Πιο προβληματική η εικόνα του, παρά το 1-0

Πολύ κατώτερος των προσδοκιών ακόμη και του πλέον απαισιόδοξου φιλάθλου του παρουσιάστηκε ο Παναθηναϊκός στη Βιτόρια. Οι «πράσινοι» έκαναν σχεδόν όλα όσα ΔΕΝ έπρεπε να κάνουν και μοιραία γνώρισαν μια βαριά (που όμως είναι στο χέρι τους να μετατρέψουν σε διδακτική) ήττα. Περισσότερο, ίσως, και από την πρώτη χαμένη ευκαιρία για το break προβλημάτισε η εικόνα τους, που πρέπει να υποστεί ολική μεταμόρφωση αν δεν θέλουν να επιστρέψουν στην Αθήνα με δεύτερη ήττα στην πλάτη.

Κι όμως, το παράδοξο είναι πως η με λιγότερη εμπειρία και λύσεις περιφέρεια των Βάσκων ήταν αυτή που έκανε τη διαφορά. Άνταμς και Τζέιμς επέβαλαν το δικό τους ρυθμό στο παιχνίδι, εκμεταλλεύτηκαν τις αργές αντιδράσεις και περιστροφές της αντίπαλης άμυνας και το εξαιρετικό ποσοστό των γηπεδούχων στα μακρινά σουτ ήταν απόρροια του γεγονότος ότι τα περισσότερα εξ αυτών ήταν αμαρκάριστα.

Ο Παναθηναϊκός έδειξε να στερείτο όχι απλώς πλάνου ή έστω αποτελεσματικότητας για τη βραχυκύκλωση των δύο αεικίνητων γκαρντ της Λαμποράλ, αλλά και αντίστοιχων ιδεών στην επίθεση. Η τροφοδότηση στον Ραντούλιτσα κατάντησε εμμονή και έμοιαζε σαν ο Βέλιμιρ Περάσοβιτς να είχε υπολογίσει το ρίσκο εκτιμώντας (μάλλον σωστά) πως δεν θα μπορούσε να χάσει ΜΟΝΟ από τον Σέρβο σέντερ, την ώρα που φρόντιζε επιμελώς να χτυπά τις αδυναμίες του στο άλλο μισό του παρκέ. Όλα αυτά σε συνδυασμό με μία από τις σπανιότατες βραδιές στην καριέρα του που ο Διαμαντίδης ήταν αρνητικός, αλλά και την κακή εικόνα του Γουίλιαμς, συνετέλεσαν στο μάλλον κολακευτικό τελικό -16.

Δεν έχει, πάντως, καμία σημασία. Το 1-0 θα «έγραφε» είτε ο Παναθηναϊκός έχανε με τριάντα, είτε με έναν και το δεύτερο παιχνίδι σε κάθε περίπτωση θα αρχίσει από… 0-0. Θα πρέπει, όμως, να αναθεωρήσουν πολλά τεχνικό επιτελείο και παίκτες, γιατί είναι σαφές πως το υπάρχον πλάνο δεν είναι αποτελεσματικό. Και συν τοις άλλοις, στο δεύτερο ματς της σειράς οι γηπεδούχοι, που ίσως με τόσους πρωτάρηδες σε αυτό το επίπεδο παίκτες θα μπορούσαν να ήταν αγχωμένοι, πλέον θα έχουν περισσότερη αυτοπεποίθηση κι ενδεχομένως ένα ακόμη στήριγμα, τον πολύτιμο Φαμπιάν Κοζέρ (αλλά ίσως τον ακόμη πιο πολύτιμο Άνταμ Χάνγκα).

Σε κάθε περίπτωση, η πρόκριση δεν χάθηκε για τον Παναθηναϊκό παρά μόνο μια πρώτη μάχη. Αν όμως μπει στη δεύτερη με το ίδιο στρατηγικό πλάνο, την ίδια νωχελικότητα και την ίδια έλλειψη συγκέντρωσης, θα βρεθεί σε έναν μεγάλο λάκκο, από τον οποίο θα είναι πάρα πολύ δύσκολο να βγει για να δει το Βερολίνο, μην έχοντας περιθώριο λάθους στη συνέχεια.

Follow @ChristosRobolis