Πως τα φέρνει έτσι η ζωή… Όταν ο Ολυμπιακός στα μέσα Ιουνίου έχασε για ένα σουτ, δυο-τρεις άστοχες βολές, ή αν θέλετε για μια αναποδιά με τον τραυματισμό του Φαλ, σε συνδυασμό με τον προ ημερών αναγκαστικό αποκλεισμό του Ράιτ από το εγχώριο ρόστερ, το τρίτο συνεχόμενο νταμπλ του στην Ελλάδα, πολλοί αγνώμονες έσπευσαν να τον καταδικάσουν. Και σε επίπεδο ομάδας, αλλά κυρίως σε ιδιοκτησιακό, χτυπώντας ανελέητα και χωρίς καμία βάση τους Παναγιώτη και Γιώργο Αγγελόπουλο. Μέχρι και… προτροπές για πώληση της ΚΑΕ διαβάσαμε, και σίγουρα η αιτία δεν ήταν οι 40 βαθμοί κελσίου που έδειχνε ο υδράργυρος. Οι ίδιοι, επέλεξαν, για πολλοστή φορά, να απαντήσουν με πράξεις, μέθοδο, ταπεινότητα και μακριά από τις κορώνες της επικοινωνίας. Φτιάχνοντας, λίγο πριν την συμπλήρωση είκοσι χρόνων στην διοίκησή της, το πιο πλήρες ρόστερ στην ιστορία της ομάδας που υπεραγαπούν, έχουν ξοδέψει αμύθητα ποσά και την έχουν σταθερά στην ελίτ της Ευρώπης από το 2008 και έπειτα.
Η συγκεκριμένη χρονολογία δεν γράφτηκε καθόλου τυχαία, καθώς αναμφίβολα η μεταγραφική βόμβα με την απόκτηση του Εβάν Φουρνιέ, σε ένα ρόστερ ήδη «γεμάτο» και πολύ πιο ακριβό από το περυσινό και χωρίς τον Γάλλο, μας παραπέμπει σε αυτές τις εποχές. Με την διαφορά πως αυτή η προσθήκη, μαζί με αυτές των Βεζένκοβ, Ντόρσι, Βιλντόσα και Έβανς, ήρθαν να προστεθούν σε μια ήδη καλοκουρδισμένη και γεμάτη ομοιογένεια ομάδα, και όχι σε ένα σύνολο που χτίστηκε τότε με εξαιρετικά μεν υλικά, αλλά χωρίς «χημεία» και σαφείς κατευθύνσεις στο παρκέ. Με τον πρώην πλέον άσο του ΝΒΑ, αλλά και όσα θα ακολουθήσουν με το ρόστερ, ο Ολυμπιακός έχει ξεκάθαρα το πιο πλήρες υλικό της ιστορίας του, έχοντας προσθέσει με τον ασημένιο Ολυμπιονίκη του Παρισιού, προσωπικότητα, άπλετο ταλέντο, αλλά και κίνητρο για να κερδίσει αυτό που δεν κατάφερε στις τρεις τελευταίες παρουσίες του στα Final Four της Ευρωλίγκας.
Με την άφιξη του 31χρονου γκαρντ/φόργουορντ, θα ακολουθήσουν και κάποιες αναγκαίες και ίσως «σκληρές» αποφάσεις-αποχωρήσεις, όμως στο τέλος της ημέρας η αίσθηση που δημιουργείται είναι πως οι ρόλοι θα είναι πιο διακριτοί και ο Γιώργος Μπαρτζώκας, ναι μεν θα έχει, έτσι και αλλιώς, δύσκολες εξισώσεις να λύσει, αλλά δεν θα ρισκάρει με το να μετατρέψει π.χ. τον Πίτερς στα 30 του σε σμολ φόργουορντ. Κανείς δεν λέει πως δεν θα το πετύχαινε και αυτό, όμως όταν είναι στην αγορά ο Εβάν Φουρνιέ και σου αποδεικνύει πως θέλει να γίνει μέρος του πρότζεκτ σου, επιβεβαιώνοντας εμπράκτως την προ διετίας δήλωση-επιθυμία του, δεν γίνεται να κλείσεις τα μάτια. Για τον Ολυμπιακό που σε λίγους μήνες κλείνει τα 100 χρόνια ιστορίας μιλάμε άλλωστε… Και αυτό οι Αγγελόπουλοι το νιώθουν στο… πετσί τους και το έχουν αποδείξει πολύ περισσότερο από τους… δικαστές του πληκτρολογίου. Επέλεξαν λοιπόν ένα ακόμα «δώρο» άλλης εποχής για την ομάδα και τον κόσμο, με το βλέμμα όμως στην νέα… Που συνοδεύτηκε με διπλασιασμό του μπάτζετ, το οποίο υπερβαίνει πλέον τα 20 εκατομμύρια στο αγωνιστικό κομμάτι, δίχως την εφορία. Χωρίς δικό τους γήπεδο το οποίο συνεχώς βελτιώνουν με εκατομμύρια ευρώ, και σε συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού, που όποιος δεν παραδέχεται, εθελοτυφλεί.
Οι προοπτικές του υπερπαίκτη Φουρνιέ
Το να μιλήσει κανείς αναλυτικά για το τι παίκτης είναι ο Φουρνιέ και το τι μπορεί να δώσει στον Ολυμπιακό και την Ευρωλίγκα γενικότερα, μοιάζει με προσπάθεια επίδειξης γνώσεων. Όλοι όσοι ασχολούνται με το άθλημα γνωρίζουν πως μιλάμε για έναν εκ των κορυφαίων ευρωπαίων παικτών και σίγουρα μέσα στα τοπ ονόματα που έχουν αγωνιστεί στην διοργάνωση. Ο τρόπος που χειρίστηκε την επιστροφή του στην Ευρώπη και η θέλησή του να αγωνιστεί στον Ολυμπιακό, μη μπαίνοντας σε παζάρια για το που θα βγάλει λίγα ακόμα περισσότερα εκατομμύρια από τα 150 που κέρδισε στις ΗΠΑ, μαρτυρούν έναν άνθρωπο με κίνητρο, που έχει την ευκαιρία να παίξει τρία-τέσσερα χρόνια ποιοτικού μπάσκετ και να βάλει στο πέτο του και το γαλόνι της κατάκτησης ευρωπαϊκού τροπαίου.
Σε σωματικό επίπεδο είναι μια χαρά, παρόλο που την τελευταία διετία ο χρόνος του στο ΝΒΑ άρχισε να μειώνεται. Χρόνο προσαρμογής στα νέα δεδομένα δεν θα χρειαστεί πολύ, καθώς μιλάμε για έναν αθλητή με έξι μετάλλια σε Ευρωμπάσκετ, Παγκόσμια κύπελλα και Ολυμπιακούς Αγώνες με την Εθνική Γαλλίας. Ο Ολυμπιακός βάζει στην φαρέτρα του ένα επιθετικό υπερόπλο, που μπορεί να υπηρετήσει πολλούς ρόλους στο παρκέ. Και σε επίπεδο θέσεων (είναι «2-3», αλλά κατεβάζει και την μπάλα), και ρόλων. Αλλά κυρίως μπορεί να ταιριάξει απόλυτα στο στυλ μπάσκετ του Μπαρτζώκα και παράλληλα να δώσει με συνέπεια αυτό που λείπει στην ομάδα, αρχικά από την αποχώρηση του Βασίλη Σπανούλη, και έπειτα από εκείνη του Κώστα Σλούκα. Τον παίκτη που θα πάρει τις αποφάσεις στο τέλος και θα έχει πολλές πιθανότητες να βάλει το τελευταίο σουτ της νίκης.
Ο Φουρνιέ είναι ένας εξαιρετικός επιθετικός με ή χωρίς την μπάλα στα χέρια. Παίζει το πικ εν ρολ, μπορεί να σουτάρει μετά από σκριν, αλλά φυσικά και να δημιουργήσει για τον εαυτό του. Είναι εξαιρετικός σουτέρ αδύναμης πλευράς και μπορεί να λειτουργήσει σε αυτό το κομμάτι ευεργετικά για την ομάδα και εφιαλτικά για τον αντίπαλο, όταν θα είναι ταυτόχρονα σε πεντάδες με τους έτερους εξαιρετικούς σουτέρ της, Βεζένκοβ, Πίτερς, Ντόρσι, Βιλντόσα και από τη νέα χρονιά, Έβανς. Είναι ο παίκτης που θα απελευθερώσει ακόμα περισσότερο τον Γουόκαπ, ο οποίος θα επανέλθει στις «υποχρεώσεις» που κάνει ίσως καλύτερα από πολλούς στην Ευρώπη, μη έχοντας και το άγχος του σκοραρίσματος. Αμυντικά, έχει σίγουρα αδυναμίες, αλλά τον βοηθά πολύ το δίμετρο κορμί του να τις καλύψει. Δεδομένα όμως ο εξαιρετικός προπονητής που έχει ο Ολυμπιακός θα βρει τρόπο να τις «κρύψει» και να πάρει το μέγιστο από αυτό που ξέρει να κάνει πολύ καλά.
Οι αναγκαίες αποχωρήσεις και το… sold out ΣΕΦ
Σε περίπτωση που ο Εβάν Φουρνιέ έμενε στο ΝΒΑ, ο Ολυμπιακός δεν θα έκανε άλλη προσθήκη και το ρόστερ θα έμενε ως είχε, όπως είχαν προαναγγείλει οι ιδιοκτήτες του στην παρουσίαση του Σάσα Βεζένκοβ (σ.σ. ποιος να του το έλεγε πως η επιστροφή του θα τον βρει συμπαίκτη με τόσους αστέρες και με καλύτερη προοπτική για αυτό που του λείπει). Πλέον όμως τα δεδομένα άλλαξαν. Χρειάζεται αποσυμφόρηση στους ξένους, αλλά και η δημιουργία πιο ορθολογικού rotation, που γίνεται όμως πλέον με την ασφάλεια της ποιότητας που προσφέρει ο Εβαν Φουρνιέ. Ο Πετρούσεφ έχει προλάβει ήδη να αγαπηθεί από κόσμο και ομάδα, όμως πλέον είναι ξεκάθαρο πως ένας πάουερ φόργουορντ πρέπει να «θυσιαστεί». Δεν υπάρχει η πολυτέλεια μετατόπισης του Πίτερς στο «3» και από την στιγμή που ο Αμερικανός φόργουορντ ανανέωσε πρόσφατα, έπαιξε σούπερ πέρυσι και πρόταση, για την ώρα, δεν έχει έρθει, ο… κλήρος πέφτει στον Σέρβο. Τον οποίο ο Ερυθρός Αστέρας περιμένει με ανοικτές… αγκάλες. Και θα δουλέψει-αγωνιστεί υπό τις οδηγίες ενός εξαιρετικού προπονητή.
Αν ήταν στο χέρι μου, θα κρατούσα τον Πετρούσεφ (για τα χαρακτηριστικά του παιχνιδιού του και την προοπτική του), όμως για τους λόγους που προανέφερα, μοιάζει με αναγκαίο κακό ο δανεισμός με επέκταση συμβολαίου, χωρίς αυτό να σημαίνει πως ο Πίτερς… περισσεύει στην ομάδα. Ο έτερος που δείχνει να μην έχει πλέον χρόνο και ρόλο είναι ο Σακίλ ΜακΚίσικ, όμως επειδή μιλάμε για μια ιδιαίτερη περίπτωση, θα πρέπει να περιμένουμε για να δούμε αν θα επέλθει ένα συναινετικό διαζύγιο για το καλό και των δύο πλευρών, ή θα επιλέξει να μείνει και ας μην έχει ιδιαίτερο χρόνο συμμετοχής. Μια μεταγραφή που έχει σκορπίσει δικαίως θύελλα ενθουσιασμού στον κόσμο όπως αυτή του Φουρνιέ (σ.σ. ακόμα και άλλα 5000 διαρκείας να έβγαιναν θα εξαντλούνταν διότι η ζήτηση ήταν τεράστια και χωρίς τον Γάλλο), ήταν δεδομένα πως θα έχει και… απόνερα, όμως η λογική λέει πως θα βοηθήσουν ακόμα περισσότερο στο να βγει η ομάδα για τα καλά στον… αφρό.
Πλέον, με την άφιξη του Φουρνιέ και μετά την υποδοχή αεροδρομίου που θα απολαύσει, αλλά και την τεράστια στιγμή της γιορτής για την απόσυρση της φανέλας του Γιώργου Πρίντεζη, ο Γιώργος Μπαρτζώκας θα δουλέψει για 25 ακόμα ημέρες με το καλύτερο υλικό που είχε σε ποιότητα και ποσότητα στην καριέρα του στον «ερυθρόλευκο» πάγκο. Είναι και για τον ίδιο μια πρόκληση το πώς θα διαχειριστεί αυτό το γεγονός, αλλά και κάτι που άξιζε για όλα όσα όμορφα έχει προσφέρει-καταφέρει με πολύ πιο… γήινα μπάτζετ. Η μπασκετική λογική, λέει πως αν όλα αυτά τα κομμάτια του παζλ «δέσουν» και υπάρχει υγεία στην ομάδα, η σεζόν θα είναι αν μη τι άλλο συναρπαστική. Σίγουρα με περισσότερη πίεση και «πρέπει» για την κορυφή σε όλες τις διοργανώσεις, κάτι που δεν σου εγγυάται κανείς. Δεδομένα όμως ο Ολυμπιακός και οι Αγγελόπουλοι, έχουν δημιουργήσει τις τέλειες συνθήκες γι’ αυτό… Καλή σεζόν να έχουμε.
Υ.Γ. Αρκετοί άνθρωποι και η καθημερινότητά τους, έχουν μπολιαστεί πλέον με την ανάγκη του μηδενισμού, της υποτίμησης και της ισοπεδωτικής κριτικής. Για όλους και όλα. Διαβάζοντας τι γράφεται για όλα τα θέματα της ζωής, συμπεραίνεις πως οι περισσότεροι την… βρίσκουν με το να μισούν και δεν απολαμβάνουν το να αγαπούν. Τον πλησίον τους, αυτά που έχουν, την ομάδα τους, τον ίδιο τους τον εαυτό. Αγνοούν το κάθε τι καλό μπορεί να έχει προσφέρει κάποιος και τρέφονται από την απαξίωση. Στο τέλος της ημέρας όλοι αυτοί, έχουν απλά μια άδεια ζωή, χωρίς την μαγεία που προσφέρει η καλοσύνη, η αγάπη και η αφοσίωση. Την ομάδα σου την στηρίζεις και την πονάς ανεξαρτήτως προσώπων, μπάτζετ και αποτελεσμάτων. Μόνο έτσι θα χαρείς στο έπακρο μια μεγάλη της επιτυχία και θα διαχειριστείς πιο ώριμα και την αποτυχία που είναι μέσα στην ζωή. Σημεία των καιρών θα πει κάποιος, αλλά πρέπει να το… αλλάξουμε.
Υ.Γ.2: Την είδηση της πρότασης του Ολυμπιακού στον Φουρνιέ και το αυξημένο των πιθανοτήτων για να τον αποκτήσει, την ακούσατε πρώτα στον bwinΣπορ Fm 94,6 και την διαβάσατε πρώτοι στο sportfm.gr.