Ο Παναθηναϊκός έπαθε… Ολυμπιακό

Οι κακές συνήθειες είναι μεταδοτικές. Κι ο Παναθηναϊκός θαρρείς και κόπιαρε αυτή του «αιωνίου» αντιπάλου του κάνοντας τα πάντα λάθος για ένα ημίχρονο και τα πάντα σωστά στο δεύτερο ημίχρονο και την παράταση. Έτσι κέρδισε ένα χαμένο ματς, μα πάνω από όλα κέρδισε τη χαμένη του ψυχολογία και την πεποίθηση πως μπορεί να παίξει πολύ καλύτερο μπάσκετ, παρά τις δεδομένες αδυναμίες του.

Οι «πράσινοι» έκαναν οι ίδιοι τη ζωή τους δύσκολη στο πρώτο ημίχρονο. Με μόλις ένα φάουλ στο πρώτο επτάλεπτο είδαν τους φιλοξενούμενους να επιδίδονται σε διαγωνισμό τριπόντων για το 6-20, ενώ στη δεύτερη περίοδο έκαναν μόλις δύο φάουλ στα πρώτα οκτώ λεπτά και οι παίκτες του Μεσίνα εκτοξεύτηκαν στο 22-42 εκτελώντας σαν σε προπόνηση. Την ίδια ώρα… κατάχρηση ντρίμπλας στην επίθεση, κακές αποστάσεις, ατελείωτο ένας εναντίον ενός και κακές εκτελέσεις έφεραν τον Παναθηναϊκό στην αποκαρδιωτική συγκομιδή των τριών ασίστ σε ένα ημίχρονο. Ο Όντεντ Κάτας μπέρδεψε ακόμη και τους παίκτες του με τις επιλογές του, με πιο τρανταχτό παράδειγμα την απουσία του Παπαγιάννη από το παρκέ όσο έπαιζε ο Ταρζέφσκι (που κόντεψε να γίνει… δήμιος) και την παρουσία του κάνοντας… σουτάκια από τα 5-6 μέτρα όσο ήταν στην πεντάδα ο Χάινς που τον περνά σχεδόν 25 πόντους!

Κι εκεί που η παρτίδα έμοιαζε χαμένη, ο Παναθηναϊκός μιμούμενος τον Ολυμπιακό πάτησε ένα κουμπί στα αποδυτήρια και επέστρεψε μεταμορφωμένος. Η μπάλα κυκλοφόρησε, το over-dribbling περιορίστηκε, ο Παπαγιάννης αξιοποιήθηκε, τα πειράματα από τον πάγκο αποφεύχθηκαν, η άμυνα έγινε επιτέλους σκληρή και η Αρμάνι που έβλεπε το καλάθι σαν θάλασσα για ένα 20λεπτο (με 46 πόντους), έμοιαζε να ψάχνει την τρύπα της βελόνας στα επόμενα 25 λεπτά (έχοντας 37 πόντους σε δεύτερο ημίχρονο και παράταση, τους 15 με βολές). Ο Μπέντιλ κράτησε όρθια την ομάδα του με τον δυναμισμό του, ο Παπαπέτρου ήταν συγκινητικός σε ρόλο σκόρερ και δημιουργού, ο Παπαγιάννης έκανε τρομερή δουλειά στην άμυνα με αλλαγές, σε ριμπάουντ αλλά και σκοράρισμα, ενώ ο Χεζόνια πιστοποίησε την κλάση του με το καλάθι της ισοφάρισης με το αριστερό πάνω στον κορυφαίο αμυντικό των δέκα τελευταίων χρόνων σε τέτοιες καταστάσεις, Κάιλ Χάινς.

Ακόμη κι ο όχι απλώς άφαντος, αλλά επιβλαβής τους τελευταίους 2-3 μήνες Μακ (που βάσει προπονητικού πλάνου ήταν για να μένει στον πάγκο στα τελευταία λεπτά, αλλά το «τρακάρισμα» του Σαντ-Ρος με τον Ταρζέφσκι τον επανέφερε άρον-άρον στο βασικό σχήμα) παρασύρθηκε από τη μεταμόρφωση και παρότι πήρε κακώς κι ανεπιτυχώς μια κρίσιμη επίθεση, ήταν καταπληκτικός στην παράταση σε σκοράρισμα, δημιουργία, αλλά ΚΑΙ άμυνα. Τα περίεργα σφυρίγματα κράτησαν στη ζωή την Αρμάνι, αλλά ο Παναθηναϊκός δεν έχασε μια νίκη που άξιζε πέρα για πέρα και θα ήταν άδικο να μην πανηγυρίσει για την υπερπροσπάθεια και την πίστη που έδειξε.

Ο Παναθηναϊκός πρακτικά δεν κέρδισε τίποτα με τη νίκη επί της Αρμάνι. Αποκλεισμένος ήταν, αποκλεισμένος παραμένει και το αν θα είναι 15ος ή 16ος ελάχιστα λέει στον κόσμο του που έχει ζήσει έξι αστέρια και αμέτρητες μεγάλες στιγμές. Ουσιαστικά, ωστόσο, το κέρδος ήταν μεγάλο. Η αυτοπεποίθηση της ομάδας γιγαντώνεται με μια ανατροπή σαν κι αυτή, ενώ παίκτες που έμοιαζαν απογοητευμένοι ως ξενερωμένοι με τα τελευταία αποτελέσματα μπορούν να δουν με μεγαλύτερη αισιοδοξία το μέλλον. Ασφαλώς ο Παναθηναϊκός χρειάζεται πρωτίστως πλέι μέικερ και πολλά άλλα, αλλά το ματς με την Αρμάνι, όπως συνέβη παρεμπιπτόντως και στο Μιλάνο, δείχνει ότι ακόμη και με αυτές τις δομικές αδυναμίες μπορεί να παίξει πιο σωστό, αποτελεσματικό και ελκυστικό μπάσκετ.

*Την Κυριακή τα λέμε στον bwinΣΠΟΡ FM 94,6, 12:00-14:00, παρέα με τον Παναγιώτη Κεφαλά. Κουβέντα με πολύ μπάσκετ, ρεπορτάζ, ενδιαφέροντες καλεσμένους, κουιζάκια. Όσοι πιστοί της πορτοκαλί, κοπιάστε στην παρέα μας.

Follow @ChristosRobolis