Ο Παναθηναϊκός ξεπέρασε την κρίση, ο Ολυμπιακός;

Άξια ο Παναθηναϊκός στέφθηκε Κυπελλούχος Ελλάδος για πέμπτη συνεχή χρονιά. Οι «πράσινοι» απέδειξαν πως υπερτερούν του Ολυμπιακού, όχι γιατί έχουν μεγαλύτερο μπάτζετ ή καλύτερους παίκτες, αλλά επειδή πολύ απλά είναι περισσότερο ομάδα. Ένα σύνολο παικτών, που έμεινε ενωμένο και δούλεψε στις αδυναμίες του όταν πριν ένα μήνα ήταν εμφανές πως το καράβι έμπαζε νερά και ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς είχε μιλήσει με σκληρά λόγια για τους παίκτες του. Έχοντας τη στήριξη του κόσμου και της διοίκησης, την οποία και έχει κερδίσει με το σπαθί του με τόσους τίτλους όλα αυτά τα χρόνια, ο Παναθηναϊκός βγήκε πιο δυνατός από αυτή την κρίση και... ιδού τα αποτελέσματα. Και δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Σε μία πορεία τόσων ετών είναι δεδομένο πως δεν θα είναι όλα ρόδινα. Το οικοδόμημα όμως που έχουν χτίσει τόσα χρόνια στο «τριφύλλι» με κόπο και μεράκι έχει αντισεισμική προστασία, γι’αυτό και έχει μία ξεχωριστή αίθουσα για όλα τα τρόπαια της ομάδας.

Σε ό,τι αφορά στον Ολυμπιακό, επόμενη μέρα του τελικού και η διαχείριση της ήττας έχει πολύ μεγάλη σημασία. Ο Παναγιώτης Γιαννάκης συστήνει υπομονή, η οποία είναι η αγαπημένη του λέξη και συνοψίζει την προπονητική του φιλοσοφία, αλλά και τη στάση ζωής του. Όμως ο κόσμος έχει απαιτήσεις και δεν δείχνει διατεθειμένος να περιμένει για πολύ ακόμη. Αυτό τουλάχιστον μαρτυρούν οι αντιδράσεις, ακραίες και μη, οπαδών της ομάδας μετά τη νέα απώλεια ενός τροπαίου. Οι ομάδες δεν χτίζονται από τη μία μέρα στην άλλη, χρειάζεται χρήμα και χρόνος, αλλά από τα δύο αυτά στοιχεία φαίνεται πως υπάρχει μόνο το πρώτο στον Ολυμπιακό.

Το μεγαλύτερο λάθος θα ήταν να γκρεμιστεί μεμιάς ό,τι χτίστηκε μετά την ήττα αυτή ή έπειτα από μία πιθανή απώλεια του πρωταθλήματος και μία αποτυχία στην Ευρώπη. Το βασικό μειονέκτημα του Ολυμπιακού σε σχέση με τον Παναθηναϊκό είναι πως είναι νέα ομάδα. Όχι μόνο φέτος, αλλά και πέρυσι και πρόπερσι. Κι αυτό γιατί η έλλειψη υπομονής, πίστης σε ένα σχέδιο και εμπιστοσύνης σε έναν προπονητή ή κάποιους παίκτες οδηγούσε σε ριζικές ανακατατάξεις στο τέλος κάθε περιόδου. Ίσως και δικαιολογημένα, αφού στις περισσότερες των περιπτώσεων ορισμένα πρόσωπα δεν άξιζαν τέτοια εμπιστοσύνη. Την ώρα που ο Παναθηναϊκός κάθε χρόνο έκανε μικρές προσθαφαιρέσεις στο παζλ του, ο Ολυμπιακός τού έδινε μία και το διέλυε αρχίζοντας από το μηδέν, κομμάτι-κομμάτι. Αποτέλεσμα ήταν ο Παναθηναϊκός να αρχίζει κάθε χρόνο το κατοστάρι από τα... 50 μέτρα και ο Ολυμπιακός από την αφετηρία.

Ο φετινός Ολυμπιακός δείχνει στοιχεία ομάδας που έχει προοπτική σε αντίθεση με τα προηγούμενα χρόνια. Διαθέτει νέους και ταλαντούχους παίκτες, έχει αρκετούς ηγέτες που μπορούν να καθοδηγήσουν τους υπόλοιπους και έναν καλό προπονητή. Όποιος παρακολούθησε όχι μόνο τον τελικό, αλλά και τα υπόλοιπα ματς του φετινού Ολυμπιακού δεν μπορεί παρά να διαπίστωσε πως αυτή η ομάδα έχει αγωνιστική ταυτότητα, έχει πλάνο και προσπαθεί να παίξει σωστό και οργανωμένο μπάσκετ. Κοινώς, αξίζει τη στήριξη και την εμπιστοσύνη του κόσμου, αλλά προπαντός της διοίκησης. Θα την έχει όμως;

*Ο Δημήτρης Διαμαντίδης και ο Θοδωρής Παπαλουκάς απέδειξαν γιατί είναι οι κορυφαίοι Έλληνες παίκτες και εκ των κορυφαίων στην Ευρώπη. Ο πρώτος ήταν η ψυχή και το μυαλό του Παναθηναϊκού κι απέδειξε πως εκτός από ένας εξαιρετικός συμπαίκτης, μπορεί να γίνει και το επιθετικό βαρόμετρο μίας ομάδας. Ο υπερβολικός αλτρουισμός του ίσως να έχει αποκρύψει το επιθετικό του ταλέντο, αλλά την ημέρα που η ομάδα του τον χρειάστηκε, βροντοφώναξε «παρών». Ο δεύτερος ήταν... όλος ο Ολυμπιακός. Με την παρουσία του στο παρκέ οι «ερυθρόλευκοι» ήταν μεταμορφωμένη ομάδα, ενώ όταν έλειπε η απουσία του ήταν πασιφανής.

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο mesastiraketa@yahoo.com