Παναθηναϊκός εφτάψυχος και μπορεί… επτάστερος

Μοιάζει να είναι γραμμένο στα αστέρια. Όχι μόνο σε αυτά του ουρανού, αλλά και σε εκείνα της φανέλας του… Γιατί τελικά η ιστορία επαναλαμβάνεται από ομάδες που ξέρουν καλά να τη γράφουν, όπως ο Παναθηναϊκός.

Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης

Ανήμερα της επετείου του πρώτου του ευρωπαϊκού τίτλου, απέναντι στον ίδιο αντίπαλο, αλλά και με σενάριο-καρμπόν εκείνου που προ διετίας είχε ανοίξει το δρόμο για το έκτο του τρόπαιο στην Ευρωλίγκα, ο Παναθηναϊκός έδειξε πως είναι ικανός για το… έβδομο.

Μπορεί να μην έχει στον πάγκο του πλέον τον στρατηγό και κέρβερο Ομπράντοβιτς, μπορεί μόνο Διαμαντίδης και Τσαρτσαρής να απέμειναν από τη μεγάλη ομάδα του πρόσφατου παρελθόντος, μπορεί να χάθηκε το μέτρο στη διαιτητοκουβέντα μετά από όσα έγιναν στο πρώτο παιχνίδι, αλλά ο Παναθηναϊκός αποδείχτηκε εφτάψυχος. Και με τέτοιον χαρακτήρα δικαιούται να ονειρεύεται πως θα γίνει και… επτάστερος.

Ο Αργύρης Πεδουλάκης, οι συνεργάτες του και όλοι γύρω από την ομάδα έκαναν άριστη δουλειά στην απομόνωση της ομάδας από τις παρασκηνιακές κουβέντες. Τη διατήρησαν μακριά από τις αντεγκλήσεις της διοίκησης με την Ευρωλίγκα και προσηλωμένη στο καθήκον της, με ελάχιστες εξαιρέσεις όπου τα νεύρα έκαναν την εμφάνισή τους.

Ο Παναθηναϊκός έφερε το παιχνίδι στα μέτρα του, ο «Άρτζι» κέρδισε και πάλι τη μάχη των πάγκων από τον Πασκουάλ (εξαιρετική η έμπνευση να στείλει τον Λάσμε στον Ναβάρο στην τελευταία επίθεση) κι αν έλειπαν τα πολλά λάθη, απόρροια κυρίως της κόπωσης ή καλύτερα εξουθένωσης βασικών ατού, αλλά και τα όργια του Ναβάρο, η νίκη θα είχε έρθει πιο εύκολα και λιγότερο ψυχοβγαλτικά. Γκιστ και Λάσμε θωράκισαν τη ρακέτα, Ούκιτς και Μπράμος πέτυχαν καθοριστικά σουτ και ο Διαμαντίδης με μισή ανάσα και κάνοντας ξανά υπερωρίες παρά τους γκρίζους κροτάφους του έδειξε ξανά την κλάση του.

Η διαιτησία έκανε λάθη εκατέρωθεν. Κάποια, δε, υπέρ του Παναθηναϊκού στο φινάλε μπορούν να χαρακτηριστούν ακόμη και καθοριστικά. Αλλά μετά ό,τι έγινε την Τρίτη, μόνο οι Καταλανοί δεν δικαιούνται δια να ομιλούν για σφυρίγματα.

Πλέον ο Παναθηναϊκός φέρνει τη σειρά στο ΟΑΚΑ, για δύο ματς: με τους δικούς του όρους, με 20.000 και πλέον φίλους του, που όμως δεν πρέπει να παρεκτραπούν γιατί η τιμωρία παραμονεύει. Ο κόσμος του «τριφυλλιού» οφείλει να ακολουθήσει το παράδειγμα της ομάδας του. Να αφήσει στην άκρη ό,τι… προηγούμενα μπορεί να έχει με την Ευρωλίγκα, Μπαρτσελόνα ή την... ΤΣΣΚΑ και να στηρίξει την ομάδα του που απέδειξε ότι αμιγώς αγωνιστικά μπορεί να κερδίσει το μεγάλο φαβορί. Το έργο του Παναθηναϊκού δεν θα είναι εύκολο. Χρειάζεται ψυχολογική και σωματική αποφόρτιση, συγκέντρωση και η αντίληψη ότι η έδρα δεν αρκεί για να του δώσει τις δύο νίκες που θέλει για να φτάσει στο Λονδίνο.

ΥΓ: Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός είναι καθ’ οδόν για το Final 4. Και αξίζουν να βρίσκονται εκεί. Μακάρι να τους δούμε και στον τελικό!

Follow @ChristosRobolis