Η τωρινή ΑΕΚ μοιάζει με αυτή την άσχημη συμμαθήτρια που κάποτε δεν της έδινε σημασία κανένα αγόρι και 4-5 χρόνια μετά έχει ανθίσει στο πιο περιζήτητο κορίτσι…
Ο ίδιος ο Μάκης Αγγελόπουλος έχει εξομολογηθεί πως στους πρώτους μήνες της θητείας του στην ΑΕΚ καλούσε ατζέντηδες για να προσεγγίσει παίκτες και του το έκλειναν στα… μούτρα. Βλέπετε η αγωνιστική απαξίωση της ομάδας, που βρέθηκε μέχρι και στη Β’ Εθνική, είχε συνοδευτεί για χρόνια, ακόμη και πριν τους υποβιβασμούς, από κάκιστη φήμη στην μπασκετική πιάτσα λόγω της αφερεγγυότητας των προηγούμενων διοικήσεων.
Από τότε έχουν περάσει τέσσερα χρόνια, αλλά μοιάζει να έχει μεσολαβήσει ολόκληρος αιώνας. Χρυσός αιώνας, για την ακρίβεια, αφού η ΑΕΚ πλέον μπορεί να καυχιέται πως αποτελεί μια εξαιρετική επιλογή καριέρας για μεγάλα ονόματα του μπάσκετ, ακόμη κι αν δεν βρίσκεται στην πρώτη βιτρίνα. Όχι μόνο επειδή πέρσι κατέκτησε δύο τίτλους, ούτε μόνο επειδή διαθέτει αρκετά χρήματα για να τους δελεάσει, αλλά κυρίως γιατί το αφεντικό της πιστοποιεί διαρκώς πως συνεχίζει να έχει φιλοδοξίες για την ομάδα. Κι ας μην έχει (ακόμη) γήπεδο κι ας συναντά ερμητικά κλειστές τις πόρτες της Ευρωλίγκας.
Για όσους δεν το έχουν αντιληφθεί, η ΑΕΚ πλέον έχει τη δυνατότητα να προσελκύει παίκτες επιπέδου Γιόνας Ματσιούλις, Χάουαρντ Σαντ-Ρόος, Βινς Χάντερ και πλέον Τζόρνταν Θίοντορ, καθώς και έναν προπονητή με το βιογραφικό του Λούκα Μπάνκι. Και δίπλα τους μπορούν να «μεγαλώνουν», εντός κι εκτός εισαγωγικών, αρκετοί ακόμη, Έλληνες αλλά και ξένοι. Μη γελιέστε! Τα χρήματα μπορεί να φέρνουν… βόλτα όλο τον κόσμο (που λέει και το τραγούδι) αλλά δεν αρκούν από μόνα τους για να πείσουν ένα μεγάλο όνομα να έρθει στα μέρη μας. Όχι όταν υπάρχει Ευρωλίγκα, τα two way contracts, η Κίνα και άλλοι προορισμοί που μπορούν να προσφέρουν περισσότερα. Η ΑΕΚ μπορεί πλέον να πείθει παίκτες τύπου Θίοντορ όχι επειδή πληρώνει σαν τους Κινέζους ή τους Άραβες στο ποδόσφαιρο, αλλά επειδή δίνει καλά λεφτά, στην ώρα τους και ταυτόχρονα προσφέρει ένα άριστο μπασκετικό περιβάλλον. Μια ομάδα με προοπτική και στόχους, που δικαιούται να θεωρείται πλέον ένα σκαλί (ή ένα… κλειστό συμβόλαιο) πίσω από την ενδεκάδα (ούτε καν τη 16άδα) της Ευρωλίγκας.
Για τον Τζόρνταν Θίοντορ οι συστάσεις περιττεύουν. Αν δεν «τράκαρε» με τον Γκάουντλοκ και τον Τζέρελς πέρσι και φέτος με τους Τζέιμς και Νέντοβιτς θα μπορούσε κάλλιστα να παίζει ακόμη στο top ευρωπαϊκό επίπεδο. Πρόκειται για πλέι μέικερ που παίρνει υψηλότατο βαθμό σε εκτέλεση και οργάνωση, διαθέτει πολύ γρήγορο πρώτο βήμα και βλέπει γήπεδο, έχει ηγετικές αρετές και υστερεί μοναχά στην άμυνα (κυρίως σε αυτή των αλλαγών) λόγω του μικρού του μεγέθους. Όμως κι αυτό μπορεί να αναπληρωθεί από τα ψηλότερα και πιο… αμυντικογενή γκαρντ του ρόστερ, όπως οι Σαντ-Ρόος και Γκρίφιν.
Η ΑΕΚ, που ήδη συγκαταλεγόταν στις κορυφαίες ομάδες του Basketball Champions League, πλέον μπορεί να λογίζεται ως φαβορί τουλάχιστον για το Final Four. Ου μην και για το repeat. Ίσως όμως μεγαλύτερη πρόκληση για εκείνη να αποτελεί πλέον να ζορίσει περισσότερο τους «αιώνιους». Όχι μόνο στην έδρα της, όπου τους φιλοξενεί στον δεύτερο γύρο, αλλά και εκτός.
Ακούγοντας τον Μάκη Αγγελόπουλο στον αέρα του ΣΠΟΡ FM 94,6 διαπιστώνει κανείς πως μπορεί κάποιες ήττες, η μικρή προσέλευση στο ΟΑΚΑ, ο άνισος ανταγωνισμός με Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, αλλά κυρίως ο… ελιτισμός της Ευρωλίγκας να τον πικραίνουν, αλλά δεν τον αποθαρρύνουν. Είναι από τους ανθρώπους που στα ζόρια δεν οπισθοχωρούν, παρά μόνο για να πάρουν φόρα για να αντεπιτεθούν. Αν έχει αντοχές, γιατί είναι άγνωστο αν τα δεδομένα στο ευρωπαϊκό μπάσκετ μπορούν να διαφοροποιηθούν τόσο πολύ και τόσο σύντομα, η ΑΕΚ μπορεί να ονειρεύεται μόνο καλύτερες μέρες. Ναι, ακόμη και από το ονειρικό 2018…
*Κάθε Κυριακή τα λέμε σταθερά στον ΣΠΟΡ FM, 12:00-14:00, παρέα με τον Παναγιώτη Κεφαλά. Κουβέντα με πολύ μπάσκετ (όχι μόνο για «αιώνιους» αλλά για όλους), ρεπορτάζ, ενδιαφέροντες καλεσμένους, κουιζάκια. Όσοι πιστοί της πορτοκαλί, κοπιάστε στην παρέα μας.
Follow @ChristosRobolis