Στη… ζώνη του Διαμαντίδη

Κάποιοι είχαν το θράσος να πουν πως στα δύσκολα κρύβεται… Αν δεν τους αρκούσαν οι αποδείξεις περί του αντιθέτου που έχει καταθέσει απλόχερα στα παρκέ εδώ και χρόνια, ο Δημήτρης Διαμαντίδης ήρθε να… προσκομίσει κι άλλες οδηγώντας τον Παναθηναϊκό στη μεγαλύτερη-μέχρι την επόμενη-νίκη του απέναντι στην Μπαρτσελόνα.

Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης

Όταν η ζώνη του Πασκουάλ έσφιξε σαν θηλιά γύρω από το λαιμό του Παναθηναϊκού και ένα ματς που είχε αρχίσει εξαιρετικά έδειχνε να «στραβώνει», όταν η επίθεση έδειχνε βραχυκυκλωμένη και δίχως ιδέες, ήταν η ώρα του ηγέτη. Ο Άγιος Δημήτριος του «τριφυλλιού» πυροβόλησε δύο φορές από τα 6,75μ., τη μία με… θεϊκή παρέμβαση του ταμπλό, και τα πράγματα πήραν το δρόμο τους. Ο Λάσμε και ο Γκιστ «σκέπασαν» τον ορίζοντα στον Ναβάρο και το 2-1 έγινε πραγματικότητα.

Αλλά δεν φτάνει. Ο Παναθηναϊκός θέλει μία ακόμη νίκη για να κάνει μία τεράστια υπέρβαση και να βρεθεί στο Final 4, εκεί που ούτε τρελός δεν θα τον «έβλεπε» το περασμένο καλοκαίρι. Το παιχνίδι της Πέμπτης είναι η χρυσή ευκαιρία του. Δεν θα είναι εύκολο, όπως τίποτα αληθινά σπουδαίο δεν έρχεται έτσι. Οι «πράσινοι» παίζουν με τους δικούς τους όρους, το δικό τους ρυθμό και μπροστά στο δικό τους κοινό. Αν βρουν απαντήσεις στις διαρκείς αλλαγές άμυνας της «Μπάρτσα» και τη ζώνη του Πασκουάλ, όλα τα άλλα θα έρθουν.

Μένει ένα κεφάλαιο για να επαναληφθεί εξ ολοκλήρου η προ διετίας ιστορία στα προημιτελικά. Και ποιος ξέρει, μπορεί το deja vu να συνεχιστεί και στο Final 4.

Follow @ChristosRobolis