Τα μεγάλα λόγια πρέπει να αποφεύγονται. Το είπε και ο αρχηγός Μπουρούσης με τον δικό του «ψαρωτικό» τρόπο στη συνέντευξη Τύπου της Παρασκευής. Όμως, διάολε, βλέποντας αυτή την Εθνική στην πρεμιέρα δεν μπορείς να μην είσαι τουλάχιστον αισιόδοξος…
Γράφει από τη Ναντζίνγκ, ο Χρήστος Ρομπόλης
Δεν είναι μόνο η εύκολη νίκη, αλλά κυρίως ο πειστικός τρόπος που ήρθε, αλλά και ο αντίπαλος. Μην ξεγελιέστε, το Μαυροβούνιο δεν είναι ΗΠΑ, Σερβία ή Ισπανία, αλλά δεν έχει καμία σχέση με ομάδες τύπου Αγκόλας, Ιαπωνίας, Σενεγάλης και λοιπών δυνάμεων που ήδη φεύγουν από τα γήπεδα με ένα σακούλι πόντους στο κεφάλι. Κι αυτό, σε συνδυασμό με το άγχος της πρεμιέρας που ήταν άφαντο στους μπαρουτοκαπνισμένους διεθνείς μας και πασιφανές στους πρωτάρηδες σε Παγκόσμιο Κύπελλο Μαυροβούνιους λέει επίσης πολλά.
Η Εθνική μπήκε όπως ακριβώς έπρεπε. Φουριόζα αλλά και συγκεντρωμένη. Με ενέργεια αλλά και μυαλό. Με διάθεση όχι να κερδίσει απλώς, αλλά να στείλει και μήνυμα. Δέχτηκε μόνο 16 πόντους στο ημίχρονο, έχασε μόλις δύο αμυντικά ριμπάουντ έκανε και επτά κλεψίματα, όλοι τους τομείς που δείχνουν όχι μόνο ποιότητα, αλλά και… μαχαίρι στα δόντια. Οι (με το συμπάθιο) κωλοπετσωμένοι Μαυροβούνιοι παραχωρούσαν όλες τις προηγούμενες μέρες ευχαρίστως τον τίτλο του φαβορί (και το συνεπαγόμενο άγχος) στην Ελλάδα, αλλά σε όλες τις τοποθετήσεις τους άφηναν να εννοηθεί πως είναι ικανοί για τη νίκη. Η Εθνική μπήκε αποφασισμένη να τους κόψει εξ αρχής τον βήχα. Κι ακόμη και στο νευρικό επιθετικά ξεκίνημα, η άμυνα έδωσε τον τόνο. Οι διεθνείς «δάγκωναν», από τον Γιάννη Αντετοκούνμπο που είχε ένα γήπεδο να τον μπιζάρει ακόμη και στα λάθη, μέχρι τον Μπουρούση που βουτούσε στο παρκέ για μια κατοχή. Και από τους δύο «Παπ» που δεν είχαν πρόβλημα να ακουμπούν ελάχιστες φορές την μπάλα επιτελώντας τον δεύτερο ρόλο τους στο ακέραιο, μέχρι τον Καλάθη και τον Πρίντεζη που με τις ασίστ και τα τρίποντα αντίστοιχα έδωσαν τον ρυθμό που χρειαζόταν στην επίθεση. Κι όταν η άμυνα χαλάρωσε και η επίθεση ζορίστηκε από τη ζώνη, ένα τάιμ άουτ από τον κόουτς Σκουρτόπουλο αρκούσε για να αποκατασταθεί η τάξη. Η Εθνική «τραμπούκισε» ξανά τους Μαυροβούνιους, με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο να αποφεύγει άσκοπη φθορά παρακολουθώντας από τον πάγκο, κι ας στενοχώρησε τους χιλιάδες Κινέζους που ήρθαν κυρίως για χάρη του στο γήπεδο, αλλά τον απόλαυσαν μόλις 16 λεπτά.
Είπαμε, πρώτη Σεπτέμβρη δεν χάσαμε ούτε από μια κανονική (αν κι όχι την αυθεντική ή έστω τη δεύτερη βερσιόν της, αλλά σίγουρα πολύ ανώτερη από την τωρινή) Dream Team, σαν σήμερα πριν 13 χρόνια. Δεν θα χάναμε από το Μαυροβούνιο. Να περάσει ο επόμενος, παρακαλώ. Η Βραζιλία, που έβαλε 102 (αλλά έφαγε και 94) δεν είναι ανώτερος, αλλά σίγουρα πιο «ιδιαίτερος» αντίπαλος από τον πρώτο μας στο τουρνουά. Προσοχή, λοιπόν κι όλα θα έρθουν με την ώρα τους…
Follow @ChristosRobolis