Όσοι βλέπουν το ποτήρι μισογεμάτο θα πουν «καλά που δεν πάθαμε και τίποτα», σε μια Ευρωλίγκα που ακόμη και η νίκη επί της ουραγού δεν είναι αυτονόητη. Όσοι το βλέπουν μισοάδειο, ή τέλος πάντων προτιμούν να βλέπουν το δάσος κι όχι το δέντρο, θα διαπιστώσουν πως ο Παναθηναϊκός έδειξε πως νοσεί ακόμη και στο θεωρητικά ευκολότερο από τα 30 παιχνίδια της regular season. Κι αν τελικά δεν έχασε, ήταν γιατί η ίδια η Νταρουσάφακα έμοιαζε ανίκανη έστω και να προσπεράσει σε ένα παιχνίδι που της προσφερόταν…
Οι «πράσινοι» ήταν για πολλοστή φορά άνευροι και άρρυθμοι αδυνατώντας να κάνουν ένα καλό σερί σε άμυνα κι επίθεση για να αποτελειώσουν έναν μετριότατο αντίπαλο που είναι περαστικός από τη διοργάνωση. Καμία πρόοδος στις γνωστές αδυναμίες της αστοχίας σε βολές και τρίποντα, της μοναξιάς του Καλάθη στη δημιουργία, των περιστροφών στην άμυνα και των χαμένων ριμπάουντ.
Περισσότερο όμως κι από την ίδια την εικόνα του Παναθηναϊκού προβληματίζει η αδυναμία του Τσάβι Πασκουάλ όχι να την αντιστρέψει, αλλά να εντοπίσει πού αυτή οφείλεται και ξεκινώντας από εκεί να βρει τη λύση. Ακόμη και σε μια φουρτουνιασμένη θάλασσα υπάρχουν καπετάνιοι που αποπνέουν τη σιγουριά πως έχουν την κατάσταση υπό έλεγχο και θα βρουν σύντομα απάνεμο λιμάνι. Ο Καταλανός τεχνικός δείχνει να βρίσκεται ο ίδιος σε τρικυμία, με αποφάσεις και επιλογές που μοιάζουν ακατανόητες. Μετά το DNP των Μήτογλου και Αντετοκούνμπο στη Χίμκι και το «παρκάρισμα» του Λάσμε κόντρα στη Φενέρ, κόντρα στην Νταρουσάφακα έχρισε βασικό τον ξεχασμένο Παπαγιάννη και «βάπτισε» τριάρι τον Τόμας, άλλαξε πλήρως το πλάνο του στη διαδρομή και στο φινάλε θυμήθηκε τον Βουγιούκα.
Την ώρα που ο Τσάβι Πασκουάλ ψάχνει μάταια τον Μίτο της Αριάδνης για να βγει από το λαβύρινθο, ο Ντίνος Μήτογλου διάλεξε αυτή τη δύσκολη βραδιά να γίνει… άντρας. Στα 22 του μοιάζει να είναι έτοιμος να αναρριχηθεί στο επόμενο επίπεδο, από αυτό του φέρελπι σε αυτόν του σημαντικού παίκτη μιας ομάδας σαν τον Παναθηναϊκό. Δεν είναι μόνο οι 20 πόντοι και τα 6 ριμπάουντ του, αλλά η παρουσία του σε άμυνα και επίθεση σε κρίσιμα σημεία. Κι επειδή δεν είναι τίποτα τυχαίο ή ουρανοκατέβατο, ο συγκεκριμένος είναι αδύνατο με τη σοβαρότητα και την εργατικότητα που τον διακρίνει να μην προοδεύει διαρκώς.
Για να επιστρέψουμε όμως στην προβληματική γενικότερη εικόνα, οι αποδοκιμασίες μεγάλης μερίδας του άκρως μπασκετικού κοινού στο ΟΑΚΑ (κι όχι… πανηγυρτζήδων που εμφανίζονται μόνο σε τελικούς για φασαρίες ή φιέστες) λένε πολλά. Ο κόσμος αντιλαμβάνεται ότι κάτι δεν πάει καλά και είναι λογικό να έχει απαιτήσεις. Η μη… αντίδραση όμως του Παναθηναϊκού δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας. Μοιάζει αδύνατο αν δεν αλλάξει κάτι να διορθωθεί αισθητά η κατάσταση. Οι κουβέντες στα αποδυτήρια, οι αιχμηρές δηλώσεις του Δημήτρη Γιαννακόπουλου, ακόμη και τα «μηνύματα» του προπονητή σε ορισμένους παίκτες δεν έχουν αποφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Αυτό σημαίνει πως το πρόβλημα δεν λύνεται εκ των έσω και χρειάζεται εξωτερική παρέμβαση.
Η αντικατάσταση του Πασκουάλ σε αυτό το σημείο της σεζόν δύσκολα μπορεί να φέρει ουσιαστικά αποτελέσματα σε διάρκεια. Δεν υπάρχουν, δα, διαθέσιμοι στην αγορά πολλοί προπονητές που μπορούν να κουμαντάρουν εύκολα ένα τόσο δύσκολο καράβι εν μέσω θαλασσοταραχής. Όμως σίγουρα μια-δυο σωστές προσθήκες ή… προσθαφαιρέσεις θα ήταν σίγουρα μια αρχή. Χρόνος έχει χαθεί ήδη πάρα πολύς. Όμως η κατάσταση δεν είναι μη αναστρέψιμη. Ακόμη…
*Κάθε Κυριακή τα λέμε σταθερά στον ΣΠΟΡ FM, 12:00-14:00, παρέα με τον Παναγιώτη Κεφαλά. Κουβέντα με πολύ μπάσκετ (όχι μόνο για «αιώνιους» αλλά για όλους), ρεπορτάζ, ενδιαφέροντες καλεσμένους, κουιζάκια. Όσοι πιστοί της πορτοκαλί, κοπιάστε στην παρέα μας.
Follow @ChristosRobolis