Σε διαγωνισμό επίθεσης δεν θα κέρδιζε ποτέ ο Παναθηναϊκός

Ουδείς αμφιβάλλει πως ο φετινός Παναθηναϊκός έχει τον υψηλότερο δείκτη ποιότητας ρόστερ στην μετα-Ομπράντοβιτς εποχή. Όμως στην Μόσχα διαπίστωσε με επώδυνο τρόπο πως δεν αρκεί αυτό στην φετινή Ευρωλίγκα, καθώς υπάρχουν ομάδες σαν την Χίμκι με περισσότερες λύσεις που 9 στις 10 βραδιές θα τον κερδίζουν σε έναν… διαγωνισμό επίθεσης. Κι αν οι «πράσινοι» δεν βελτιωθούν αισθητά στην πίσω πλευρά του παρκέ, τότε δεν θα τους είναι καθόλου εύκολο να κερδίσουν ομάδες που υπερέχουν σε μπάτζετ και ποιότητα, καθώς η Χίμκι είναι μόνο μία μιας μακράς λίστα που περιλαμβάνει τουλάχιστον 7-8 ακόμη ανταγωνιστές. Και οι θέσεις για τα playoffs είναι μόνον οκτώ…

Ο Παναθηναϊκός έκανε ένα υποδειγματικό πρώτο ημίχρονο. Μόνο επιθετικά, βέβαια, αλλά ήταν τόσο καλός σε αυτό το κομμάτι που αρκούσε για να κερδίζει την Χίμκι στο δικό της παιχνίδι. Είχε στο διάστημα αυτό 18/27 δίποντα «σκοτώνοντας» τους γηπεδούχους στο πικ εν ρολ με Καλάθη, Φρεντέτ και Ράις να διαβάζουν άριστα το παιχνίδι με 15 από τις 17 ασίστ της ομάδας, σκόραρε με σύνεση και συνέπεια από μακριά με 4/8 τρίποντα, αλλά το κυριότερο έκανε μόλις δύο λάθη (στο ένα ο Λαμόνικα «ανακάλυψε» τρία δευτερόλεπτα) απαγορεύοντας στην Χίμκι να πάρει σκορ στο ανοιχτό γήπεδο. Με τέτοιους αριθμούς η διαφορά θα έπρεπε πηγαίνοντας στα αποδυτήρια να ήταν πολύ μεγαλύτερη από το +5 (50-55) κι αυτό λόγω των αμυντικών αδυναμιών του. Παρότι ο βαρύς στα πόδια Βουγιούκας κέρδισε περισσότερες μάχες από όσες έχασε στη ρακέτα, παρότι ο Τζόνσον ήταν πολύ πιο μέσα στο παιχνίδι σε άμυνα κι επίθεση σε σχέση με τις προηγούμενες εμφανίσεις του, ποιότητα και πολυφωνία της Χίμκι έκαναν ζημιά στην γνωστή αδυναμία των Φρεντέτ (κυρίως) και Ράις να «σπάσουν» τα σκριν και στο σύνηθες πρόβλημα του ριμπάουντ, καθώς οι γηπεδούχοι πήραν 6 από τα 15 διαθέσιμα στην ρακέτα του Παναθηναϊκού.

Η συνέχεια ήταν μάλλον η μπασκετικά φυσική εξέλιξη των πραγμάτων. Η ομάδα που γνωρίζει καλύτερα να κερδίζει σε έναν… διαγωνισμό επίθεσης επικράτησε. Ο Παναθηναϊκός δεν μπόρεσε να αντέξει στο ίδιο επιθετικό τέμπο και στο δεύτερο μέρος. Τόσο το διάβασμα, όσο και η αποτελεσματικότητά του δεν ήταν στα στάνταρ του πρώτου μέρους και με την άμυνά του να καταρρέει στο πρώτο απλό πικ και να μην μπορεί να αντιμετωπίσει τον «βομβαρδισμό» από μακριά και την «αιμορραγία» στα ριμπάουντ, το παιχνίδι ήρθε… τούμπα. Δύο κακά δυομισάλεπτα, στην αρχή και το τέλος της τρίτης περιόδου, αρκούσαν για να μετατραπεί το +5 σε -7.

Πολύ απλά ο Παναθηναϊκός έχασε σε ένα παιχνίδι που δεν μπορούσε να κερδίσει. Όχι τουλάχιστον για 40 λεπτά. Οι 17 ασίστ του πρώτου ημιχρόνου έγιναν μόλις 4 στο δεύτερο και τα ποσοστά του από το 66,7% στα δίποντα και το 50% στα τρίποντα καταποντίστηκαν στο τρίτο και τέταρτο δεκάλεπτο σε 53,5% και 32% αντίστοιχα. Η πληγή των ριμπάουντ δεν έκλεισε ποτέ, με την Χίμκι να κερδίζει 14 από τις 30 διεκδικούμενες μπάλες και τους Ρώσους παρά τα μόλις 5 λάθη του Παναθηναϊκού να έχουν τελικά έξι περισσότερες κατοχές. Κάπως έτσι ο Παναθηναϊκός όχι απλώς ηττήθηκε αλλά το έκανε και με μια διαφορά που μπορεί να τον πληγώσει φτάνοντας στο τελικό «ταμείο».

Τα πράγματα είναι απλά… Ο Καλάθης ήταν και θα είναι αδύνατο να μπαλώνει κάθε τρύπα στην περιφερειακή άμυνα, να κυνηγά τον κάθε Σβεντ και ταυτόχρονα να έχει καθαρό μυαλό και στην επίθεση για 35+ λεπτά, τα ηρωικά του Φρεντέτ δεν ήταν και δεν θα είναι ποτέ αρκετά και οτιδήποτε άλλο κάνει ο Παναθηναϊκός στην επίθεση δεν θα φτάνει αν δεν συγκεραστεί με αμυντικό φίλτρο, το οποίο είναι αμφίβολο αν διαθέτουν έστω και οι μισοί από τους παίκτες του «πράσινου» ρόστερ.

*Την Κυριακή τα λέμε στον ΣΠΟΡ FM, 12:00-14:00, παρέα με τον Παναγιώτη Κεφαλά. Κουβέντα με πολύ μπάσκετ, ρεπορτάζ, ενδιαφέροντες καλεσμένους, κουιζάκια. Όσοι πιστοί της πορτοκαλί, κοπιάστε στην παρέα μας.

Follow @ChristosRobolis