Χωρίς... γκολ, δεν έχει Final Four

Τελικά επιβεβαιώθηκαν όσοι έλεγαν πως η μεγάλη ευκαιρία του Παναθηναϊκού χάθηκε τη Μεγάλη Τετάρτη και διαψεύστηκαν όσοι προσδοκούσαν επανάληψη της ιστορίας του 2011 και του 2013, όταν οι «πράσινοι» είχαν χάσει στις λεπτομέρειες το πρώτο ματς από την Μπαρτσελόνα, αλλά δυο μέρες μετά έκαναν το break.

Παίζοντας καλά στην επίθεση για έξι λεπτά στο ξεκίνημα του αγώνα και αποτελεσματική άμυνα για περίπου δώδεκα στο δεύτερο μέρος δεν μπορείς να κερδίσεις μία ομάδα του επιπέδου της ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Το εξαιρετικό επιθετικό ξεκίνημα του Παναθηναϊκού παρά την απουσία του Διαμαντίδη γέννησε προσδοκίες πως όταν κάποια στιγμή η άμυνα θα «έσφιγγε» κι ο αρχηγός θα επέστρεφε, θα μπορούσε να πάρει τα ηνία της αναμέτρησης. Όμως δεν συνέβη τίποτε από τα δύο. Οι παίκτες του Αλβέρτη ενώ στο ξεκίνημα σκόραραν σαν να πετούσαν βότσαλα στην ακρογιαλιά, στη συνέχεια θαρρείς κι έψαχναν την τρύπα της βελόνας μέσα σε διακοπή ρεύματος, ενώ ο αρχηγός με «βουλωμένη μύτη» δεν μπήκε ποτέ στο κλίμα του αγώνα. Η ομάδα του Μεσίνα εκμεταλλεύτηκε το διάρκειας περίπου οκτώ λεπτών «άσφαιρο» διάστημα των αντιπάλων κι έβαλε τις βάσεις για τη νίκη.

Αντίθετα, ο Παναθηναϊκός δεν έκανε το ίδιο όταν το καλάθι μίκρυνε για τους γηπεδούχους. Γύρω στα έξι λεπτά έκανε να σκοράρει η ΤΣΣΚΑ, αλλά οι «πράσινοι» σε αυτό το διάστημα πλησίασαν από τους 14 στους… 11. Η εξαιρετική άμυνα του «τριφυλλιού» στο διάστημα αυτό, αλλά και μέχρι τα πρώτα λεπτά της τέταρτης περιόδου πήγε στο βρόντο, αφού δεν εξαργυρώθηκε σε σκορ υπενθυμίζοντας τη μεγαλύτερη αδυναμία του φετινού Παναθηναϊκού: ενώ μπορεί να εξουδετερώνει ακόμη κι επιθέσεις όπως της Μπαρτσελόνα, της ΤΣΣΚΑ ή του Ολυμπιακού, δεν διαθέτει πολλές φορές την ποιότητα ή τις δυνάμεις για να πετύχει έστω κι έναν πόντο παραπάνω και να τις κερδίσει.

Πλέον η πρόκριση μοιάζει με… mission impossible. Τρεις νίκες σε διάστημα πέντε ημερών (με την τρίτη στη Μόσχα) απέναντι στην ΤΣΣΚΑ μοιάζουν αυτή τη στιγμή με θαύμα ανάλογα εκείνων του Ιησού. Όμως ο Παναθηναϊκός οφείλει να το προσπαθήσει απέναντι στην ιστορία και τον κόσμο του, που με τη σειρά του καλείται να σταθεί και πάλι στο πλευρό του. Μία νίκη τη Δευτέρα του Πάσχα μπορεί να αποτελέσει την πρώτη σπίθα και μία ακόμη δύο μέρες μετά να την κάνει φλόγα που θα «ζεστάνει» τις καρδιές για την ύστατη μάχη στη ρωσική πρωτεύουσα. Και στην απευκταία περίπτωση που ο αποκλεισμός είναι αναπόφευκτος, θα έρθει η ώρα της κριτικής και της αυτοκριτικής για όλους.

Follow @ChristosRobolis