Παναθηναϊκός με ολίγη από Πασκουάλ

Ουδείς νοήμων άνθρωπος περίμενε οι παίκτες του Παναθηναϊκού Superfoods να έχουν αφομοιώσει σε… μιάμιση προπόνηση το ογκώδες play-book του Τσάβι Πασκουάλ. Αυτό θα χρειαστεί να περάσουν μήνες για να γίνει «κτήμα» όλων.

Ορθά σκεπτόμενος ο Καταλανός προπονητής δεν ήρθε στην Αθήνα για να απαξιώσει τη δουλειά του προκατόχου του διαγράφοντας από το παιχνίδι της ομάδας του όλα τα στοιχεία. Αντιλαμβανόμενος περισσότερο από τον καθέναν πως θα περάσει καιρός για να αρχίσει να αποδίδει ο Παναθηναϊκός το δικό του μπάσκετ, περιορίστηκε σε μικρές βελτιώσεις και «πινελιές» που όμως είναι άκρως αντιπροσωπευτικές του προπονητικού του προφίλ αφήνοντας για την πορεία πιο τα πιο δύσκολα «μαθήματα».

Η διαρκής κίνηση μακριά από την μπάλα, η πιο γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας και η δημιουργία με «σκαλοπάτι» είναι στοιχεία που διακρίνουν τη φιλοσοφία του Πασκουάλ διαχρονικά και άρχισαν ήδη να κάνουν την εμφάνισή τους. Στην άμυνα η επιθετική κίνηση του αμυνόμενου στην αλλαγή του σκριν, που υποβοηθείται από παίκτες με αθλητικά προσόντα που υπάρχουν σε αφθονία στο πράσινο ρόστερ, είναι επίσης μια διακριτή αλλαγή στη φυσιογνωμία της ομάδας. Και φυσικά αυτά θα εκτελούνται με μεγαλύτερη πιστότητα και συνέπεια όσο αφομοιώνονται καλύτερα με την πάροδο των εβδομάδων.

Το πιο σημαντικό στοιχείο του Παναθηναϊκού, ωστόσο, είναι η διάθεση των παικτών του. Από την εικόνα… παραίτησης του ΣΕΦ δεν έχουν περάσει παρά μόνο έντεκα μέρες, αλλά οι «πράσινοι» δεν θυμίζουν σε τίποτα εκείνη την κάκιστη νοοτροπία. Έβγαλαν αντίδραση στη Μόσχα διεκδικώντας μέχρι τέλους τη νίκη από την πανίσχυρη ΤΣΣΚΑ, έδειξαν χαρακτήρα επιστρέφοντας από το -10 στο τελευταίο τρίλεπτο κόντρα στην Μπάμπεργκ και ξεχείλιζαν από πάθος στην επιστροφή τους στη θαλπωρή του ΟΑΚΑ.

Κάθε αλλαγή προπονητή ενεργοποιεί τους παίκτες που θέλουν να αποδείξουν πράγματα, από τον πιο φτασμένο μέχρι τον πιο… ξεχασμένο. Όμως αυτό στις πρώτες μέρες του Πασκουάλ εμφανίζεται στον υπερθετικό βαθμό. Είδαμε αδιάκοπο τρέξιμο, τάπες, βουτιές, μονομαχίες, αυταπάρνηση και αυτοθυσία, τουλάχιστον για όσο βαστούσαν τα πόδια δύο 24ωρα μετά από ένα απαιτητικό ματς στη Γερμανία και ένα εξαντλητικό ταξίδι επιστροφής. Κι όλα αυτά με τους παίκτες να δείχνουν να το απολαμβάνουν, όπως πρόδιδαν και τα πολλά χαμόγελά τους. Ακόμη κι ο Παππάς απαρνήθηκε την επιθετική του φύση και στα 13 λεπτά που πάτησε παρκέ δεν πήρε ούτε σουτ, ακριβώς επειδή αυτό που ζήτησε από τον ίδιο ο προπονητής του ήταν να ενεργήσει ως πλέι μέικερ.

Η επιλογή του Πασκουάλ να περιορίσει το ροτέισον σε εννιά παίκτες είναι συνειδητή και δεν πρέπει να εκληφθεί πρόωρα ως δείγμα έλλειψης εμπιστοσύνης σε συγκεκριμένους παίκτες. Προφανώς σε αυτό το μεταβατικό στάδιο προτιμά να στηριχτεί στους έτοιμους παίκτες, που μπορούν να ανταποκριθούν ταχύτερα στις δικές του απαιτήσεις και πιθανώς στην πορεία θα ενσωματώσει στα πλάνα του Χαραλαμπόπουλο, Μποχωρίδη (έχει αποδείξει στην Μπαρτσελόνα πως αναδεικνύει νέους παίκτες), ενδεχομένως και Πατ Καλάθη. Γνωρίζει, άλλωστε, καλύτερα από όλους πως παρά τη γενική εμπιστοσύνη που απολαμβάνει και την πίστωση χρόνου που δεδομένα θα έχει, με λιγότερα ρίσκα αυξάνει τις πιθανότητες επιτυχιών που πάντα χρειάζονται σε μια νέα προσπάθεια. Οι νίκες δίνουν περαιτέρω χρόνο και ο χρόνος είναι αυτό που χρειάζεται περισσότερο από όλα ο νέος Παναθηναϊκός.

Αυτό φυσικά δεν αναιρεί την ανάγκη απόκτησης γκαρντ. Με ένα τόσο βεβαρημένο πρόγραμμα και ένα τόσο απαιτητικό σε επίπεδο ενέργειας στυλ μπάσκετ μία ακόμη επιλογή στην περιφέρεια είναι αναγκαία, ακόμη κι αν επιστρέψει… αύριο ο Μάικ Τζέιμς. Αν, δε, η επιλογή είναι εύστοχη θα λύσει περισσότερα προβλήματα από ό,τι θα δημιουργήσει η είσοδος ενός παίκτη σε ένα σύνολο παικτών που πασχίζει να γίνει ομάδα.

Follow @ChristosRobolis