως είναι σε καλύτερη μέρα από τους πενταδάτους, δεν θα διστάσει να τελειώσει μαζί τους και παιχνίδια που είναι στο όριο. Τρανή απόδειξη, τα δύο τελευταία ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό.

Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που η σημαντική απουσία του Πετρούσεφ, που ήρθε να πληγώσει κι άλλο την πληρέστερη front line της Ευρώπης, μπορεί να περάσει απαρατήρητη, αφού ο κόουτς του Ολυμπιακού επενδύει όλη τη σεζόν για αυτές τις στιγμές όπου θα χρειαστεί βοήθειες ακόμη κι από την άκρη του πάγκου για να καλυφθούν τα κενά.

ΥΓ: Η επόμενη εβδομάδα θα είναι καθοριστική για την τελική θέση των «αιωνίων» στην κατάταξη.

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube

Καλά τα διαγαλαξιακά ρόστερ, αλλά... «πεθαίνεις» αν δεν είσαι σκληρός στην Ευρωλίγκα

Ο Μπαρτζώκας κέρασε στον Αταμάν το δηλητήριό του-Ο closer που έλειπε και το μόνιμο πρόβλημα του Παναθηναϊκού

Η κίνηση του Σλούκα που λέει πολλά και το… Hustle του Χουάντσο και του Γκραντ

Η επιλογή του Αταμάν που χάρισε στον Παναθηναϊκό τον θρίαμβο στην Πόλη

Ο μόνος που αδίκησε τον Πετρούσεφ είναι ο εαυτός του, όχι ο Ολυμπιακός

Το μπάσκετ του Μπαρτζώκα θέλει χρόνο, του Αταμάν όχι τόσο

Ο Βεζένκοφ πρέπει να γίνει πιο… κακός και ο Παναθηναϊκός να ξαναβρεί το μάτι που γυαλίζει

O φετινός Ολυμπιακός, o περσινός Παναθηναϊκός και δύο ομάδες στα… μερεμέτια, όπως η μπασκέτα της Ρόδου

Ένα Καπ που δεν είναι… Σούπερ και μόνο κακό μπορεί να κάνει

Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός «πονοκεφαλιάζουν» μόνο για τη διαχείριση - Οι άλλοι 16 έχουν πραγματικά προβλήματα