Η νίκη-δήλωση στο Μιλάνο, ο ξεχωριστός Πίτερς και το ΣΕΦ που… βουλιάζει

Οι συνθήκες που είχαν διαμορφωθεί πριν, αλλά και κατά την διάρκεια του παρθενικού χριστουγεννιάτικου ταξιδιού του Ολυμπιακού για αγώνα Ευρωλίγκας στο Μιλάνο, δεν ήταν και οι ιδανικότερες. Σε ένα ακόμα υψηλών απαιτήσεων παιχνίδι και μάλιστα μακριά από το κοινό, του μετρούσε πάλι απουσίες παικτών όπως οι Μιλουτίνοφ και Λαρεντζάκης, ενώ τα συμπτώματα ιώσεων έδιναν και έπαιρναν, με κυριότερο τον πυρετό του Σάσα Βεζένκοβ. Λίγες ώρες μετά, στο παρκέ του Forum της Λομβαρδίας, οι «ερυθρόλευκοι» θα πετύχαιναν μια σπουδαία για την εξέλιξη της σεζόν νίκη, που τους βάζει ιδανικά στον δεύτερο γύρο και κλείνει με όμορφο τρόπο το 2024.

Πολύ απλά γιατί μιλάμε για τον Ολυμπιακό που έχει μάθει να ξεπερνάει κάθε είδους πρόβλημα και τις περισσότερες φορές να βγαίνει αλώβητος, ακόμα και από αυτά που δεν μπορεί να ελέγξει όπως μια γαστρεντερίτιδα. Το έκανε με rotation εννέα παικτών που έγιναν οκτώ στο δεύτερο ημίχρονο, το έκανε με μπάσκετ υψηλού επιπέδου και ταλέντου στην επίθεση, αλλά αυτή τη φορά χρειαζόταν να ενεργοποιήσει και την άμυνά του. Και το πραγματοποίησε, σε ένα παιχνίδι ιδιαίτερης ομορφιάς και σασπένς, με εξέλιξη «μία σου και μία μου», αρκετή τακτική στην οποία νίκησε κατά κράτος τον κόουτς Μεσίνα (σ.σ. ακολουθούσε τα σχήματα στο 80% του παιχνιδιού) ο Μπαρτζώκας και μια μεγάλη άμυνα στο τέλος από τον Βεζένκοβ, ο οποίος απέδειξε πως μπορεί και σε αυτό το κομμάτι μια χαρά.

Ασφαλώς, θα μπορούσε να είχε γίνει πιο εύκολα στο τέλος, όταν για τέσσερις συνεχόμενες φάσεις με προίκα το +6 η Ολίμπια βρήκε λύσεις να πλησιάσει μέχρι και στον πόντο. Πρέπει όμως να λάβουμε υπόψη και το ταλέντο του αντιπάλου, την έδρα, αλλά και την αναγκαιότητα που είχε να επιστρέψει στα θετικά αποτελέσματα. Ο Ολυμπιακός τα κατάφερε γιατί περιόρισε τα λάθη του στο δεύτερο ημίχρονο, μοίρασε εξαιρετικά την μπάλα (σ.σ. 23 ασίστ), βρήκε λύσεις στην επίθεση από πολλούς παίκτες του και είχε και κρυφό χαρτί, τον παίκτη παράδειγμα προς μίμηση για την νοοτροπία του, το ομαδικό του πνεύμα και την αγωνιστική του συμπεριφορά. Ο Άλεκ Πίτερς, παίζοντας ως σέντερ, έβαλε την τελική υπογραφή της σπουδαίας νίκης με κρίσιμους πόντους, καλές άμυνες, κερδισμένα φάουλ και ήρθε να συμπληρώσει με μια αριστοτεχνική πινελιά το έργο των Βεζένκοβ, Φουρνιέ, Φαλ και Βιλντόσα.



Ο Γάλλος γκαρντ/φόργουορντ έδωσε μια ακόμα παράσταση, με ένα πρώτο ημίχρονο όπου δημιουργούσε συνεχώς και έκλεβε μπάλες στην άμυνα και ένα τρίτο δεκάλεπτο όπου σκόραρε ανελέητα, βάζοντας τους 14 από τους 18 πόντους του. Δίπλα τους ο Παπανικολάου με παιχνίδι σε τρεις θέσεις,, άμυνες σε όλα τα μήκη και πλάτη, αλλά και ριμπάουντ. Δεν ξέρω αν το παρατηρήσατε, αλλά ο Ολυμπιακός έχασε μόλις 2 αμυντικά ριμπάουντ στο Μιλάνο, και αυτό είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει φέτος. Ένα ακόμα κρυφό χαρτί του Μπαρτζώκα, ήταν ο Γουίλιαμς-Γκος, ο οποίος δημιούργησε μαεστρικά, δεν απέφυγε τα λάθη, όμως έπαιξε τρομερή άμυνα και στην μπάλα και στα μις ματς, παίζοντας τον αντίπαλο από μπροστά. Ακουεί πολλά, δεν είναι στην κατάσταση που μπορεί, αλλά στην Ιταλία ήταν στους κορυφαίους στο +/- όσο ήταν στο παρκέ και αυτό δείχνει πολλά.

Το αμυντικό πλάνο πάνω στους ΛεΝτεί, Σιλντς και Μίροτιτς –τηρουμένων των αναλογιών- πήρε αρκετά καλό βαθμό, αν και πάλι εμφανίστηκαν κάποιες κακές περιστροφές που επέτρεψαν στους γηπεδούχους αρκετά αμαρκάριστα σουτ στην αδύναμη πλευρά. Αυτή τη φορά, η χρήση των φάουλ έγινε σωστά σε αντίθεση με τα προηγούμενα παιχνίδια και αυτό είναι δείγμα συγκέντρωσης και κατανόησης του λάθους. Αν είχαν αποφευχθεί δυο-τρία σφάλματα βιασύνης σε καταστάσεις αιφνιδιασμού, ίσως το ματς να μην είχε κριθεί στο φινάλε του, όμως είχε άλλη γλύκα το «διπλό» με καλή άμυνα στο τέλος, καθώς δεδομένα είναι ο τομέας που έχει πληγώσει τον Ολυμπιακό στις φετινές του ήττες. Οι υψωμένες γροθιές στο φινάλε, τα χαμόγελα και οι πανηγυρισμοί μαζί με τους απίθανους 600 Έλληνες που άφησαν τα σπίτια τους μέσα στα Χριστούγεννα για να στηρίξουν την ομάδα, ήχησαν σαν τα πιο γλυκά κάλαντα για τους «ερυθρόλευκους».



Που είναι σε ρεκόρ 12-6 και στην κορυφή της βαθμολογίας, όμως δεδομένα μπορούν να παίξουν ακόμα καλύτερα, να βρουν περισσότερη ισορροπία και αυτοματισμούς. Εύλογα λοιπόν γεννάται το ερώτημα, αφού είναι τόσο ψηλά με τόσες συνεχόμενες απουσίες χωρίς να έχουν θέλξει στον απόλυτο βαθμό και σε ό,τι πρεσβεύει το ταλέντο τους, αν το καταφέρουν που μπορεί να φτάσουν; Η απάντηση θα δοθεί τους επόμενους μήνες. Για την ώρα η αλλαγή του χρόνου, θα βρει τους πειραιώτες στο χιονισμένο Κάουνας για μια ακόμα μεγάλη πρόκληση στη μάχη που δίνουν για το πλεονέκτημα έδρας στα πλέι οφ. Στο Μιλάνο, πήραμε σίγουρα μια καλή… γεύση.

Υ.Γ. Οι εικόνες από τις ζημιές στο ΣΕΦ δεν προκαλούν εντύπωση σε όσους γνωρίζουν το πόσο παρατημένη από το Κράτος είναι η εγκατάσταση τα τελευταία χρόνια. Αν δεν υπήρχε ο Ολυμπιακός να επενδύει εκατομμύρια Ευρώ θα είχε καταρρεύσει εντελώς. Αντί λοιπόν να επισπευσθούν οι διαδικασίες για την παραχώρησή του και να απονεμηθεί πραγματική δικαιοσύνη, ακούμε συνέχεια «θα» και εξαγγελίες που δεν γίνονται πράξη. Αν δεν δοθεί και τώρα, άμεσα, ή καλύτερα χθες λύση με υπογραφές, η ΚΑΕ πρέπει να εξετάσει όλα τα ενδεχόμενα. Δεν είναι εύκολο να αφήσεις χρόνια προσπάθειας, την φυσική σου έδρα, τα συναισθήματά σου, τις επενδύσεις σου, τις εκατοντάδες εργατοώρες για να σουλουπωθεί το γήπεδο με δικά σου χρήματα, όμως ο κόμπος έφτασε στο χτένι και εφόσον η κοροϊδία συνεχιστεί, κάτι πρέπει να γίνει…

Υ.Γ.2: Καλή Χρονιά με υγεία και αγάπη σε όλους!