Η μεταγραφή του Σάσα Πάβλοβιτς δεν είναι από αυτές που θα προκαλέσουν ουρές στα εισιτήρια διαρκείας και φρενίτιδα ενθουσιασμό στους φιλάθλους. Όχι τώρα, αλλά μάλλον ούτε καν προ λίγων ετών, όταν ακόμη έπαιζε στο ΝΒΑ. Ο συγκεκριμένος παίκτης, άλλωστε, ουδέποτε ήταν πρωταγωνιστής. Ούτε φυσικά στα χρόνια του δίπλα στον Λεμπρόν Τζέιμς στους Καβαλίερς ή σε άλλους σταρ του ΝΒΑ, αλλά ούτε και τον τελευταίο ενάμιση χρόνο στην Παρτιζάν.
Άλλωστε δεν αποκτήθηκε με αυτό το σκεπτικό από τον Παναθηναϊκό. Μια καλή ομάδα πέρα από ηγέτες και σταρ χρειάζεται και καλούς ρολίστες και ο Σάσα Πάβλοβιτς ήταν πάντα ένας πιστός «στρατιώτης» του προπονητή. Αυτός ήταν και ο λόγος που μακροημέρευσε στο ΝΒΑ, δέκα χρόνια γαρ, ένας παίκτης που ούτε ο πιο ταλαντούχος είναι, ούτε ο πιο αθλητικός. Ήταν όμως αυτός που έκανε ό,τι του ζητείτο, δίχως υπερβολές ή απαιτήσεις, χωρίς γαρνιτούρες ή βεντετισμούς, με σταθερά καλό βαθμό και χωρίς σκαμπανεβάσματα.
Τι θα προσφέρει ο Σάσα Πάβλοβιτς στον Παναθηναϊκό, λοιπόν; Το μόνο που τον συνδέει με τον προκάτοχο της θέσης του, Έι Τζέι Σλότερ, είναι η ικανότητα στο μακρινό σουτ. Γιατί κατά τα λοιπά, ο Μαυροβούνιος είναι πολύ πιο ισορροπημένος και συνεπής παίκτης από τον Αμερικανό.
Ο Σλότερ ήταν ένας σούτινγκ γκαρντ παγιδευμένος σε κορμί πλέι μέικερ, ικανός να διαλύσει κάθε άμυνα όταν έπαιρνε «φωτιά», αλλά ταυτόχρονα εξαιρετικά ασταθής, ειδικά στα εκτός έδρας παιχνίδια, με εγγενείς (λόγω σωματοδομής) αδυναμίες στο αμυντικό κομμάτι και χωρίς παραστάσεις από το υψηλότερο επίπεδο μπάσκετ.
Ο Πάβλοβιτς είναι πιο σταθερός επιθετικός, χωρίς μεγάλες αυξομειώσεις στα ποσοστά ευστοχίας του, και παίκτης από τον οποίο ο προπονητής γνωρίζει πως θα πάρει συγκεκριμένα πράγματα στο παραγωγικό κομμάτι. Ταυτόχρονα, είναι ένας παίκτης που παίζει με την ίδια ευχέρεια στο «2» και στο «3», ικανός να μαρκάρει από ψηλό πλέι μέικερ μέχρι και σμολ φόργουορντ κι ασφαλώς θα ανεβάσει σε επίπεδο αποτελεσματικότητας την περιφερειακή άμυνα του «τριφυλλιού», που φέτος πονούσε πολύ.
Το στοιχείο αυτό τον καθιστά πολύ περισσότερο πολύτιμο στον νέο Παναθηναϊκό. Κι αυτό γιατί θα συμπληρώνει τα στοιχεία που λείπουν από τον Νίκο Παππά στο «2» (κι αντιστρόφως) και θα προσφέρει με άνεση και στο «3», δίνοντας ανάσες στον Βλάντο Γιάνκοβιτς, αλλά δίχως να κλείνει το δρόμο προς τη σταδιακή καθιέρωση και στον υπερταλαντούχο Βασίλη Χαραλαμπόπουλο. Θα είναι κάτι που θα πλησιάζει σε αυτά που πρόσφερε ο Μάικ Μπράμος, δηλαδή...
Το σκεπτικό, συνεπώς, της απόκτησης του Πάβλοβιτς είναι απολύτως ορθό. Στο χέρι του ίδιου είναι να πιστοποιήσει τις συστάσεις που τον συνοδεύουν και να αποδείξει πως η εικόνα που όσοι παρακολουθούν ΝΒΑ έχουν από εκείνον δεν έχει φθίνει με την πάροδο των ετών, αλλά και στου Σάσα Τζόρτζεβιτς να κατανείμει σωστά τους ρόλους και να τον πλαισιώσει με παίκτες που θα καλύπτουν τις δικές του «ελλείψεις» στο παιχνίδι του.
Ο Παναθηναϊκός ασφαλώς και χρειάζεται ακόμη αρκετές κινήσεις για να ορθοποδήσει και οι επιλογές θα πρέπει να είναι οι καλύτερες δυνατές, προκειμένου να μη φτάσει να μετανιώνει γι’ αυτές μεσούσης ή στο τέλος της περιόδου, όπως έκανε με αυτές του περασμένου καλοκαιριού. Σε κάθε περίπτωση η προσθήκη του Σάσα Πάβλοβιτς μοιάζει μια κίνηση προς τη σωστή κατεύθυνση.
Follow @ChristosRobolis