Η Ευρωλίγκα ποτέ δεν μας αφήνει αδιάφορους. Και πάντα έχει τον τρόπο να προσφέρει πολύτιμα μαθήματα. Το δεύτερο έγινε πασιφανές στην 30η αγωνιστική, με τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό να παίρνουν σημαντικά διδάγματα για τη συνέχειά τους και με τελικά ανώδυνο τρόπο. Γιατί και οι «ερυθρόλευκοι», που έχασαν, δεν πέφτουν με τίποτα από τη δεύτερη θέση, ενώ οι «πράσινοι», που ίδρωσαν να κερδίσουν, παραμένουν αφεντικά για να είναι στο πλεονέκτημα.
Ο λόγος που ο Ολυμπιακός ζορίζεται με το small ball

Η εξήγηση δεν είναι και τόσο… επιστημονική. Όμως επίσης δεν είναι τόσο απλοϊκό να ρίχνουμε το ανάθεμα στον Φαλ που δεν έχει επαρκές post up παιχνίδι, στον όχι σταθερό Μιλουτίνοφ ή στα γκαρντ που δεν τροφοδοτούν σωστά τους σέντερ. Είναι κάτι περισσότερο σύνθετο. Ο Ολυμπιακός είναι μαθημενός στα χρόνια του Γιώργου Μπαρτζώκα σε μια επίθεση που έχει διαρκή κίνηση, κυκλοφορία της μπάλας, πολλές πάσες και όσο το δυνατόν λιγότερη ντρίμπλα. Όταν αντιμετωπίζει ομάδες όπως ο-άνευ Μπολομπόι, Πετρούσεφ και Μίτροβιτς-Ερυθρός Αστέρας, νιώθει την… υποχρέωση να ακουμπήσει την μπάλα στο ζωγραφιστό. Αυτό, ωστόσο, καθιστά τη δική του επίθεση αργή, προβλέψιμη και χωρίς τη συνήθη ροή.
Όταν η μπάλα «πρέπει» να περάσει στον Φαλ για να πάει κώλο-κώλο τον Νταβιντόβατς, τον Κάλινιτς ή όποιο άλλο μις ματς έχει μπροστά του, προκειμένου να σκοράρει, να πάρει φάουλ ή να εκμεταλλευτεί τα double team, η ροή χαλάει και ο Ολυμπιακός βραχυκυκλώνει. Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος σοφά επέλεξε να μην στέλνει βοήθεια στα σέντερ των Πειραιωτών «υποχρεώνοντας» ακόμη περισσότερο τον Φαλ να επιτεθεί και να μην του δώσει τη δυνατότητα να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα, να πασάρει δημιουργώντας ανισορροπίες και εκμεταλλευόμενος τις off-ball κινήσεις παικτών όπως ο Βεζένκοφ.
Κάπως έτσι ο Ολυμπιακός κατέγραψε τη χειρότερη φετινή του επίδοση στο ΣΕΦ με 73 πόντους και αυτό είχε συνέπειες και στην άμυνά του. Η αστοχία και τα λάθη στην μπροστινή πλευρά του παρκέ, «έθρεψαν» την επίθεση του Ερυθρού Αστέρα που βρήκε ρυθμό σκοράροντας αφειδώς στο πρωτογενές transition ή σε καταστάσεις αμυντικής ανισορροπίας.

Ασφαλώς με παρόντες τους Γκος ή/και Γουόκαπ, που είναι πολύ καλύτεροι οργανωτές από Βιλντόσα και Λι, η διαχείριση αυτής της συνθήκης θα ήταν καλύτερη από τους παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα, ωστόσο το πρόβλημα απέναντι στο small ball έχει παρατηρηθεί και σε παιχνίδια με πληρέστερο back court. Κι επειδή το επίπεδο scouting στα μεγάλα παιχνίδια είναι ακόμη υψηλότερο και οι αντίπαλοι του Ολυμπιακού σε playoffs, Final 4 και τελικούς, πιθανώς να επιστρατεύσουν το small ball, θα πρέπει ο Γιώργος Μπαρτζώκας να βρει τις κατάλληλες λύσεις.
Ο Αταμάν έκοψε το πνεύμα… τετραημέρου
Ο Παναθηναϊκός θύμισε με την εικόνα που παρουσίαζε για σχεδόν 35 λεπτά στον αγώνα με την Άλμπα το… ελληνικό πνεύμα των ημερών, ως ένας υπάλληλος γραφείου που κοιτάζει το ρολόι καρτερικά, βαριέται να δουλέψει και περιμένει να τη σκάσει από τη δουλειά όσο γίνεται νωρίτερα για να φύγει τετραήμερο. Με αυτή τη νοοτροπία, ωστόσο, δηλαδή πιστεύοντας πως θα κερδίσεις με τη μίνιμουμ ένταση, διάθεση και ενέργεια, είναι εξαιρετικά πιθανό να την πατήσεις, ακόμη κι από την τελευταία της βαθμολογίας. Πόσω μάλλον όταν η Άλμπα παρουσιάζει αισθητή βελτίωση και μοιάζει λιγότερο αφελής μετά την αλλαγή προπονητή.
Κάπως έτσι κι ο Παναθηναϊκός, κάθε που στο πρώτο ημίχρονο ξεμάκραινε κάπως, βιαζόταν να… σχολάσει, έριχνε τον ρυθμό στο ρελαντί και επέτρεπε στην Άλμπα να μένει σχετικά κοντά. Δίνοντας θάρρος στον χωριάτη, λίγο έλειψε να του ανέβει στο κρεβάτι, αφού πεντέμισι λεπτά πριν το τέλος είδε τους ξεθαρρεμένους Γερμανούς να φτάνουν στο +8 και να τον απειλούν ευθέως με ένα κάζο που θα τον έπληττε τόσο στο γόητρό του όσο και ακόμη περισσότερο βαθμολογικά. Εκεί όμως ήρθε το… Εργκίν Αταμάν effect.
Ο Τούρκος προπονητής, που δεν χαμπαριάζει από ονόματα στη μαρκίζα, αντιλήφθηκε πως επενδύοντας στην επίθεσή του σε μια βραδιά που υπήρχε παροιμιώδης αστοχία στα τρίποντα δεν θα γλίτωνε την γκέλα ολκής, αποφάσισε να αλλάξει κατεύθυνση. Παρότι στο -8 και με τον χρόνο να στερεύει, έδωσε το σύνθημα για αντεπίθεση μέσω της άμυνας επιστρατεύοντας ένα σχήμα με τέσσερις «στόπερ», Γκραντ, Καλαϊτζάκη, Χουάντσο και Γκέιμπριελ, τους καλύτερους διαθέσιμους αμυντικούς του δηλαδή, δίπλα στον Μπράουν που τις τελευταίες δύο αγωνιστικές μοιάζει να αποκτά σφυγμό και να έχει πιο καθαρό μυαλό από Σλούκα και Ναν. Παρεμπιπτόντως, η αμυντική αυτή τετράδα έχει επιστρατευτεί σε έξι ματς του Παναθηναϊκού και στο διάστημα που παίζει οι «πράσινοι» είναι στους +88,8 πόντους ανά 100 κατοχές, με παθητικό μόλις 74,2 πόντους ανά 100 κατοχές. Η τετράδα αυτή με τον Μπράουν πέμπτο επιστρατεύεται για πρώτη φορά φέτος (!) και στα 3,8 λεπτά που έπαιξαν μαζί γύρισε το ματς.
Η επιλογή του Αταμάν δικαιώθηκε πανηγυρικά, με ένα απίθανο 21-0. Παρότι στην επίθεση έλειψαν τα «κορδελάκια» του Σλούκα και του Ναν, η ένταση στην άμυνα χτύπησε κόκκινο, προκάλεσε ασφυξία στην Άλμπα και οδήγησε σε εύκολο σκορ στο τρανζίσιον και τελικά στην ανατροπή και την ανακούφιση της νίκης. Πρόσφερε, όμως, κι ένα πολύτιμο αλλά ανώδυνο μάθημα στους «πράσινους» πως στην Ευρωλίγκα κανένα ματς δεν κερδίζεται σβηστά. Σημαντικό δίδαγμα εν όψει μιας διαβολοβδομάδας απέναντι-στην αδιάφορη αλλά φορμαρισμένη -Μακάμπι και κόντρα στην-ντεφορμέ αλλά πολύ πιο επικίνδυνη από την Άλμπα σε ένα τέμπο αγώνα σαν αυτό της Παρασκευής- Παρί.
ΥΓ: Δεν θέλουμε να γινόμαστε δούλοι της στιγμής, αλλά μάλλον το μαύρο άλογο στην κούρσα της Ευρωλίγκας λέγεται... Εφές. Παρουσιάζει τρομερή πρόοδο, ο Λούκα Μπάνκι έχει περάσει τη φιλοσοφία του, έχει πολύ καλό πρόγραμμα και πλέον είναι φαβορί για τα play in και υποψήφια ακόμη και για την έκτη θέση. Σίγουρα με το μομέντουμ αυτό δεν είναι ευκταίος αντίπαλος για τους αιώνιους στα playoffs.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.