Οκτώ αγωνιστικές, μόλις μια νίκη! Ο Αστέρας Τρίπολης περνάει μια δύσκολη φάση και αυτό φαίνεται όχι μόνο από τα άσχημα αποτελέσματα, αλλά και από την εικόνα που έχει η ομάδα στο γήπεδο.
O Αστέρας ήταν ανέκαθεν μια επιθετική ομάδα, έβγαινε μπροστά και διεκδικούσε στα ίσα τη νίκη κόντρα σε όλες τις ομάδες, ανεξαρτήτως βαθμολογικής θέσης! Τα τελευταία χρόνια βλέπαμε έναν Αστέρα, ο οποίος δεν κέρδιζε όλα τα ματς, αλλά τουλάχιστον ήξερες ότι στα περισσότερα από αυτά θα δεις καλό ποδόσφαιρο! Με πλάνο, με δημιουργία, με παραγωγή φάσεων.
Λογικό το κλίμα να μην είναι καλό στα αποδυτήρια και να υπάρχουν προβλήματα τα οποία επηρεάζουν προφανώς το… κλίμα εντός γηπέδου. Γνωστό έχει γίνει εδώ και καιρό πως οι «παλιοσειρές» έχουν έντονα παράπονα από τον Ηρακλή Μεταξά καθώς δεν έχουν τον απαιτούμενο χρόνο συμμετοχής. Κάπως έτσι χαλάει το γενικότερο κλίμα και δεν έρχονται τα αποτελέσματα που πρέπει. Ένα ακόμη «παιδί» το οποίο δεν χρησιμοποιείται όπως πέρυσι είναι ο Αντριάν Ριέρα. Λόγω του σωματότυπού του, ο Ισπανός χρειάζεται ειδική διαχείριση και χρόνο συμμετοχής, ώστε να τον δούμε ξανά σε υψηλά στάνταρ. Όπως πέρυσι που ήταν εκ των κομβικότερων ποδοσφαιριστών του Αστέρα.
Ο παραγκωνισμών των νεαρών παιδιών, όπως ο Κανελλόπουλος, ο Αντζουλάς, ο Χριστόπουλος, είναι ένα σημαντικό ζήτημα. Τρία παιδιά από τις ακαδημίες του Αστέρα, τα οποία πέρυσι έδειξαν ότι μπορούν να δώσουν σημαντικές βοήθειες και να… συμπληρώσουν το παζλ. Ο τελευταίος δόθηκε δανεικός γιατί δεν θα έβρισκε χρόνο, οι άλλοι δύο βρίσκονται μεταξύ πάγκου και εξέδρας. Ιδιαίτερα ο Κανελλόπουλος που έχει τα στοιχεία ενός σύγχρονου box-to-box χαφ, είναι απορίας άξιον γιατί δεν μπαίνει ούτε αποστολή.
Ας πάμε στο ματς με τον Παναιτωλικό. Δεν γίνεται ο Αστέρας να μην απειλήσει, να μην φτιάχνει σε 90 λεπτά μια φάση! Είναι αδιανόητο για μια ομάδα που την έχουμε συνηθίσει αλλιώς. Κάτι πρέπει να αλλάξει και σύντομα, γιατί το πρόγραμμα που έχουν οι Αρκάδες είναι αρκετά δύσκολο και φεύγουν μακριά από τον στόχο τους που δεν είναι άλλος από τα playoffs.
Πάμε να δούμε αναλυτικά τα φετινά νούμερα μέχρι στιγμής που εξηγούν πολλά για την κατάσταση…
Αρνητικά
Έχει σκοράρει μόλις 6 γκολ, έχοντας την 4η χειρότερη επίθεση. Τρία κόντρα στον Βόλο, ένα κόντρα στον Λεβαδειακό και δυο κόντρα στον ΟΦΗ όπου πήρε και την πρώτη του νίκη. Παράλληλα σε πέντε ματς έχει μείνει άσφαιρος, κάτι που δεν είναι αποδεκτό. Δεν γίνεται να μην σκοράρει σε πέντε από τα οκτώ ματς, ενώ τι θα συμβεί στις τρεις επόμενες αγωνιστικές που κοντράρεται με ΠΑΟΚ και ΠΑΣ εκτός, αλλά και με ΑΕΚ εντός; Πάλι το ίδιο; Και αν δεν έρθει η νίκη σε κανένα από τα τρία αυτά ματς, τότε τι; Θα αρχίσει η ομάδα να ζει μέσα στην ανασφάλεια και να «φοβάται» μην την πάρει από κάτω και αντί να κοιτάζει πάνω, θα κοιτάζει κάτω; Διότι δεν θέλει πολύ να στραβώσει η όλη κατάσταση…
Έχει την 4η χειρότερη δημιουργία, μετρώντας 66 τελικές προσπάθειες. Στις ίδιες αγωνιστικές πέρυσι, είχε φτιάξει 75 τελικές και είχε αντιμετωπίσει και τότε ομάδες από το big-5 (ΠΑΟΚ, Ολυμπιακός).
Σκοράρει ένα τέρμα ανά 11 τελικές! Το συγκεκριμένο στατιστικό φανερώνει πως λείπει ένας επιθετικός από την ομάδα, ο οποίος θα έχει το εύκολο γκολ και θα δίνει βαθμούς στην ομάδα. Κάτι τέτοιο δεν το έχουμε δει μέχρι στιγμής και ο Αστέρας στηρίζεται μόνο στον Χερόνιμο Μπαράλες. Ένας παίκτης δεν μπορεί να κάνει τα πάντα, ιδιαίτερα από τη στιγμή που μεγάλωσε.
4η ομάδα σε γεμίσματα (174)… Κάτι που δείχνει ότι δεν έχει σωστό τρόπο ανάπτυξης. Δεν είναι ωραίο ούτε παίζεται σωστό ποδόσφαιρο όταν όλοι οι παίκτες κάνουν συνεχώς γεμίσματα και σέντρες. Και συνδέεται φυσικά με το παραπάνω στατιστικό.
4η ομάδα σε αποκρούσεις (31), δέχεται δηλαδή φάσεις προς την εστία της. Σημάδι ότι αμυντικά κάπου χάνει, αλλά έχει τουλάχιστον φέτος σε εξαιρετική κατάσταση τον Νίκο Παπαδόπουλο.
2η χειρότερη ομάδα σε κλεψίματα (157), δείγμα ότι πολλές φορές δεν πιέζει ψηλά τον αντίπαλο και απλά τον περιμένει στο δικό της μισό, ίσως και στο 1/3 του γηπέδου όπως στη Λεωφόρο.
Υπάρχουν φυσικά και ορισμένα θετικά, τα οποία κυρίως τα βρίσκουμε στο θέμα της ανασταλτικής λειτουργίας. Εκεί ο Αστέρας λειτουργεί υποδειγματικά σε πολλά ματς, αλλά το παρακάνει. Με αποτέλεσμα να κοιτάει μόνο το… μηδέν στην άμυνα και να μένει το μηδέν στην επίθεση, χωρίς να δημιουργεί και να σκοράρει. Το θέαμα πολλές φορές είναι αποκρουστικό, ασχέτως αν φέρνει αποτελέσματα. Κυρίως… ισοπαλίες θα λέγαμε, όπως φαίνεται, αλλά δεν γίνεται να μην κερδίζει κιόλας η ομάδα. Δεν ικανοποιεί καν τον κόσμο που την βλέπει από την τηλεόραση, ούτε καν τον ίδιο τον κόσμο της.
Ας σημειώσουμε ορισμένα θετικά
Και τα 6 γκολ έχουν έρθει από δημιουργία, δηλαδή 6 ασίστ. Είναι θετικό πως τα γκολ του Αστέρα έρχονται από τις δημιουργίες παικτών και όχι από ατομικές ενέργειες.
6η ομάδα σε εύστοχα γεμίσματα (1/3 γεμίσματα σωστά) και 5η ομάδα σε πάσες στο πρωτάθλημα (388), κάτι που δείχνει πως η ομάδα έχει ποιότητα και ικανότητα με την μπάλα στα πόδια παρότι δεν την εκμεταλλεύεται. Το να μην κάνουν εύκολα λάθος πάσες οι ποδοσφαιριστές ή τα γεμίσματά τους να είναι εύστοχα δείχνει τη μεγάλη ποιότητα του ρόστερ, αλλά και την κακή διαχείριση που γίνεται από το προπονητικό τιμ.
3η ομάδα με τα λιγότερα λάθη (296), αλλά αυτό συμβαίνει επειδή δεν έχει και σε μεγάλο βαθμό στα πόδια της την μπάλα. Σε παιχνίδια όπως με τον Ολυμπιακό ή τον Παναθηναϊκό που ο Αστέρας έπαιζε φουλ αμυντικά, δε γίνεται να κάνεις εύκολα λάθη.
_103051.jpg?w=350&f=bicubic&um=VerySharp)
