Ο Κέντρικ Ναν αναμφίβολα ανεβάζει κατακόρυφα την ποιότητα στη γραμμή γκαρντ του Παναθηναϊκού. Ταυτόχρονα, ωστόσο, υποχρεώνει τον Εργκίν Αταμάν-που εισηγήθηκε και επέμενε τόσο για την απόκτησή του-να διαχειριστεί με τον κατάλληλο τρόπο το υπόλοιπο ρόστερ, προκειμένου να παρουσιάσει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα ως σύνολο.
Πώς θα μοιραστούν οι ρόλοι στα γκαρντ
Ήταν ήδη «σπαζοκεφαλιά» για τον Αταμάν πώς θα… χωρέσει στη γραμμή γκαρντ Σλούκα, Βιλντόσα, Γκραντ, Γκάι και Γκριγκόνις (για να μην αναφέρουμε τους Καλαϊτζάκη και Μωραΐτη), τώρα ο συνωστισμός γίνεται μεγαλύτερος, αλλά ο διαθέσιμος χώρος και χρόνος είναι ο ίδιος. Ο Τούρκος προπονητής έχει αποδείξει πως πορεύεται με τους παίκτες που ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του ίδιου και των αγώνων και δεν κάνει χάρες σε ονόματα ή συμβόλαια. Για του λόγου το αληθές, ο Γκραντ είναι πρώτος σε λεπτά παρουσίας στο παρκέ, γιατί του δίνει μεγαλύτερη ισορροπία μεταξύ άμυνας και επίθεσης, κι ας έχει ούτε το 1/3 και… βγάλε του συμβολαίου των Σλούκα και Βιλντόσα. Ωστόσο, επειδή κανείς παίκτης δεν πρέπει να περισσεύει σε ένα τόσο ποιοτικό ρόστερ, ο Αταμάν θα πρέπει να βρει έναν τρόπο για να αξιοποιήσει τις αρετές τους.
Ο γρίφος της άμυνας
Ο Ναν έχει αρκετά κοινά στοιχεία με Σλούκα και Βιλντόσα, αλλά και κάποια που τον διαφοροποιούν. Ο Αμερικανός δεν είναι κανένας… εξολοθρευτής στην άμυνα, ωστόσο είναι εμφανώς ικανότερος στο κομμάτι αυτό από τους άλλους δύο. Αν και όχι ψηλότερος, τα μεγάλα του χέρια και η αθλητικότητά του (που ήταν average για το ΝΒΑ αλλά είναι υψηλού επιπέδου για την Ευρωλίγκα), επιτρέπουν στον Ναν να είναι αρκετά αποτελεσματικός στην πίεση στην μπάλα, στοιχείο που ο Παναθηναϊκός «πονά», παρά την πρόοδο που παρουσίασε κόντρα στον Ολυμπιακό, που πάντως δεν διαθέτει αυτή τη στιγμή απειλή με κάθετο παιχνίδι. Συνεπώς, ο Ναν θεωρητικά δεν είναι αδύνατο να λειτουργήσει αποτελεσματικά δίπλα σε Σλούκα ή Βιλντόσα στο αμυντικό κομμάτι, ενώ μαζί με τον Γκραντ ίσως σχηματίζουν το ικανότερο δίδυμο από τους υπάρχοντες γκαρντ του ρόστερ.
Διαφορετικά στοιχεία στην επίθεση
Στην επίθεση, αντίστοιχα, απαιτείται επίσης διαχείριση από τον Αταμάν. Σλούκας, Βιλντόσα, αλλά και Γκραντ μπορούν να λειτουργούν καλύτερα με την μπάλα στα χέρια παρά χωρίς αυτή. Ήδη αυτό το στοιχείο δημιούργησε βραχυκυκλώσεις κατά την ταυτόχρονη παρουσία του Έλληνα με τον Αργεντινό στο παρκέ, κάτι που αποδίδεται και στις λιγοστές προπονήσεις που είχαν μαζί λόγω τραυματισμών. Ο Ναν είναι ένας ακόμη παίκτης που θέλει την μπάλα στα χέρια του, αλλά έχει στοιχεία που λείπουν από τους άλλους δύο. Ο Αμερικανός δεν χρειάζεται απαραίτητα πικ για να δημιουργήσει ανισορροπία, αφού ο συνδυασμός της ικανότητάς του στον χειρισμό της μπάλας και η έκρηξή του, δίνουν τη δυνατότητα να προκαλεί ρήγματα και να επιτίθεται στο καλάθι. Επιπλέον, παρότι διαπρέπει με την μπάλα στα χέρια, ο Ναν-ειδικά στο πέρασμά του στο Μαϊάμι-είχε μάθει να λειτουργεί πολύ καλά και off-ball στην επίθεση, είτε εκτελώντας από την αδύνατη πλευρά, είτε σε close out καταστάσεις πηγαίνοντας προς τα μέσα. Σε κάθε περίπτωση, η ικανότητα του Ναν στο ένας με έναν-απαράμιλλη για το ρόστερ του Παναθηναϊκού και από τις λίγες τέτοιου επιπέδου στην Ευρώπη-μπορεί στην τελική να ευεργετήσει και παίκτες όπως ο Σλούκας, ο Γκάι ή ο Γκριγκόνις, που είναι καλοί περιφερειακοί εκτελεστές.
Οι αναγκαίοι… συμβιβασμοί
Τα λεπτά στη γραμμή γκαρντ μιας ομάδας είναι σε κάθε αγώνα 80 (αν παίζει μια ομάδα με δύο) ή 120 (αν παίζει με τρεις), όχι… απεριόριστα. Συνεπώς η έλευση του Ναν, που λόγω ποιότητας και μετά από την απαραίτητη περίοδο προσαρμογής δεν γίνεται να πέσουν κάτω από τα 25’, θα μειώσει τον χρόνο των υπολοίπων στο παρκέ. Θα χρειαστεί ίσως όλοι, κάποιοι περισσότερο από άλλους, να βάλουν νερό στο κρασί τους, να κάνουν ένα βήμα πίσω, προς όφελος της εύρυθμης λειτουργίας του συνόλου. Ακόμη όμως και αν δεν το κάνουν με ευχαρίστηση, ο Εργκίν Αταμάν αποδεδειγμένα δεν είναι… διπλωμάτης και δεν πρόκειται να χαριστεί σε όποιον δεν του κάνει τη δουλειά. Ακόμη και στον… Ναν, εφόσον δεν ανταποκρίνεται στα θέλω του Τούρκου, για τον οποίο πέρα και πάνω από όλα και όλους, μετρά η νίκη.
Ο Ναν θα ευεργετήσει τους ψηλούς, αλλά και… τούμπαλιν
Στο κομμάτι της επίθεσης τα πράγματα γίνονται απλούστερα με τον Κέντρικ Ναν και δεν θα χρειαστούν… υποχωρήσεις. Με τις δυσκολίες που παρουσιάζει ως τώρα ο συγχρονισμός στα πικ εν ρολ, ο Αμερικανός θα δώσει άλλη διάσταση στο μπροστινό μέρος του παρκέ. Το κάθετο παιχνίδι του είναι στοιχείο που έλειπε από τους «πράσινους» και θα ευεργετήσει και τους ψηλούς. Ο 28χρονος γκαρντ έχει πλήρες ρεπερτόριο, αφού μπορεί να επιτεθεί στο καλάθι και να τελειώσει φάσεις, μπορεί απειλήσει με σουτ μέσης απόστασης από ντρίμπλα, μπορεί να πάρει pull-up από το τρίποντο, αλλά ταυτόχρονα μπορεί σε καταστάσεις δύο εναντίον δύο να σκοράρει με floater, με mid-range ή με drive, ή ακόμη και να τροφοδοτήσει τους ψηλούς σε πικ εν ρολ ή να παίξει το πικ εν ποπ με Μήτογλου, Χουάντσο, Μαντζούκα ή Μπαλτσερόφσκι.
Όσο όμως πολύτιμη για το παιχνίδι των ψηλών στην επίθεση θα είναι η βοήθεια του Ναν, άλλο τόσο αναγκαία είναι η βοήθεια εκείνων στον Αμερικανό, στο αμυντικό κομμάτι. Παρότι είναι συνεπής αμυντικός, τα δίδυμα ή τρίδυμα γκαρντ του Παναθηναϊκού δεν θα είναι συχνά όσο αποτελεσματικά απαιτείται λόγω σκληράδας ή/και έλλειψης μεγέθους, συνεπώς οι ψηλοί θα κληθούν να μπαλώνουν τρύπες, όπως συνέβη και στο ΣΕΦ. Γι’ αυτό δεν αποκλείεται σχήματα με τον Χουάντσο στο «3» να είναι πιο συχνά, με τον Ισπανό να ανταποδίδει στον Ναν τη… χάρη που θα του κάνει με τις δυνατότητες που θα του δίνει στην επίθεση.
Το δύσκολο έργο του Αταμάν
Ο Εργκίν Αταμάν πήρε ό,τι ζήτησε και ήταν δυνατό να έρθει στον Παναθηναϊκό από τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο και ίσως ακόμη να μην έχουν τελειώσει οι μεταγραφές. Το μπάτζετ πλέον πλησιάζει τα 20 εκατ. ευρώ και αυτό συνεπάγεται αυξημένες απαιτήσεις, τουλάχιστον για παρουσία στα playoffs. Ο Τούρκος προπονητής έχει δύσκολη δουλειά μπροστά του. Όχι μόνο γιατί στις έντεκα μεταγραφές του καλοκαιριού προστέθηκε και μια δωδέκατη, ενός τόσο επιδραστικού παίκτη όσο ο Ναν-μάλιστα-κι όχι κανενός ρολίστα. Αλλά και (ίσως κυρίως) γιατί θα πρέπει να διαχειριστεί μεγάλες προσωπικότητες και μεγάλα συμβόλαια με τέτοιον τρόπο που θα πάρει το μέγιστο από τον καθέναν, χωρίς να ξενερώσει αυτόν ή κάποιον από τους «εργάτες» του ρόστερ. Όλα είναι θέμα ισορροπιών, αγωνιστικών ή και αποδυτηρίων, που δεν πρέπει να διαταραχθούν. Ο Αταμάν δεν είναι κανένας πρωτάρης σε τέτοιες συνθήκες, αλλά σε αντίθεση με την Εφές όπου πρωταγωνίστησε από την αρχή (μέχρι να χαλάσει τελείως το κλίμα πέρσι) ο τωρινός Παναθηναϊκός είναι ομάδα που τώρα προσπαθεί να επιστρέψει και μέχρι να τα καταφέρει, το κλίμα θα είναι σε άμεση συνάρτηση με τα αποτελέσματα.
_105317.jpg?w=350&f=bicubic&um=VerySharp)
