Ολυμπιακός παντός καιρού και… πασών των Ρωσιών

Καλή ομάδα δεν είναι αυτή που αποδίδει καλύτερα από όλες στην επίθεση. Ούτε αυτή που δέχεται τους λιγότερους πόντους από τους αντιπάλους της στην άμυνα. Είναι αυτή που μπορεί να αντεπεξέρχεται σε κάθε συνθήκη αγώνα, να προσαρμόζεται και να αποδίδει σε κάθε ρυθμό, να κερδίζει ενίοτε μέσω της άμυνας κι ενίοτε μέσω της επίθεσης ή έστω με μια γερή δόση στις δύο πλευρές του παρκέ. Είναι μεγάλη υπόθεση η καλύτερη άμυνα στην Ευρωλίγκα να κερδίζει δύο διαδοχικά παιχνίδια πετυχαίνοντας 84 και 91 πόντους...

Ο Ολυμπιακός με τη νίκη επί της Νίζνι, πέρα από τα προφανή βαθμολογικά οφέλη, απέδειξε περίτρανα πως είναι τέτοια. Γιατί μπορεί η σκληροτράχηλη άμυνα και η τρομερή ενέργεια που βγάζει στο παρκέ να είναι τα πιο πολυδιαφημισμένα του όπλα, ωστόσο αυτά δεν ήταν ο βασικός λόγος που κέρδισε στη Ρωσία. Αν ήταν, δεν θα επικρατούσε σε ένα ματς με τόσο υψηλό σκορ σαν αυτό του Νόβγκοροντ. Οι «ερυθρόλευκοι» αν και βγήκαν από τη… βολή τους, αν και υποχρεώθηκαν να οδηγηθούν σε ρυθμό που θεωρητικά δεν τους βόλευε και πήγαν σε σκορ που ταίριαζε περισσότερο στο προφίλ του αντιπάλου, κατάφεραν να μπουν στα παπούτσια του… κόντρα ρόλου. «Επίθεση εσείς; Επίθεση κι εμείς!», θαρρεί κανείς πως απάντησαν σε άπταιστα ρωσικά στους (κατά τα άλλα) αξιέπαινους πρωτάρηδες της Ευρωλίγκας.

Και ο τρόπος που τα κατάφερε ο Ολυμπιακός είναι ακόμη πιο θαυμαστός, καθώς δεν πήρε το προβλεπόμενο σκορ από τις συνήθεις πηγές του. Ο Σπανούλης και ο Λοτζέσκι βρέθηκαν σε κακή εκτελεστικά βραδιά, αλλά ο μεν πρώτος αξιοποίησε άριστα τους συμπαίκτες του κι όταν χρειάστηκε έκανε μέχρι και βουτιά για να σώσει μια κατοχή, ο δε δεύτερος «πυροβόλησε» δις εκεί που φαινόταν εξαφανισμένος επιβεβαιώνοντας τον τίτλο του… kinky προσωνυμίου του «βελούδινο σφυρί». Ό,τι της έλειψε σε σκορ από τους δύο, η ομάδα του Γιάννη Σφαιρόπουλου το αναπλήρωσε με την υπερπροσφορά του Πρίντεζη, τον πολύτιμο Πέτγουεϊ, τον αθόρυβο Ντάρντεν, τον μεταμορφωμένο στη δεύτερη φάση Χάντερ και όχι μόνο.

Με αυτά και με αυτά ο Ολυμπιακός ολοκλήρωσε τον πρώτο γύρο του Top 16 με το εξαιρετικό 6-1. Κι όχι μόνο με αυτό, αλλά έχοντας κερδίσει τη μια (Φενέρ) βασική ανταγωνίστριά του για το πλεονέκτημα έδρας στο «σπίτι» της και έχοντας επικρατήσει σε δύο ματς που η άλλη ανταγωνίστρια και μοναδική που τον σταμάτησε στην πρώτη φάση (Εφές) είχε απώλειες. Ο δρόμος για τον τερματισμό στο top two του ομίλου είναι ανοιχτός, αλλά και μακρύς. Αυτός ο Ολυμπιακός, ωστόσο, εμπνέει εμπιστοσύνη πως θα τον διαβεί με ασφάλεια μέχρι τέλους.

Follow @ChristosRobolis