Τα καλοκαιρινά λάθη δεν διορθώνονται πάντα το χειμώνα

Όποιος πίστευε πως ο Παναθηναϊκός με την αλλαγή προπονητή και προσθήκες ξένων μετά το πρώτο μισό της Ευρωλίγκας θα είχε άμεση μεταμόρφωση από μια ομάδα που όδευε με μαθηματική ακρίβεια εκτός οκτάδας σε… σιγουράκι για τα play offs και με αξιώσεις για το Final Four μάλλον τρεφόταν από αυταπάτες.

Τα λάθη του καλοκαιριού στο χτίσιμο της ομάδας αποδεικνύονται τόσο σοβαρά που οι διορθωτικές κινήσεις δεν είναι ικανές να διαγράψουν μονοκονδυλιά. Ο Παναθηναϊκός βρέθηκε μέσα στην τρικυμία της σεζόν όχι απλώς να παλεύει για να μείνει ζωντανός στο κυνήγι της πρόκρισης στα play offs, αλλά και να προσπαθεί να προσαρμοστεί στη μετάβαση από έναν προπονητή που δίδασκε… ανώτερα μαθηματικά σε ένα σύνολο παικτών που αδυνατούσε να τα εφαρμόσει, σε κάποιον που (λόγω και των κολεγιακών περγαμηνών του) έχει αρχίσει τη διδασκαλία από την πρόσθεση και την αφαίρεση.

Η ήττα του Παναθηναϊκού στο Κάουνας δεν εκπλήσσει, λοιπόν, κανέναν. Δεν είναι, δα, ότι είδαμε και κάτι διαφορετικό από ό,τι στα προηγούμενα παιχνίδια μακριά από το ΟΑΚΑ. Όσο Παναθηναϊκός μπορούσε να τρέξει, ήταν καβάλα στο άλογο. Πήρε σχεδόν τους μισούς (18 από τους 37) από τους πόντους του στο ημίχρονο στο ανοιχτό γήπεδο και είχε την εικόνα του νικητή. Ο Γιασικεβίτσιους διέγνωσε το πρόβλημα, έβαλε φρένο στους παίκτες του, μεγάλωσε τις αποστάσεις στην επίθεση και με μόλις τρία λάθη στο δεύτερο μέρος δεν επέτρεψε στον αντίπαλο να τρέξει. Κόντρα σε οργανωμένη άμυνα φάνηκαν όλες οι εγγενείς επιθετικές αδυναμίες του Παναθηναϊκού, της χειρότερης επίθεσης στην Ευρωλίγκα εκτός έδρας, με παραγωγή κάτω από 70 πόντους ανά αγώνα. Κι όταν δεν μπορείς να ξεπεράσεις ούτε αυτό το χαμηλό όριο, πώς μπορείς να κερδίσεις; Αλήθεια, πόσες φορές είδαμε τον Καλάθη ή τον Παππά να κάνουν νοήματα με τα χέρια στους συμπαίκτες τους για να κινηθούν ώστε να βγει ένα σύστημα; Αυτά που θα έπρεπε μέσα Γενάρη να γίνονται με τα… μάτια, γίνονται ακόμη στη νοηματική… Όχι ότι αμυντικά πήγαν καλύτερα τα πράγματα μετά το πρώτο δεκάλεπτο.

Ο Παναθηναϊκός δεν έχει αποκλειστεί από τώρα, ωστόσο χρειάζεται χρόνο που το αμείλικτο πρόγραμμα δεν του προσφέρει. Χρόνο για να προσαρμοστεί στη νέα φιλοσοφία του προπονητή, αλλά και για να ενσωματώσει παίκτες που έρχονται σε έναν εντελώς διαφορετικό μπασκετικό κόσμο (βλέπε Κιλπάτρικ). Τα ματς με τη Μακάμπι και την Εφές είναι ίσως οι τελευταίες ευκαιρίες για δύο νίκες που ο ανταγωνισμός θα δυσκολευτεί να βρει. Όμως το επιμύθιο όχι της βραδιάς της Παρασκευής, αλλά όλης της διαδρομής του Παναθηναϊκού, όχι φέτος αλλά και πέρσι ή και πρόπερσι (που επίσης άλλαζε πρόσωπα στη μέση της σεζόν), είναι πως ποτέ δεν πρέπει να περιμένεις τον χειμώνα για να κάνεις όσα θα έπρεπε να έχεις κάνει το καλοκαίρι.

*Κάθε Κυριακή τα λέμε σταθερά στον ΣΠΟΡ FM, 12:00-14:00, παρέα με τον Παναγιώτη Κεφαλά. Κουβέντα με πολύ μπάσκετ (όχι μόνο για «αιώνιους» αλλά για όλους), ρεπορτάζ, ενδιαφέροντες καλεσμένους, κουιζάκια. Όσοι πιστοί της πορτοκαλί, κοπιάστε στην παρέα μας.

Follow @ChristosRobolis