Αυτόν και μόνο θα πρέπει να αποφύγουν Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός στα playoffs

Μια εβδομάδα πριν πέσει η αυλαία της κανονικής περιόδου της Ευρωλίγκας, η δεκάδα μπορεί να «σφράγισε», ωστόσο καμία ομάδα δεν έχει εξασφαλίσει τη θέση της στην τελική κατάταξη, ούτε και φυσικά γνωρίζει αντίπαλο στην post season.

Ο Ολυμπιακός θα είναι πρώτος ή δεύτερος, ο Παναθηναϊκός δεύτερος ή τρίτος, η πιθανότητα να συναντηθούν στα ημιτελικά του Final 4 είναι πλέον μικρή, αλλά η καφενειακή συζήτηση που γίνεται είναι ποιος είναι ο καταλληλότερος, ήτοι ο λιγότερο δύσκολος, αντίπαλος που θα βρουν στο διάβα τους στα playoffs. Καθένας έχει την προτίμησή του και είναι σεβαστή. Όμως αυτή η συζήτηση είναι ανεδαφική και ανούσια.

Το μόνο που θα πρέπει να απασχολεί τους φιλάθλους των δύο «αιωνίων» και φυσικά τους ιθύνοντες των ομάδων δεν είναι αν θα αποφύγουν τον τάδε ή τον δείνα, αλλά πώς θα αποφύγουν τον κακό τους εαυτό. Αυτόν, που-κακά τα ψέματα και με ελάχιστες εξαιρέσεις-έχουμε δει πολλάκις τον τελευταίο μήνα.

Ο μεν Ολυμπιακός μετά από τρεις σερί ήττες με κακές εμφανίσεις, κέρδισε γιατί δεν μπορούσε να χάσει και από την Άλμπα αλλά δεν έπεισε ούτε στο Βερολίνο. Ο δε Παναθηναϊκός έκανε μια από τις καλύτερες εμφανίσεις της σεζόν στο Μονακό, αλλά αυτή ήρθε μετά από μια σειρά προβληματικών αγώνων, ακόμη και στις νίκες απέναντι σε Άλμπα και Μακάμπι.

Ασφαλώς και οι δύο ομάδες έχουν όχι μόνο ελαφρυντικά αλλά και σοβαρές δικαιολογίες. Οι τραυματισμοί, αρκετοί εκ των οποίων μαζεμένοι στις ίδιες θέσεις, έχουν πλήξει αμφότερες και δεν γίνεται να μην επηρεάζουν την απόδοσή τους, όσο βάθος ή μπάτζετ και να διαθέτουν. Ωστόσο αυτό δεν αναιρεί πως Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός φτάνουν δυόμισι εβδομάδες πριν τα playoffs όχι στην ιδεατή κατάσταση. Όχι φυσικά βαθμολογικά, αφού μπορεί να τερματίσουν τελικά ακόμη και στο 1-2 και στη χειρότερη στο 2-3, αλλά από πλευράς φόρμας και πληρότητας.



Ο μεγαλύτερος πονοκέφαλος τόσο για τον Γιώργο Μπαρτζώκα όσο και τον Εργκίν Αταμάν είναι αυτός: ότι οι απουσίες σε κομβικές θέσεις δεν τους επιτρέπουν να προγραμματίσουν την απογείωση της κατάστασης της ομάδας τους στα playoffs. Κι αυτό γιατί ακόμη κι όσοι αποθεραπευτούν δύσκολα θα είναι στο 100% την Τρίτη ή την Τετάρτη μετά το Πάσχα, ενώ όσοι έχουν μείνει πίσω για να τραβούν τόσο καιρό το κουπί έχουν επιβαρυνθεί περισσότερο από όσο θα ήταν το ιδεατό σε φόρτο και λεπτά.

Ενδεικτικά, ο Σάσα Βεζένκοφ στις έξι τελευταίες αγωνιστικές, με τον Ολυμπιακό να έχει εξασφαλίσει ουσιαστικά εδώ και εβδομάδες το πλεονέκτημα έδρας, δεν έχει πέσει ποτέ κάτω από τα 30 λεπτά και στο μικρού διακυβεύματος παιχνίδι στο Βερολίνο «έγραψε» 37:01. Αντίστοιχα, ο Κέντρικ Ναν στα τρία τελευταία παιχνίδια έχει αγωνιστεί από 38:09 μέχρι 39:15. Όταν τα δύο βαρόμετρα των ομάδων «ξοδεύονται» τόσο πολύ παραμονές πλέον των playoffs, είναι ορατός ο κίνδυνος να μην είναι όσο φρέσκοι απαιτείται στα κρίσιμα. Για να μην αναφερθούμε στο (χτυπάμε ξύλο και με τα δύο χέρια) ενδεχόμενο τραυματισμού από την... κατάχρηση.



Καταλαβαίνουμε απόλυτα τους προπονητές… Η πίεση είναι τεράστια και παίζουν πάντα για τη νίκη, γι’ αυτό και δεν κάνουν εκπτώσεις στον χρόνο των καλύτερων παικτών τους. Ο Ολυμπιακός μπορεί να ήταν εδώ και καιρό πρωτοδεύτερος αλλά μετά τις τρεις σερί ήττες η πίεση ήταν ανεξήγητα μεγάλη για μια ομάδα που φέτος έχει «υποχρέωση» να κερδίσει. Ο Παναθηναϊκός παίζει εδώ και τέσσερις μήνες χωρίς τον κορυφαίο σέντερ της Ευρώπης και είχε το «πρέπει» να εξασφαλίσει το πλεονέκτημα έδρας για να εκμεταλλευτεί τη δυναμική του ΟΑΚΑ.

Όμως ακόμη και πάνω από το πλασάρισμα, ίσως ακόμη κι από το πλεονέκτημα έδρας, το βασικό ζητούμενο για τους «αιώνιους» φτάνοντας στα playoffs πρέπει ή θα έπρεπε να είναι να φτάσουν εκεί στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Άλλωστε όπως είναι η φετινή Ευρωλίγκα το καλύτερο πλασάρισμα δεν εγγυάται και πιο βατό αντίπαλο, ενώ αμφότεροι έχουν αποδείξει πως είναι ικανοί να κερδίσουν παντού και όχι μόνο στην έδρα τους. Αρκεί να είναι στην κατάλληλη φόρμα. Γιατί αν δεν είναι, τότε κινδυνεύουν να χάσουν και από κατώτερους αντιπάλους, ακόμη και στο ΣΕΦ ή στο ΟΑΚΑ.

Μικρή σημασία, λοιπόν, έχει αν Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός θα συναντήσουν ως τελευταίο εμπόδιο πριν το Άμπου Ντάμπι την φορμαρισμένη Εφές, την πάντα ισχυρή Ρεάλ, την πυραυλοκίνητη Παρί ή την σθεναρή πλην καραβοτσακισμένη Μπαρτσελόνα, την καλή αλλά άπειρη Μπάγερν ή τον επικίνδυνο αλλά με αδυναμίες Ερυθρό Αστέρα. Αν οι δικοί μας είναι όπως πρέπει και μπορούν, δεν έχουν να φοβηθούν κανέναν. Θα είναι όμως; Γιατό αν όμως φτάσουν στα playoffs ταλαιπωρημένοι, ελλιπείς και εκτός φόρμας, μπορούν να την πατήσουν από τον καθέναν.

ΥΓ: Εκτός και play in το Μιλάνο και η Παρτίζαν, πασχίζουν να μπουν απευθείας στα playoffs Ρεάλ, Εφές, Μπαρτσελόνα και Μονακό. Και κάποιοι γκρινιάζουν γιατί ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός, με τόσα προβλήματα τραυματισμών όλη τη σεζόν, δεν έχουν κάνει… μόνο νίκες. Ψυχραιμία παιδιά!