Το εύκολο σουτ, η μπάλα στον Λάνγκφορντ στα δύσκολα και το ερωτηματικό στο «1»

Είναι δύσκολο για μια ομάδα να κριθεί όταν έχει τόσες απουσίες. Είναι ακόμη πιο δύσκολο όταν απουσιάζουν οι δύο «κανονικοί» της πλέι μέικερ και ειδικά ο βασικός που είναι ίσως ο κορυφαίος του είδους στην Ευρώπη. Τα προαναφερθέντα μαρτυρούν πως τα όποια συμπεράσματα για τις πρώτες δημόσιες εικόνες από το νέο Παναθηναϊκό είναι ανασφαλή. Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή…

Το συνεπές μακρινό σουτ ήταν μεγάλο πρόβλημα για τον περσινό Παναθηναϊκό. Φέτος φαίνεται πως αυτό δεν θα ισχύσει, τουλάχιστον στον ίδιο βαθμό. Με τον Λοτζέσκι διαθέσιμο, τον Τόμας έτοιμο να «πυροβολήσει» σε κάθε ευκαιρία και από κάθε απόσταση, αλλά και τον Λάνγκφορντ γνωστό για τις αρετές του σε αυτό το κομμάτι, οι «πράσινοι» λογικά θα εμφανιστούν καλύτεροι πίσω από τα 6,75μ. Χθες είχαν 12/28, αν και η ζώνη που έπαιξε σχεδόν σε όλο το ματς οδήγησε σε… κατάχρηση του τριπόντου και επιχειρήθηκαν περισσότερα τέτοια από ό,τι δίποντα (27).

Χθες η απουσία κλασικού πλέι μέικερ (στη δωδεκάδα ήταν μόνο ο Παπαντωνίου που βοηθά στις προπονήσεις και ο 19χρονος Καλαϊτζάκης) ήταν εμφανής. Προφανώς όταν θα επιστρέψουν Καλάθης και Λεκαβίτσιους δεν θα γίνονται 19 λάθη, όπως στο φιλικό με την ΑΕΚ, ωστόσο σίγουρα είναι ένα ζητούμενο αν ο προσεχής μαραθώνιος μπορεί να βγει με τη σίγουρη λύση του Νικ και το ερωτηματικό για το αν θα είναι πιο αξιόπιστος σε δεύτερο ρόλο σε σχέση με πέρσι ο «Λέκα». Γιατί παρότι ο Λάνγκφορντ και ο Παππάς είχαν 9 και 5 ασίστ αντίστοιχα χθες, δεν πρόκειται για κλασικούς οργανωτές.

Σε ό,τι αφορά στα νέα πρόσωπα, ο Κιθ Λάνγκφορντ έδειξε έτοιμος να αναλάβει ηγετικά καθήκοντα. Έπαιξε κατά κανόνα μόνο στο «2» και μόνο κατά περίσταση στο «1», παρά τις απουσίες, με τον Νίκο Παππά να χρησιμοποιείται πολύ περισσότερο σε ρόλο κατά συνθήκη πλέι μέικερ από τον ίδιο. Δεν είναι διόλου τυχαίο ότι η μπάλα ακούμπησε σε αυτόν στις δύο τελευταίες επιθέσεις έχοντας ένα καλάθι που θα ήταν νικητήριο αν δεν ακολουθούσε η «βόμβα» του Ματσιούλις. Ο Αμερικανός που σήμερα έκλεισε τα 35 έδειξε καλά σωματικά, κάνοντας ακόμη και κάρφωμα. Σίγουρα είναι πιο ομαδικός και θετικό στοιχείο στα αποδυτήρια από τον προκάτοχό του, Μάικ Τζέιμς, αλλά υστερεί στα εκρηκτικά ντράιβ και την πίεση στην μπάλα. Έτσι είναι, με κάθε προσθαφαίρεση στο ρόστερ κάτι κερδίζεις και κάτι χάνεις.

Ο Ντεσόν Τόμας είναι αυτό ακριβώς που περιμέναμε. Εξαιρετικός σουτέρ, κυρίως θέσης κι όχι από ντρίμπλα, όχι τόσο δυνατός στο ποστάρισμα και όχι τόσο αποτελεσματικός στην άμυνα με επαφές και στις περιστροφές. Φάνηκε πως υπολογίζεται για το «4» και όταν θα επιστρέψει ο Παπαπέτρου ίσως απλώς να αλλάζουν όταν χρειάζεται θέση στην άμυνα, όπου ο Έλληνας διεθνής είναι πιο αποτελεσματικός κόντρα σε δυνατότερος και ταχύτερους αντιπάλους.

Ο φρέσκος και κυρίως υγιής Λοτζέσκι μπορεί να διαδραματίσει το ρόλο που δεν έπαιξε πάντα με συνέπεια πέρσι ο Ρίβερς, ενώ ο Σακελλαρίου προφανώς και προορίζεται μόνο για τα ρεπό κάποιων βασικών στα «εύκολα» παιχνίδια της Α1. Η χλιαρή εμφάνιση από Λάσμε και Γκιστ δεν πρέπει να προβληματίζει. Αμφότεροι ξέρουν πότε θα φορτσάρουν, ενώ επειδή πρόκειται για ετερόφωτους επιθετικά παίκτες όταν επιστρέψει ο Καλάθης θα «ταΐζονται» όπως τους αρέσει και θα δίνουν περισσότερες λύσεις από αέρος. Ο δε Βουγιούκας παραδοσιακά ανεβάζει στροφές μέσα στη σεζόν.

Καλάθης, Παπαπέτρου, Αντετοκούνμπο, Μήτογλου, Παπαγιάννης και Λεκαβίτσιους θα ανεβάσουν επίπεδα κι όχι απλώς επίπεδο τον Παναθηναϊκό με την επανένταξή τους στην ομάδα. Μια ομάδα που είναι εμφανές πως επιχειρεί να παίξει φέτος πολύ πιο συντεταγμένα, λιγότερο ελεύθερα και μένει να αποδείξει ότι θα είναι ακόμη πιο σκληρή όταν τη δούμε σε πλήρη σύνθεση και φουλ φόρμα.

Επιμέλεια: Χρήστος Ρομπόλης