Οι 34 μέρες που τον έκαναν πάλι θρύλο

Αλήθεια, πόσα πράγματα μπορούν να αλλάξουν θεαματικά μέσα σε περίπου ένα μήνα; Ο Ολυμπιακός χρειάστηκε αυτό το διάστημα για να μετατραπεί από ένα σύνολο χωρίς προσανατολισμό σε μία ομάδα με αυτόματο πιλότο που τον οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο Λονδίνο.

Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης

Κι όμως, μόλις 34 μέρες μεσολάβησαν από τη βραδιά του προβληματισμού και των αποδοκιμασιών στο ΣΕΦ μετά τη δια πυρός και σιδήρου νίκης απέναντι στην Τσεντεβίτα μέχρι τη δεύτερη επικράτηση επί των Κροατών, αυτή τη φορά με απογευματινό περίπατο στο Ζάγκρεμπ. Στο διάστημα αυτό ο Ολυμπιακός κατάφερε με τη μεταμόρφωσή του-γιατί η βελτίωση μοιάζει «φτωχή» λέξη για να περιγράψει την αγωνιστική του άνοδο-να μετατρέψει με την εικόνα του τις αμφιβολίες ακόμη και για πρόκριση στο Top 16 σε τρανή πεποίθηση πως είναι η πιο φορμαρισμένη ομάδα της Ευρώπης και με τα τωρινά δεδομένα το πρώτο φαβορί για να σηκώσει την κούπα στο Λονδίνο.

Η άμυνα που έμοιαζε ως τις αρχές Νοέμβρη έρμαιο στις ορέξεις κάθε ικανού ή… πικραμένου αντιπάλου, μετατράπηκε σε ναρκοπέδιο, χωρίς μάλιστα τον πολυτιμότερο για την ανασταλτική λειτουργία της ομάδας πέρυσι Τζόι Ντόρσεϊ. Η επίθεση που στον πρώτο ενάμιση μήνα της σεζόν έμοιαζε βραχυκυκλωμένη, δίχως κίνηση και ιδέες, μεταμορφώθηκε ξάφνου σε καλολαδωμένη μηχανή παραγωγής μπάσκετ, με επιδόσεις-όπως οι 27 ασίστ με μόλις 7 λάθη που είχαν οι «ερυθρόλευκοι» στην Κροατία-που εντυπωσιάζουν. Η δυσπιστία και η σκληρή κριτική κατά του Γιώργου Μπαρτζώκα με τη συνεπακόλουθη βιαστική νοσταλγία για τον Ντούσαν Ίβκοβιτς έδωσε τη θέση της στην εμπιστοσύνη για τη δουλειά του νέου προπονητή, που έχει κάνει εξαιρετική ανακατανομή των ρόλων στην ομάδα, ενώ παράλληλα έχει κερδίσει το σεβασμό αποδυτηρίων και εξέδρας. Και οι αποδοκιμασίες ακόμη και από μερίδα του δικού του κοινού, αντικαταστάθηκαν όχι απλώς από θερμό χειροκρότημα του κόσμου του Ολυμπιακού, αλλά και σε έδρες όπως το Μιλάνο, το Κάουνας και το Ζάγκρεμπ, που ξέρουν να αναγνωρίζουν το καλό μπάσκετ.

Αν ο Ολυμπιακός τερματίσει πρώτος ή δεύτερος στο γκρουπ μικρή σημασία έχει. Γιατί με την εικόνα του τελευταίου μήνα δεν έχει να φοβηθεί κανέναν αντίπαλο, ενώ με εκείνη στην εκκίνηση της σεζόν θα την πατούσα από οποιονδήποτε. Το ζητούμενο για τους πρωταθλητές είναι η διάρκεια. Θεωρείται δεδομένο πως σε μία τόσο μακρά σεζόν και σε ένα μαραθώνιο Top 16 με 14 παιχνίδια θα υπάρχουν σκαμπανεβάσματα. Κι όπως ο από απογοητευτικός ως προβληματικός Ολυμπιακός της αντίστοιχης περσινής περιόδου δεν έχασε τίποτα από την εικόνα του στην πρώτη φάση και καταργώντας κάθε λογική έφτασε στο έπος της Πόλης, έτσι και η πυραυλοκίνητη φετινή ομάδα οφείλει να διαγράψει ό,τι προηγήθηκε και να επικεντρωθεί σε αυτά που έπονται. Και που θα κρίνουν τελικά ολόκληρη τη χρονιά του…

Follow @ChristosRobolis