Η μεταγραφή του Αξέλ Τουπάν δεν είναι από αυτές που προκαλούν ντελίριο, ίσως ούτε καν ικανοποίηση στον κόσμο που εύκολα ενθουσιάζεται αλλά και απογοητεύεται. Είναι όμως από αυτές που έχει ανάγκη μια περιφέρεια σαν του Ολυμπιακού για να ισορροπήσει το επιθετικό της ταλέντο με την αμυντική της συνέπεια.
Όποιος περίμενε ένα 2-3άρι που θα βάζει «σβηστά» 10-15 πόντους μίνιμουμ θα απογοητευτεί. Όμως ο Γάλλος έρχεται να καλύψει μια από τις βασικότερες αδυναμίες του ρόστερ της τελευταίας σεζόν, που δεν είχε αντιμετωπιστεί επαρκώς με τις μέχρι τώρα προσθήκες. Είναι εξαιρετικός αμυντικός, ικανός να μαρκάρει με την ίδια αποτελεσματικότητα από το «1» μέχρι και το «4» λόγω των γρήγορων ποδιών του αλλά και του δυνατού κορμού του, άρα και να κλείσει τρύπες στην άμυνα με αλλαγές που αποτελεί πλέον αναγκαιότητα για ομάδα με φιλοδοξίες. Στην επίθεση δεν θα βάλει την μπάλα στο παρκέ, σπανίως θα σουτάρει από ντρίμπλα, θα εκβιάσει προσπάθειες ή θα δημιουργήσει, αλλά είναι έτοιμος με το αξιοπρεπές του σουτ θέσης να δώσει λύσεις χωρίς να έχει απαιτήσεις. Δουλεύει σκληρά, μιλά λίγο και πρόκειται για προσθήκη που βελτιώνει την αθλητικότητα που τόσο έλειψε από τα γκαρντ του Ολυμπιακού την τελευταία σεζόν και δεν είχε διορθωθεί αισθητά με τον Νάιτζελ Γουίλιαμς-Γκος.
Ασφαλώς ο Πιεριέι Χένρι θα ήταν μια καλύτερη λύση, αφού είναι ανάλογα καλός αμυντικός αλλά πολύ πιο προικισμένος επιθετικά από τον Τουπάν και ικανός να παίξει τις τρεις θέσεις των κοντών. Όμως από τη στιγμή που δεν κατέστη εφικτό να αποκτηθεί, ήταν λογικό να αλλάξει και το πλάνο. Στην αγορά δεν υπάρχουν… ρέπλικες παικτών και όταν δεν μπορείς να αποκτήσεις την πρώτη σου επιλογή, στρέφεσαι αναγκαστικά σε μια άλλη με κάποια κοινά χαρακτηριστικά και προσπαθείς να καλύψεις τα κενά με κάποιον άλλο παίκτη. Επιπλέον, μπορεί να δυσαρεστεί ορισμένους η απώλεια του Χένρι από μια ομάδα Eurocup όπως η Ούνιξ, αλλά ουδείς έχει δικαίωμα να κατηγορεί διοικήσεις που μπαίνουν μέσα κάθε χρόνο, πόσω μάλλον όταν οι ίδιοι εμφανίζονται στο γήπεδο σπανίως αλλά είναι πάντα παρόντες στην κριτική ή και την απαξίωση.
Αυτό που είναι πιθανό να μην αποφύγει ο Ολυμπιακός, είτε μέσα στο καλοκαίρι είτε στη διάρκεια της σεζόν, είναι να προχωρήσει όχι σε μία ακόμη αλλά τελικά σε δύο κινήσεις ξένων παικτών ανεβάζοντας τον αριθμό τους στους επτά. Διαφορετικά φαίνεται πως θα προκύψει κενό, τουλάχιστον με βάση αυτό που δείχνει να έχει στο μυαλό του για τη νέα περίοδο ο Ντέιβιντ Μπλατ, ο οποίος πάντως έκανε λόγο για μία ακόμη προσθήκη κατά την άφιξή του. Η απώλεια του Παπαπέτρου δημιούργησε αυτή τη συνθήκη στη στελέχωση του ρόστερ, αφού από εκεί που οι ερυθρόλευκοι πίστευαν πως με τους δύο «Παπ» θα ήταν απόλυτα καλυμμένοι στο «3», αναγκάστηκαν (από τη στιγμή που δεν επελέγη η λύση Περπέρογλου) να… θυσιάσουν μια θέση ξένου στη συγκεκριμένη θέση. Βάσει της τωρινής στελέχωσης του ρόστερ, ο Ολυμπιακός δείχνει να έχει ανάγκη έναν ακόμη αθλητικό γκαρντ, αφού στο «1-2» δεν υπάρχει πολύ αυτό το στοιχείο, αλλά και έναν ακόμη ψηλό. Σύμφωνοι, ο ΛεΝτέι ανεβάζει επίπεδο στην αθλητικότητα της ομάδας στη ρακέτα, αλλά αφενός ουδείς βάζει το χέρι του στη φωτιά για το πώς θα ανταποκριθεί στο κορυφαίο επίπεδο, αφετέρου οι θέσεις «4-5» εξακολουθούν να υστερούν σε αθλητική δυναμική με Πρίντεζη, Βεζένκοφ, Μιλουτίνοφ και Μπόγρη.
Follow @ChristosRobolis