Η περσινή άμυνα και η καινούργια αύρα του Ολυμπιακού

Το εξαιρετικό σε οργάνωση, ενδιαφέρον και αγωνιστικό επίπεδο φιλικό τουρνουά στο Ηράκλειο της Κρήτης, μας δίνει την ευκαιρία να απολαύσουμε ομάδες Ευρωλίγκας, που βάζουν μέσω της προετοιμασίας τους τα… θεμέλια για τη νέα τους σεζόν. Όσο και αν είναι κλισέ, τα αποτελέσματα δεν παίζουν τον παραμικρό ρόλο, ενώ όποια συμπεράσματα βγαίνουν είναι πρώιμα, καθώς οι ομάδες «ψάχνονται» το καλοκαίρι, για το πώς θα πορευτούν τον χειμώνα. Στην περίπτωση του Γιώργου Μπαρτζώκα, μάλιστα, μια ακόμα προετοιμασία είναι πολύ δύσκολη, καθώς του λείπουν οι δίδυμοι πύργοι του ή αλλιώς οι βασικοί του σέντερ, Μιλουτίνοφ και Φαλ. Δεδομένα ο Ολυμπιακός θα είναι άλλη ομάδα όταν θα επιστρέψουν και οι δύο από τους τραυματισμούς.

Όμως, ακόμα και χωρίς αυτούς, αλλά και τους ΜακΚίσικ και Έβανς, δείχνει πως οι αρχές, που έχει βάλει τα τελευταία χρόνια στο παιχνίδι του, σε συνδυασμό με την ποιότητα, που έβαλε στο ρόστερ, του δίνουν την ευκαιρία να παρουσιάσει κάτι ακόμα πιο ελκυστικό και κυρίως πιο αποτελεσματικό. Στο τρίτο τεστ της σεζόν απέναντι στη Βίρτους, το ξεκίνημα ήταν κακό αμυντικά για 16 λεπτά, όμως όσο περνούσε ο χρόνος η ομάδα προσαρμοζόταν στις απαιτήσεις του αγώνα, θυμόταν το περυσινό -και όχι μόνο- δυνατό της σημείο που ήταν η σκληράδα στα μετόπισθεν και ανέβαζε στροφές. Από το -12 και έπειτα, επέτρεψε στα επόμενα 24 λεπτά μόλις 26 πόντους στην ιταλική ομάδα, κρατώντας τη μόλις στους δέκα στο τελευταίο δεκάλεπτο. Είναι άκρως θετικό πως σε ένα τόσο πρώιμο στάδιο η αμυντική προσαρμογή σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο λειτούργησε αποτελεσματικά.

Τα εννέα λάθη του πρώτου ημιχρόνου έγιναν μόλις έξι στο δεύτερο, ενώ όσο περνούσε η ώρα αυξανόταν και η δημιουργία. Ο Ολυμπιακός μοίρασε μόλις 8 ασίστ στο πρώτο μέρος και στο δεύτερο είχε 12, κρατώντας τη δημιουργία των Ιταλών στις μόλις 13 τελικές πάσες. Χωρίς να κάνει το πολύ καλό επιθετικά παιχνίδι (χρειάζεται ακόμα χρόνος για να μπουν οι πιο νέοι στο κόλπο), έφτασε σε μια εύκολη νίκη, όντας αρκετά πειστικός για τον προσανατολισμό που έχει στο παρκέ. Είδαμε και πάλι πρόθεση να παίξει γρήγορα μέσα από την άμυνα και να τρέξει στο «ανοικτό» γήπεδο και… θυμηθήκαμε πόσο εξαιρετικός είναι σε αυτό ο Σάσα Βεζένκοβ. Η άμυνα στο «5», απέναντι στον Ζίζιτς ήταν κάκιστη αρχικά, αλλά βελτιώθηκε στη συνέχεια, έγιναν αρκετά κλεψίματα, που έδωσαν εύκολους πόντους, και ο Βιλντόσα είχε ενεργό ρόλο σε αυτό.

Με τον Γουίλιαμς-Γκος λογικά εκτός ρυθμού λόγω του τραυματισμού του, τον Φουρνιέ ακόμα να μαθαίνει την ομάδα, αλλά να ξεχειλίζει από ποιότητα σε κάθε κίνησή του, όταν χρειάστηκε να σκορ, πήραν μπροστά οι Πίτερς και Ντόρσι, με τον πρώτο να δείχνει άνετα και στο «3». Τέτοιον σουτέρ δεν τον αφήνεις να πάει πουθενά όση πληρότητα και αν έχεις, ενώ ήταν πολύ συγκεντρωμένος και στην άμυνα. Το ίδιο ισχύει και για τον Πετρούσεφ, ο οποίος μαζί με τον Ράιτ θα έχουν το δύσκολο έργο να μπουν στα παπούτσια των βασικών τον επόμενο ένα-ενάμισι μήνα, αλλά δείχνουν γεμάτοι διάθεση για να τα καταφέρουν. Το αυριανό τεστ με τη Φενέρμπαχτσε θα είναι ακόμα πιο δύσκολο και θα έχουμε μια πιο πλήρη εικόνα, όμως δεδομένα τα πρώτα σημάδια του Ολυμπιακού παρά τις σημαντικές απουσίες, είναι άκρως ενθαρρυντικά και κυρίως γεμάτα ποιότητα και λύσεις.

Υ.Γ.. Παρόλο που προστέθηκε πολύ επιθετικό ταλέντο και δημιουργήθηκε ερωτηματικό, η άμυνα δείχνει με το… καλημέρα πως θα είναι και πάλι εδώ. Μέχρι να… ρολάρουν όλοι επιθετικά, αυτό θα είναι κομβικό στην αρχή της σεζόν.

Υ.Γ.2: «Όλοι νόμιζαν πως… νευρίασα όταν ήρθε ο Σάσα, αλλά εγώ είμαι ενθουσιασμένος». Τάδε έφη, Άλεκ Πίτερς. Δεν χρειάζονται άλλα σχόλια για όσα έχουν ειπωθεί και γραφτεί όλο το καλοκαίρι. Στα χέρια του καλύτερου, χωράνε όλοι! Και χρειάζονται όλοι, γιατί η σεζόν είναι μεγάλη και με πολλές κακοτυχίες.