Πέρα από ζήτημα τακτικής, εναλλακτικών πλάνων ή μέρας κάποιων παικτών, το αποτέλεσμα του πρώτου τελικού και ακόμη περισσότερο η εικόνα των δύο ομάδων ήταν θέμα πνευματικής ετοιμότητας για τους νικητές και ανετοιμότητας για τους ηττημένους. Την ώρα που ο μεν Ολυμπιακός «οπλίστηκε» από την αμφισβήτηση ακόμη κι από τον ίδιο του τον κόσμο, ο δε Παναθηναϊκός παρασύρθηκε από το αήττητό του και τη γενικότερη περιρρέουσα ατμόσφαιρα που όχι απλώς τον έφερνε αδιαφιλονίκητο φαβορί αλλά μιλούσε και για αποτυχία με οτιδήποτε άλλο έρθει ο τίτλος πέρα από «σκούπα». Εκεί ακριβώς έχασε την πρώτη μάχη το… φαβορί.
Είναι εμφανές πως στον Παναθηναϊκό «μέτρησαν» λάθος τον αντίπαλό τους. Κι αυτό γιατί παρά τις κακοτεχνίες που μπορεί να έχει ο Ολυμπιακός από το καλοκαίρι και που δεν διορθώθηκαν στη διάρκεια της σεζόν ούτε «βοηθήθηκαν» ασφαλώς από τους τραυματισμούς, παραμένει ένα πάντα αξιόμαχο σύνολο και όταν είναι πλήρης και υγιής-όπως ΔΕΝ ήταν στη σειρά με τη Ζαλγκίρις ή στα ελληνικά playoffs-είναι πάντα δυσκολοκατάβλητος. Είναι μια ομάδα που μπορεί να είναι αρκετά προβλέψιμη, αλλά το πλάνο που έχει σε άμυνα κι επίθεση το υπηρετεί πιστά και μέχρι… τέλους, συχνά ακόμη κι όταν μπορεί να αποδειχτεί δυσλειτουργικό. Όταν, δε, ευτυχεί όχι μόνο δίπλα στους φυσικούς ηγέτες της αλλά ενίοτε και αντί αυτών να αναδεικνύει πρωταγωνιστές από τη δεύτερη γραμμή του, ο Ολυμπιακός είναι ικανός να κερδίσει τους πάντες και παντού. Το απέδειξε απέναντι σε Ρεάλ, Φενέρ, ΤΣΣΚΑ, ακόμη και στο ίδιο το ΟΑΚΑ πριν ακριβώς τρεις μήνες για την Ευρωλίγκα.
Ο Παναθηναϊκός πίστεψε-ή τουλάχιστον έτσι φάνηκε από τον πλήρη αιφνιδιασμό του αγωνιστικά και πνευματικά-πως θα είχε απέναντί του την ομάδα που ζορίστηκε να κερδίσει την Κύμη και τον Προμηθέα στο ΣΕΦ ή που παρουσιάστηκε ανήμπορη και αβοήθητη στο Κάουνας. Περίμενε, ίσως, τον περσινό Ολυμπιακό των τελικών, που είχε ξεμείνει από λύσεις και ενέργεια. Όμως σε αντίθεση με πέρσι ο αντίπαλος όχι απλώς έφτασε πάνοπλος στους τελικούς, αλλά και αρκετά φρέσκος μιας και δεν υπήρχε Final Four για να τον αδειάσει ψυχολογικά και σωματικά. Ακόμη και η φασαρία που έγινε από τη διοίκηση του Ολυμπιακού για διαιτησία, ΕΟΚ, ΕΣΑΚΕ και Βασιλειάδη διαβάστηκε λάθος από πλευράς Παναθηναϊκού και ερμηνεύτηκε ως ένδειξη αδυναμίας και προετοιμασία δικαιολογίας από την πλευρά των αντιπάλων.
Με αυτά και με αυτά δεν ήθελε πολύ για να συλληφθεί κοιμώμενος ο Παναθηναϊκός στον πρώτο τελικό και να μοιάζει πλήρως απροετοίμαστος για έναν αντίπαλο που εμφανίστηκε πλήρης, δυνατός, με καλό σχέδιο, λύσεις από τον πάγκο και (κόντρα στο θόρυβο για τη διαιτησία) σχεδόν απόλυτα ψύχραιμος ακόμη και σε φάσεις που αδικήθηκε στο ΟΑΚΑ. Απέναντι σε αυτόν τον Ολυμπιακό, ο Παναθηναϊκός δεν είχε απαντήσεις. Οι παίκτες του θόλωσαν και ουσιαστικά δεν αντέδρασαν ποτέ, ακόμη και ο πάντα νουνεχής Τσάβι Πασκουάλ έχασε την ψυχραιμία του φωνάζοντας στον Πηλοΐδη ή κάνοντας κουβέντα για τη διαιτησία και τα παράπονα του Ολυμπιακού μετά το ματς.
Η ψυχραιμία έλειψε και από τη διοίκηση. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος αποχώρησε στο ημίχρονο του πρώτου τελικού δίνοντας την αίσθηση πως ήθελε να μετρήσει μέχρι το 100 (ή και ακόμη παραπάνω) για να μην αντιδράσει παρορμητικά και ξεσπάσει την οργή του πάνω στην ομάδα. Όμως ακόμη κι όταν οι παλμοί έπεσαν, τα νεύρα δεν καταλάγιασαν, όπως αποδείχτηκε πρώτα από το πρόστιμο και εν συνεχεία από την κατσάδα στην προπόνηση. Επειδή πέρσι η επιστροφή με το πούλμαν μετά τον αποκλεισμό από τη Φενέρ πέρασε ανώδυνα, αυτό δεν σημαίνει πως η συγκεκριμένη «τακτική» θα πετυχαίνει κάθε χρόνο. Και μην ξεχνά κανείς πως πέρσι, ο Παναθηναϊκός είχε ενάμιση μήνα μετά τα playoffs της Ευρωλίγκας για να απορροφήσει τους κραδασμούς στο εσωτερικό του και να εμφανιστεί έτοιμος στους τελικούς, ενώ φέτος έχει 2-3 μέρες μέχρι το ματς της χρονιάς στο ΣΕΦ.
Παραδόξως ο πιο ψύχραιμος από όλους, παίκτες, προπονητή και διοίκηση, δείχνει ο κόσμος του Παναθηναϊκού. Αντιμετώπισε στωικά την ήττα, παραδέχτηκε την ανωτερότητα του αντιπάλου κι εξακολουθεί να περιβάλει με εμπιστοσύνη την ομάδα αντιλαμβανόμενος πως σε αυτή την κρίσιμη καμπή μόνο η ηρεμία θα φέρει τη σωστή αντίδραση στο Game 2. Αντίθετα, ο πανικός, ο εκνευρισμός και άλλα… μέτρα είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν βοηθούν ή πετυχαίνουν ακριβώς το αντίθετο.
ΥΓ: Εξαιρετικές (για πολλοστή φορά) οι δηλώσεις του Γιώργου Πρίντεζη εν όψει του αγώνα της Πέμπτης. Κάλεσε τον κόσμο να είναι ψύχραιμος και κόσμιος γιατί ο Ολυμπιακός δεν αξίζει να βλέπει την προσπάθειά του να καταστρέφεται από ορισμένους μπαχαλάκηδες που εμφανίζονται στο ΣΕΦ μόνο όταν οσμίζονται κούπα ή επεισόδια.
Follow @ChristosRobolis