Το παράδειγμα του πιο αδικημένου παίκτη του Παναθηναϊκού

Η νίκη του Παναθηναϊκού στο σπίτι της Γκραν Κανάρια δεν ήταν ούτε εύκολη, ούτε αυτονόητη ή δεδομένη. Η αποστολή του εξετελέσθη, αλλά ο στόχος της πρόκρισης παραμένει ακόμη μακρινός κι όχι απόλυτα στα χέρια των «πράσινων». Τα δυσκολότερα για την ομάδα του Ρικ Πιτίνο είναι μπροστά της, αρχής γενομένης από την Νταρουσάφακα και την ανηφόρα που ακολουθεί. Σε κάθε περίπτωση οφείλει να το παλέψει ως εκεί που δεν πάει, αλλά ακόμη και αν αποκλειστεί, απέναντι στον κόσμο του που πήρε 10.000 διαρκείας και ταξιδεύει σε όλη την Ευρώπη για να τον δει.

Όμως το κείμενο αυτό δεν αφορά τόσο στη νίκη ή την εμφάνιση στα Κανάρια Νησιά, αλλά σε έναν παίκτη που λίγο έχει απασχολήσει τα ΜΜΕ, αλλά δίνει το παράδειγμα σε όλους παρότι είναι πιθανότατα ο πιο αδικημένος. Ο λόγος για τον Ίαν Βουγιούκα, που για πολλοστή φορά επιστρατεύτηκε από το βάθος του πάγκου και έκανε τη δουλίτσα του και με το παραπάνω.

Σύμφωνοι, ο συμπαθής σέντερ δεν είναι αυτός που θα αλλάξει την ιστορία του Παναθηναϊκού στο «5» ή θα τα βάλει με τους Βέσελι, τους Ταβάρες και τα λοιπά θηρία της Ευρωλίγκας και θα τα κερδίσει. Ούτε το στυλ του συνάδει με τις απαιτήσεις του σύγχρονου μπάσκετ, που απαιτούν από τον ψηλό να παίζει πάνω από τη στεφάνη, να βγαίνει στις αλλαγές για να μαρκάρει κοντούς και να τρέχει το γήπεδο σαν γκαρντ. Μοιάζει κάποιες φορές βαρύς, αργός, λίγο soft, ένας ψηλός παλιάς κοπής και… εδάφους-εδάφους που μπορεί να «σημαδευτεί» από την αντίπαλη άμυνα και να εκτεθούν οι αδυναμίες του.

Όμως σε κάθε περίπτωση είναι ένας χρησιμότατος παίκτης, ικανός απέναντι σε συγκεκριμένους αντιπάλους και ειδικές καταστάσεις να προσφέρει πολλά, έστω και για λίγο χρονικό διάστημα. Σίγουρα πολύ περισσότερα από όσα έχει πάρει από αυτόν φέτος η ομάδα του. Σε έναν Παναθηναϊκό σαν τον φετινό που έχει εισπράξει πολύ λιγότερα από όσα προσδοκούσε από τους ψηλούς του, θα άξιζε σίγουρα καλύτερη μεταχείριση, τόσο από τον Τσάβι Πασκουάλ, όσο και από τον Ρικ Πιτίνο. Ενδεικτικά, ο τελευταίος στα δέκα ματς Ευρωλίγκας που βρίσκεται στον πάγκο τον έχει εμπιστευτεί συνολικά για μόλις 33:16. Ελάχιστα δεν είναι, για τον παίκτη που αναμφίβολα ποστάρει καλύτερα από τον καθέναν στο ρόστερ του Παναθηναϊκού, αλλά και ίσως τον μοναδικό που μπορεί να δημιουργήσει από μέσα προς τα έξω;

Το μεγαλύτερο «παράσημο» για τον Βουγιούκα είναι ότι… υπομένει αυτή τη μεταχείριση χωρίς παράπονο. Δεν έχει δημιουργήσει ποτέ το παραμικρό πρόβλημα, δεν κάνει… μουτράκια όταν ξεχνιέται στον πάγκο ή αποσύρεται άρον-άρον και όποτε καλείται να προσφέρει δίνει ό,τι μπορεί. Όπως και χθες, που επιστρατεύτηκε στο 57-63, με τον Παναθηναϊκό να δέχεται πίεση από τη Γκραν Κανάρια και να μην έχει ακόμη πείσει ότι το παιχνίδι είναι δικό του. Επτά αγωνιστικά λεπτά αργότερα επέστρεφε στον πάγκο με το ματσάκι «κλειδωμένο», στο 69-84, χάρη και στη δική του συμβολή. Με καλές άμυνες και δύο πολύτιμα καλάθια, στο ένα εκ των οποίων συμπυκνώθηκε όλη η μπασκετική του ευφυΐα, όταν έστειλε αδιάβαστους 2-3 αντιπάλους με μια απίθανη προσποίηση και πέτυχε ένα από τα πιο όμορφα αργά μπασίματα που έχουμε δει τελευταία.

Ο Γιώργος Παπαγιάννης διαθέτει πολύ μεγαλύτερη προοπτική από τον Ίαν Βουγιούκα. Χθες έδειξε μετά από αρκετό καιρό πόσο πολύτιμος μπορεί να γίνει όχι μόνο για τον Παναθηναϊκό, αλλά για το ελληνικό μπάσκετ, αν συνεχίσει έτσι και βελτιώσει κάποια πράγματα, όπως την αθλητικότητά του αλλά και το ποστάρισμά του από το να καταφεύγει σε (αποτελεσματικές πλην όμως αχρείαστες για τα κυβικά του) ραβέρσες και χουκ. Η νοοτροπία με την οποία αντιμετωπίζει ο βετεράνος συμπαίκτης του τον συχνότατο παραγκωνισμό του και με την οποία μπαίνει στο παρκέ έστω και για λίγα λεπτά είναι για τον μικρό ένας πολύ καλός οδηγός για το δικό του (λαμπρό αν τον ακολουθήσει) μέλλον.

*Κάθε Κυριακή τα λέμε σταθερά στον ΣΠΟΡ FM, 12:00-14:00, παρέα με τον Παναγιώτη Κεφαλά. Κουβέντα με πολύ μπάσκετ (όχι μόνο για «αιώνιους» αλλά για όλους), ρεπορτάζ, ενδιαφέροντες καλεσμένους, κουιζάκια. Όσοι πιστοί της πορτοκαλί, κοπιάστε στην παρέα μας.

Follow @ChristosRobolis