Κίνηση ασφάλειας και αναβάθμισης του Ολυμπιακού

Η είδηση του τραυματισμού του Τόμας Γουόκαπ και η δεδομένη απουσία του για τουλάχιστον ένα ακόμα μήνα από την ενεργό δράση, ενεργοποίησε άμεσα τον μεταγραφικό μηχανισμό του Ολυμπιακού. Το έργο δεν ήταν εύκολο, όχι μόνο λόγω της δεδομένης «στενότητας» στην αγορά στα τέλη Φεβρουαρίου, αλλά και του ότι παίκτες με τα χαρακτηριστικά του 32χρονου πλέι μέικερ, και κυρίως του κομβικού ρόλου που έχει για τον προπονητή σε άμυνα και δημιουργία, δεν υπάρχουν. Ο κίνδυνος να μην εξελιχθεί στο τέλος αίσια το ύπουλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο Τεξανός γκαρντ στην μέση, κάτι που όλοι απεύχονται για οποιονδήποτε αθλητή, ήταν όμως δεδομένος. Και οι «ερυθρόλευκοι» παρότι, λογικά, αμφιταλαντεύτηκαν και ήταν ορθώς άκρως προσεκτικοί, απέφυγαν στις… καθυστερήσεις το ρίσκο.

Οι αδελφοί Αγγελόπουλοι ήταν άκρως ενεργοί όλο αυτό το διάστημα για να θωρακίσουν την επένδυσή τους με έναν παίκτη και ο Σέιμπεν Λι, παρόλο που δεν έχει τα χαρακτηριστικά του Γουόκαπ, ήταν αναγκαίος. Για ασφάλεια, διότι οι Γουίλιαμς-Γκος και Βιλντόσα δεν είναι εύκολο να βγάλουν την σεζόν, αλλά και γιατί κανείς δεν είναι σε θέση να γνωρίζει σε τι κατάσταση θα είναι ο Κίναν Έβανς στα τέλη Μαρτίου-αρχές Απριλίου όπου θα επιστρέψει μετά από έντεκα μήνες απουσίας. Και ο Ολυμπιακός φέτος έχει φτιαχτεί για να πάρει την Ευρωλίγκα, είναι δίκαια πρώτος και καλύτερος στην βαθμολογία της κανονικής περιόδου και θα ήταν κρίμα να παρουσιαστεί λειψός στην τελική ευθεία της σεζόν όπου κρίνονται όλα. Για να ήταν ακόμα πιο καλυμμένοι, ίσως να χρειαζόταν και ένας σέντερ, καθώς ο Μένσα δεν έχει ανταποκριθεί. Αν όμως μείνουν υγιείς Φαλ και Μιλουτίνοφ και η πορεία της υγείας του Ράιτ το επιτρέψει, το «κενό» καλύπτεται.

Με την στενότητα της αγοράς να είναι εμπόδιο και με τις λύσεις των Μπέβερλι (σ.σ. πιο ταιριαστός στον Γουόκαπ) και Ερτέλ να απορρίπτονται, ο Σέιμπεν Λι ήταν μονόδρομος. Το εμπόδιο της υψηλότατης ρήτρας αγοράς του από την Μανίσασπορ ξεπεράστηκε καθώς οι ιδιοκτήτες της ΚΑΕ ήταν αποφασισμένοι, οι «ερυθρόλευκοι» πρόλαβαν την προθεσμία της Ευρωλίγκας και όλα τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Ο Αμερικανός γκαρντ είναι κανονικός παίκτης ΝΒΑ και το παράδοξο είναι πως τον ανακάλυψε η Μανίσασπορ και όχι κάποια ομάδα με υψηλότερες βλέψεις. Το πέρασμα του από την Μακάμπι ήταν πολύ καλό για όσο κράτησε, όμως αποχώρησε λόγω της κατανοητής άρνησής του να πηγαίνει στο Ισραήλ για τα ματς του εγχώριου πρωταθλήματος. Ο ίδιος πίεσε να επιστρέψει στην Ευρωλίγκα για ομάδα Final Four και ζήτησε συμβόλαιο και για την νέα σεζόν (σ.σ. θα μπει οψιόν και για το 2027), καθώς έχει φιλοδοξία να στεριώσει.

Ο Ολυμπιακός έβαλε στην φαρέτρα του έναν πολύ καλό επιθετικό που έχει τα στοιχεία που έλειπαν και λογικά θα δώσει και ο Κίναν Έβανς, όταν με το καλό φτάσει στο επιθυμητό επίπεδο. Έχει παιχνίδι ένας εναντίον ενός, επιτίθεται κάθετα και δεν φοβάται να πάρει πρωτοβουλίες και ευθύνες. Δεν είναι πλέι μέικερ, αλλά μπορεί να κατεβάσει την μπάλα με συνέπεια και εφόσον προσαρμοστεί στο παιχνίδι του κόουτς Μπαρτζώκα, να βοηθήσει πολύ όταν η επίθεση «κολλάει». Το ότι η αντίπαλη άμυνα θα έχει έναν ακόμα κίνδυνο με την παρουσία του στην πεντάδα, θα απελευθερώσει ακόμα περισσότερο τους Φουρνιέ και Βεζένκοβ, ενώ παρόλο που στο μυαλό του είναι κυρίως στο σκοράρισμα, δεν είναι κακός δημιουργός (2,5 ασίστ μ.ό. στην Μακάμπι) και δεν... κλέβει στην άμυνα (1,2 κλεψίματα). Ασφαλώς και όλα κρίνονται στο παρκέ, όμως έδειξε στο σύντομο πέρασμά του από την ομάδα του Τελ Αβίβ εξαιρετικά στοιχεία προσαρμογής.



Σε μια ομάδα πολύ πιο δουλεμένη και με σαφείς αρχές στο παιχνίδι της δεν αποκλείεται να χρειαστεί περισσότερο χρόνο, αλλά όπως προαναφέραμε, ο Ολυμπιακός δεν έψαχνε έναν παίκτη για να του αλλάξει την ιστορία φέτος, αλλά να τον βοηθήσει και να του προσφέρει ασφάλεια. Η ποιότητά του είναι δεδομένη, οπότε υπάρχει το πρόσφορο έδαφος για να «κουμπώσει» εξαιρετικά, ειδικά από την στιγμή που για πολλούς λόγους ο Ντόρσι δεν έχει αποδώσει σύμφωνα με τις δυνατότητές του. Επί προσθέτως, σε περίπτωση που πάνε όλα καλά με τον Γουόκαπ, θα μιλάμε για μια πλήρη σε όλα τα επίπεδα περιφερειακή γραμμή, που μπορεί να αντεπεξέλθει στις υψηλές απαιτήσεις της Ευρωλίγκας. Κάτι που θα συνέβαινε, έτσι και αλλιώς, αν δεν υπήρχαν οι ατυχίες με Έβανς (αρχικά) και Γουόκαπ μεσούσης της σεζόν.

Η «δίψα» και η δεδομένη θέληση του Ολυμπιακού να είναι πλήρης και να διεκδικήσει ο,τι του αναλογεί όμως, λειτούργησαν ευεργετικά στο να θωρακιστεί ακόμα περισσότερο η προσπάθεια, και αυτό δεδομένα πιστώνεται στους ιδιοκτήτες του, που όχι μόνο δεν στάθηκαν στις ατυχίες, αλλά φρόντισαν για ποιοτική και ποσοτική αναβάθμιση του ρόστερ…

Υ.Γ. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας, έχει την πολυτέλεια να διαχειριστεί τα επόμενα παιχνίδια σε Ευρώπη και Ελλάδα χωρίς ιδιαίτερη πίεση, καθώς το πλεονέκτημα έδρας δύσκολα χάνεται με πέντε αγώνες στο ΣΕΦ και τρία βατά εκτός έδρας παιχνίδια, ενώ στην Basket League όλα θα κριθούν τον Ιούνιο. Θα περιμένει όπως και όλος ο οργανισμός τους Γουόκαπ και Ράιτ, και αν τα προβλήματα εκμηδενιστούν οι τελευταίοι μήνες θα έχουν ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον…