Ο Μπλατ μπορεί να εμπνεύσει τους πάντες στον Ολυμπιακό

Ο Ντέιβιντ Μπλατ φαίνεται πως είναι ο εκλεκτός του Ολυμπιακού και πολύ κοντά στη διαδοχή του Γιάννη Σφαιρόπουλου. Σε αντίθεση με τις δύο τελευταίες επιλογές προπονητή, είναι εμφανές πως η διοίκηση αποφάσισε να αλλάξει ρότα στο πιο κρίσιμο κομμάτι του σχεδιασμού. Έτσι αντί να δώσει την ευκαιρία και να αναδείξει προπονητές που είχαν ικανότητες αλλά όχι και τη δυνατότητα ως τότε να τις δείξουν στο τοπ επίπεδο, όπως συνέβαινε με Μπαρτζώκα και Σφαιρόπουλο, προτιμήθηκε ένα εντελώς διαφορετικό μοντέλο. Ενός προπονητή που έχει αποδείξει την αξία του στις κορυφαίες σκηνές του μπάσκετ παγκοσμίως και που πέρα από τεχνικές αρετές το μεγαλύτερο προσόν του είναι η προσωπικότητά του. Μια προσωπικότητα που μπορεί να εμπνεύσει, παίκτες, διοίκηση και κόσμο, μετά από δύο άκαρπες σεζόν…

Πρόκειται για μια επιλογή αυξημένου κόστους, αλλά μειωμένου ρίσκου σε σχέση με τις προηγούμενες αλλά και τις περισσότερες από όσες τέθηκαν υπόψη της διοίκησης αυτό το καλοκαίρι. Γιατί σίγουρη λύση δεν υπάρχει ποτέ και πουθενά, μην την ψάχνετε μάταια. Ακόμη κι αν ο Ολυμπιακός έφερνε από τον Ομπράντοβιτς και τον Μεσίνα μέχρι τον Γιασικεβίτσιους και τον Μαρτίνεθ, ουδείς μπορεί να εγγυηθεί την επιτυχία. Όχι λόγω ικανοτήτων, αλλά γιατί η επιρροή του κάθε προπονητή περιορίζεται μέχρι να περάσουν οι πέντε παίκτες που επιλέγει μέσα στις τέσσερις γραμμές. Αυτοί είναι που, καλώς ή κακώς, με τις επιλογές τους, την ευστοχία ή την άμυνά τους θα κάνουν τον τύπο στην άκρη του πάγκου να φαίνεται mastermind ή… μάγειρας.

Στην περίπτωση του Μπλατ, αυτή η επιρροή δεν είναι αποκλειστικά και αμιγώς μπασκετική. Πέρα από ένας αποδεδειγμένα (το λένε τα αποτελέσματα) προπονητής, ο Ντέιβιντ Μπλατ είναι ένας πανέξυπνος άνθρωπος, με εμπειρίες που ποικίλουν από το φημισμένο κολέγιο του Πρίνστον μέχρι τον στρατό του Ισραήλ. Δεν αρέσκεται να σχεδιάζει συστήματα στο πινακάκι του και να ζητά την εφαρμογή τους, αλλά μοιάζει πολύ με τους… κινηματογραφικούς προπονητές, που έχουν τον τρόπο να ξεσηκώνουν τους παίκτες τους με «πωρωτικές» ομιλίες και να τους ρίχνουν φτιαγμένους στη μάχη. Θα πάρει τάιμ άουτ όχι πάντα για να σχεδιάσει την επόμενη φάση ή να αλλάξει το πλάνο του, αλλά για να θίξει στοχευμένα τον εγωισμό των παικτών του επιζητώντας την αφύπνισή τους. Θα πιαστεί από μια κίνηση του αντιπάλου για να πει στους παίκτες του «αυτοί σας υποτιμούν και δεν σας σέβονται. Τι θα κάνετε γι’ αυτό;». Θα κάνει τους παίκτες του να πιστέψουν πως μπορούν να κερδίσουν οποιονδήποτε αντίπαλο ή να ανατρέψουν οποιαδήποτε διαφορά. Ταυτόχρονα όμως ως λάτρης της πειθαρχίας δεν θα διστάσει να τους βάλει τις φωνές, να αφήσει αστέρες στον πάγκο ή και στην… κερκίδα, αν διακρίνει πως δεν ανταποκρίνονται σε αυτά που απαιτεί ο ίδιος, η ομάδα και η περίσταση. Άλλωστε αυτό το προφίλ του, που δεν μπορούσε να συνυπάρξει με το μέγεθος του Λεμπρόν Τζέιμς, του στοίχισε και τη δουλειά του στους Καβαλίερς. Γιατί το ρεκόρ του (97-46) δεν ήταν καθόλου μα καθόλου άσχημο στο Κλίβελαντ…

Στα ατού του Μπλατ, ξέχωρα από τεχνικές γνώσεις ή διαχείριση ψυχολογίας, είναι ότι δεν απαιτεί ποτέ τεράστια μπάτζετ ούτε ψάχνει δικαιολογίες όταν αντιμετωπίζει αντιπάλους που υπερτερούν. Κι αυτά τα στοιχεία τον έχουν οδηγήσει σε απρόσμενες επιτυχίες, όπως την κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ το 2007 απέναντι στην οικοδέσποινα Ισπανία ή την πιο πρόσφατη έκπληξη στην Ευρωλίγκα, το 2014 στο Final Four του Μιλάνου με τη Μακάμπι κόντρα στις πολύ ακριβότερες Ρεάλ, ΤΣΣΚΑ και Μπαρτσελόνα. Γιατί και στον πάγκο του Ολυμπιακού, εφόσον τελικά αναλάβει, θα κληθεί να φέρει επιτυχίες από θέση αουτσάιντερ, τουλάχιστον στην Ευρωλίγκα…

Ακόμη και… δημοσιογραφικά, δεν θα βαρεθούμε ποτέ με τον Ντέιβιντ Μπλατ. Πέραν του ότι είναι πολύ επικοινωνιακός, με πάντα ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις κι όχι αμιγώς μπασκετικές, δεν διστάζει να εκδηλώσει τα συναισθήματά του, αλλά και να ανασκευάσει. Όπως το 2010, όταν κατηγόρησε την Ελλάδα πως έχασε ηθελημένα από τη δική του Ρωσία στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Τουρκίας για να έχει ευνοϊκότερη διασταύρωση ή όπως το 2017, όταν επιτέθηκε στον… Σφαιρόπουλο για μια διαμαρτυρία του στο φινάλε του αγώνα με την Νταρουσάφακα στο ΣΕΦ για να τα βρουν οι δυο τους στη συνέχεια και να υποβαθμίσει ακολούθως το συμβάν συγκρίνοντάς το με τους καβγάδες που είχε πιτσιρικάς στη Βοστώνη.

Καλώς να ορίσει, λοιπόν, ο Ντέιβιντ Μπλατ. Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, κινήσεις σαν αυτή ή την απίστευτη για την ελληνική πραγματικότητα πρόταση ανανέωσης του Παναθηναϊκού στον Νικ Καλάθη μαρτυρούν πως Γιαννακόπουλοι και Αγγελόπουλοι δεν κουράστηκαν και συνεχίζουν με την ίδια όρεξη…

Follow @ChristosRobolis