Πιο καλός... μαθητής αποδείχτηκε ο Ολυμπιακός από τον Παναθηναϊκό, αφού στο πρώτο σοβαρό τεστ για τις δύο ομάδες τη φετινή περίοδο οι «ερυθρόλευκοι» πήραν καλό βαθμό, ενώ οι «πράσινοι» έμειναν μεταξεταστέοι.
Ο Παναθηναϊκός πραγματοποίησε μάλλον τη χειρότερη εμφάνισή του επί ημερών Ομπράντοβιτς, ενδεχομένως αντίστοιχα κακή με το 73-38 απέναντι στον Ολυμπιακό το 1996. Στα μέχρι τώρα παιχνίδια τους οι «πράσινοι» είχαν παρουσιάσει την ισχύ τους απέναντι σε αντιπάλους που ήταν του χεριού τους. Κόντρα σε μία ομάδα με αντίστοιχους στόχους και δυναμική, όπως η Μπαρτσελόνα, «αποκαλύφθηκαν» οι αδυναμίες τους.
Η ομάδα του Ομπράντοβιτς παραδοσιακά τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζει προβλήματα απέναντι σε ομάδες με κοντούς και γρήγορους γκαρντ. Βλέπε τον Ολυμπιακό του Πεν πρόπερσι ή του Γκριρ πέρυσι, τη Σιένα του ΜακΙντάιρ και την Μπαρτσελόνα του Ναβάρο και του Λάκοβιτς το βράδυ της Πέμπτης. Το πρόβλημα έγινε ακόμη πιο εμφανές με την απουσία του Βασίλη Σπανούλη, που μπορεί να έχει γίνει διάσημος για το επιθετικό του ταλέντο, αλλά από τον Παναθηναϊκό του «Παλαού Μπλαουγκράνα» έλειψε η ταχύτητά του και στην άμυνα. Από τους υπόλοιπους «κοντούς» της ομάδας, Γιασικεβίτσιους και Νίκολας είναι παίκτες που μάλλον θεωρούν πως το παιχνίδι παίζεται μόνο στο μισό γήπεδο, ενώ ο δύσμοιρος Διαμαντίδης τρέχει για να «μπαλώσει» όσες τρύπες υπάρχουν. Επιπλέον τα ριμπάουντ αποδεικνύονται μία πληγή που είχε φανεί από το ματς απέναντι στην αδύναμη Ζαλγκίρις, αλλά δεν επουλώθηκε ακόμη παρά την προσθήκη των Φώτση και Πέκοβιτς, έστω και αν αυτή τη φορά οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στα πολύ χαμηλά ποσοστά ευστοχίας.
Ασφαλώς το πρόβλημα δεν ήταν μόνο αμυντικό, αλλά και επιθετικό. Πέρα από τον αστάθμητο παράγοντα της πολύ κακής μέρας που βρέθηκαν σχεδόν όλοι οι παίκτες της ομάδας, το σχέδιο του Ομπράντοβιτς χάλασε από νωρίς. Ήταν φανερή η εντολή του «Ζοτς» να περνά η μπάλα στον Πέκοβιτς κάτω από το καλάθι, καθώς ο Μαυροβούνιος δεν είχε αντίπαλο που να μπορούσε να τον αντιμετωπίσει. Το... κουσούρι όμως του Πέκοβιτς να φορτώνεται γρήγορα με (ανόητα ως επί το πλείστον) φάουλ είχε σαν συνέπεια να ναυαγήσουν τα σχέδια. Με την απόσυρση του φθαρμένου από φάουλ Πέκοβιτς χάθηκε το επιθετικό στήριγμα, οι υπόλοιποι δεν κατάφεραν να καλύψουν το κενό στο σκοράρισμα και η «Μπάρτσα» άρχιζε να χτίζει μία διαφορά που σταδιακά αυξανόταν. Τέλος, παρά την άνοδο του Στράτου Περπέρογλου (αν και βρέθηκε κι αυτός σε κακή μέρα), είναι σαφές πως η θέση «3» είναι μάλλον το αδύνατο σημείο του Παναθηναϊκού, αφού επιπλέον δεν υπάρχουν και λύσεις από τον πάγκο. Η απουσία του Ραμούνας Σισκάουσκας είναι εμφανής, ακόμη και αν έχει περάσει ένας χρόνος και κάτι μήνες από την αποχώρησή του.
Συμπερασματικά, η ήττα και η έκτασή της μπορεί να πλήττει το γόητρο του Παναθηναϊκού, αλλά δεν φέρνει και τη συντέλεια του κόσμου. Τουλάχιστον η τεχνική ηγεσία είχε την ευκαιρία να διαπιστώσει που «πονά» αγωνιστικά η ομάδα για να διορθώσει τις αδυναμίες τώρα που είναι νωρίς. Τα θεμέλια της ομάδας είναι τόσο γερά και η εμπιστοσύνη του κόσμου σε παίκτες, προπονητή και διοίκηση είναι δεδομένη, με αποτέλεσμα το οικοδόμημα να αντέχει στους κλυδωνισμούς που φέρνει μία συντριβή. Σε αντίθεση με το αντίστοιχο ποδοσφαιρικό τμήμα της ομάδας...
Πιο ώριμος από ποτέ
Ο Ολυμπιακός μπορεί να μην εντυπωσίασε με την απόδοσή του απέναντι στη Μάλαγα, αλλά έδειξε ότι βρίσκεται σε καλό δρόμο. Ένας δρόμος που θα είναι μακρύς, αφού τα περιθώρια βελτίωσης είναι πολλά και οι δυνατότητες αξιοποίησης της ποιότητας του ρόστερ στο έπακρο ακόμη πολύ μεγάλες. Οι παίκτες του Παναγιώτη Γιαννάκη ακολούθησαν κατά γράμμα την εντολή του να παίξουν με υπομονή και συγκέντρωση και να μην παρασυρθούν από τον παλμό των φιλάθλων τους, που σε τέτοια παιχνίδια μπορεί να αποδειχτούν ευχή και κατάρα. Οι «ερυθρόλευκοι» χρησιμοποίησαν την ώθηση και απέβαλαν την πίεση που μπορεί να ασκεί ο απαιτητικός τους κόσμος, ακόμη και όταν βρέθηκαν στο ξεκίνημα του αγώνα πολύ πίσω στο σκορ. Μετά από ένα κακό πρώτο ημίχρονο, ο Ολυμπιακός διάβασε σωστά το παιχνίδι της Ουνικάχα και επέβαλε πλήρως το ρυθμό του με τον Παπαλουκά να καθοδηγεί μαεστρικά την ομάδα του. Αυτό δεν μπορεί παρά να αποτελεί απόδειξη ότι η ωριμότητα έχει αρχίσει να γίνει κτήμα της ομάδας, που σε αντίστοιχες περιπτώσεις τα προηγούμενα χρόνια θα είχε πανικοβληθεί. Παραδόξως η μεγαλύτερη αδυναμία της ομάδας παρουσιάστηκε κάτω από το καλάθι, αλλά η εξήγηση είναι μάλλον απλή: ο Νίκολα Βούιτσιτς δεν είναι σε καλή κατάσταση και αγωνίζεται περισσότερο με το... μυαλό παρά με το σώμα, ενώ ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης ήταν εκτός μάχης με τραυματισμό. Ο Μπουρούσης έδειχνε να παλεύει μόνος του με τη φροντ λάιν της Ουνικάχα και τα κατάφερε περίφημα. Αν υπήρχε και στην Ελλάδα βραβείο του πιο βελτιωμένου παίκτη, είναι δεδομένο πως θα το άξιζε κάθε χρόνο. Ο χρόνος σίγουρα δουλεύει υπέρ του Ολυμπιακού.
Και κάτι ακόμη... Οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού δημιούργησαν εξαιρετική ατμόσφαιρα στο ΣΕΦ και χειροκρότησαν ακόμη και κάποια όμορφα καλάθια των αντιπάλων. Ας έχουν όμως κατά νου ότι λόγω του πρότερου ανέντιμου βίου κάποιων «εγκεφάλων» έπρεπε να φτάσουμε παραμονές Νοεμβρίου για να παρακολουθήσουν από κοντά την αγαπημένη τους ομάδα. Προς γνώση και συμμόρφωση...
*Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο mesastiraketa@yahoo.gr