Το μπάσκετ… αλληθωρίζει

Ήταν λίγες βδομάδες μετά το πρώτο «παράθυρο» των προκριματικών του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2019, όταν όλοι συμφωνούσαν πως η ρήξη δεν μπορεί να συνεχιστεί και πως FIBA και Ευρωλίγκα οφείλουν να βρουν μια λύση πριν να είναι αργά.

Η παγκόσμια ομοσπονδία κατέθεσε μία πρόταση, η Ευρωλίγκα προανήγγειλε αντιπρόταση που ουσιαστικά δεν έγινε ποτέ και φτάσαμε τρεις μήνες μετά να μην έχει γίνει ούτε μισό βήμα προόδου. Η διεξαγωγή του δεύτερου «παραθύρου» πάνω στην κορύφωση της κανονικής περιόδου της Ευρωλίγκας μοιάζει με ένα πικρό deja vu.

Οι εθνικές ομάδες θα παραταχθούν ξανά «κουτσουρεμένες», οι παίκτες της Ευρωλίγκας θα υποχρεωθούν να πειθαρχήσουν στους συλλόγους τους υπομένοντας δίχως δική τους ευθύνη την κριτική όσων θα τους κατηγορήσουν ακόμη και για απάρνηση του εθνόσημου, εκείνοι που θα κληθούν να καλύψουν τα κενά θα το κάνουν μεν με περηφάνια αλλά ταυτόχρονα και με επίγνωση πως ακόμη κι αν φέρουν την πολυπόθητη πρόκριση θα κριθούν… περιττοί όταν γίνουν όλοι διαθέσιμοι στα τελικά και οι φίλαθλοι θα αλληθωρίσουν μπροστά στις τηλεοράσεις τους για να προλάβουν να τα δουν όλα.

Είναι προφανές πως πρόκειται για μια lose-lose situation. Σε αυτό τον «πόλεμο» δεν μπορεί να υπάρξουν νικητές παρά μόνο ηττημένοι. Μεγαλύτερος όλων θα είναι το ίδιο το μπάσκετ, που υποβαθμίζεται στα μάτια των πιστών θεατών του και κινδυνεύει με ανεπανόρθωτη ζημιά, στο βωμό εγωισμών, συμφερόντων και μικροπολιτικών. Κι αφού η διαμάχη δεν λύθηκε τώρα, μοιάζει δύσκολο να λυθεί άμεσα, αφού στο επόμενο «παράθυρο», τέλος Ιουνίου και αρχές Ιουλίου, δεν θα υπάρχει σύμπτωση με την Ευρωλίγκα, ούτε στο τέταρτο «παράθυρο», το Σεπτέμβριο. Όμως δεν θα προκαλέσει πια καμία έκπληξη να μη βρεθεί η χρυσή τομή ούτε πριν τον προσεχή Νοέμβριο ή το Φλεβάρη του 2019, όταν και θα ολοκληρωθεί η διαδικασία πρόκρισης.

Μέχρι τότε οι αγνοί φίλαθλοι δεν πρέπει να γυρίσουν την πλάτη στις εθνικές ομάδες. Οι οπαδοί, ειδικά οι Έλληνες, δεν υπάρχει περίπτωση να μην παραμείνουν πιστοί στην «ομαδάρα». Όμως ειδικά οι αγνοί φίλοι του μπάσκετ θα πρέπει να βρουν χώρο στην καρδιά τους και χρόνο στο πρόγραμμά τους για την επίσημη αγαπημένη κι όσους κλήθηκαν να την υπηρετήσουν σε αυτές τις ειδικές συνθήκες. Εν προκειμένω, η δική μας Εθνική δικαούται την αγάπη, τη συμπαράσταση και την προσοχή όλων. Γιατί ποιος είπε ότι πίσω από τη «βιτρίνα» του ΝΒΑ ή της Ευρωλίγκας υπάρχει σκάρτο εμπόρευμα;

Follow @ChristosRobolis