Η πρόσληψη του Ντέιβιντ Μπλατ ήταν μόνο η αρχή. Όμως και τον καλύτερο σεφ του κόσμου να έχεις, αν δεν φροντίζει ο ίδιος με τη συμβολή της διοίκησης να διαθέτει τα καλύτερα υλικά, το πιάτο που θα σερβίρει δεν θα κάνει τη διαφορά. Η απόκτηση του Νάιτζελ Γουίλιαμς-Γκος είναι ένα σημαντικό βήμα, που ίσως αποδειχτεί και άλμα προς την κατεύθυνση που θέλει να κινηθεί ο Ολυμπιακός. Γιατί πολύ απλά φαίνεται πως μπορεί και (μένει να αποδειχτεί και στην πράξη πως) θα προσφέρει πολύ περισσότερα από τους προκατόχους του, Ρόμπερτς και Μπράουν.
Σύμφωνοι, ο Γκος δεν έχει στο ελάχιστο την πείρα των δύο προαναφερθέντων που φόρεσαν τα ερυθρόλευκα έχοντας θητεύσει σε Ευρωλίγκα και ΝΒΑ. Το πρώτο ερυθρόλευκο απόκτημα δεν έχει δοκιμαστεί στο top επίπεδο και προέρχεται από την παρθενική του σεζόν ως επαγγελματίας. Όμως αυτό δεν είναι απαραίτητα έως… καθόλου κακό. Μοιάζει βέβαιο πως το μάτι του θα γυαλίζει περισσότερο από τους περσινούς Αμερικανούς γκαρντ, θα θέλει να αποδείξει πως ανήκει σε αυτό το level αλλά και να «χτίσει» το μέλλον και το κασέ του. Ρόμπερτς και Μπράουν έχοντας επιστρέψει στην Ευρωλίγκα προς δύση της καριέρας τους, δίχως να επιδείξουν τίποτα και έχοντας φτιάξει την «προίκα» τους, δεν είχαν σίγουρα την ίδια δίψα με έναν παίκτη που πρόπερσι ήταν ακόμη σε κολέγιο. Συν τοις άλλοις, θα είναι σίγουρα πιο δεκτικός σε παρατηρήσεις και διδαχές από τον προπονητή μέχρι και τους εμπειρότερους συμπαίκτες του. Οι πληροφορίες, άλλωστε, μιλούν για ένα πολύ σοβαρό παιδί, που ήταν εξαιρετικός μαθητής και που δεν αμέλησε αλλά συνδύασε τις σπουδές του με το μπάσκετ. Κι όταν στα 12-13 σου παίζεις τσέλο και μιλάς κινεζικά, όπως ο Γκος, δεν μπορεί παρά να στροφάρεις, όπως είναι αναγκαίο όλο και περισσότερο στο μπάσκετ, πόσω μάλλον για έναν floor manager.
Πάμε, τώρα, στα αμιγώς αγωνιστικά στοιχεία. Ο Γκος είναι ασυνήθιστα εγκεφαλικός παίκτης για την ηλικία του και την… καταγωγή του. Κόντρα στη μαζική παραγωγή γκαρντ από τις ΗΠΑ, που βασίζονται περισσότερο στην αθλητικότητά τους, ο νέος άσος του Ολυμπιακού στηρίζεται περισσότερο στην ταχύτητα του μυαλού του. Ο λόγος που δεν τον πίστεψαν στο ΝΒΑ είναι πως του λείπει η σβελτάδα στα πόδια, η έκρηξη και το άλμα για να τα βάλει με τους πυραυλοκίνητους κοντούς του κορυφαίου πρωταθλήματος στον κόσμο, ωστόσο τα αθλητικά του στοιχεία που κρίθηκαν ανεπαρκή από τους συμπατριώτες του, φτάνουν και ίσως περισσεύουν για την Ευρωλίγκα. Δεν θα κερδίσει σε… 100άρι, αλλά η τεχνική που διαθέτει του επιτρέπει να είναι πολύ γρήγορος με την μπάλα στα χέρια. Δεν θα σε περάσει στο πρώτο βήμα και θα φτάσει σε κάρφωμα μέσα σε traffic, αλλά θα διαβάσει τον αντίπαλό του, την (αν)ισορροπία του κορμιού του, την άμυνα και θα βρει χώρο να αξιοποιήσει το πολύ καλό του σουτ ακόμη και μετά από ντρίμπλα ή θα φτάσει σε ένα εξίσου αποτελεσματικό λέι απ. Και σε αντίθεση με όσα συνηθίζουν οι Αμερικανοί γκαρντ, δεν θα κοιτάζει μόνο το καλάθι, αλλά και τους συμπαίκτες του δημιουργώντας όχι μόνο για την πάρτη του, αλλά και γι’ αυτούς. Μια ματιά στους αριθμούς του πιστοποιεί και με απτά στοιχεία τα παραπάνω…
Στην άμυνα δεν έχει τη φήμη του εξολοθρευτή, αλλά είναι ανώτερος από τις «τρύπες» Ρόμπερτς και Μπράουν. Κατ’ αρχάς, έχει πολύ μεγαλύτερο frame, είναι ψηλότερος, με πιο μακριά χέρια και πιο δυνατός από αυτούς, κάτι απαραίτητο για την άμυνα με αλλαγές που είναι πλέον αναγκαία συνθήκη για ομάδα που θέλει να πρωταγωνιστήσει στο σύγχρονο μπάσκετ. Ο περσινός Ολυμπιακός με Ρόμπερτς ή Μπράουν στο παρκέ κινδύνευε να δέχεται ποστάρισμα από όλες τις θέσεις και σε όλες τις αλλαγές. Ο Γκος δεν θα είναι σε καμία περίπτωση ο αδύναμος κρίκος και παρότι μπορεί να αντιμετωπίσει προβλήματα με κάποιους άπιαστους στο πρώτο βήμα αντιπάλους, έχει την εγκεφαλικότητα να μη χαθεί στις αλλαγές, να κάνει φάουλ όταν πρέπει και να υπηρετήσει το αμυντικό πλάνο. Αν, δε, παραμείνουν Παπανικολάου και Παπαπέτρου, ο Ολυμπιακός θα έχει την πολυτέλεια να αποκτήσει κι έναν γκαρντ που θα διακρίνεται περισσότερο για την αμυντική του συμπεριφορά.
Λαμβάνοντας όλα τα παραπάνω υπόψη, όπως και το γεγονός ότι θα κοστίσει σχεδόν τα μισά από τον Ρόμπερτς, ο Γκος αποτελεί σίγουρα πρόοδο σε σχέση με ό,τι διέθετε ο Ολυμπιακός στη θέση του την περασμένη σεζόν. Αν, δε, «κουμπώσει» καλά κυρίως με τον Σπανούλη, αλλά και τα υπόλοιπα γκαρντ που θα υπάρχουν στο ρόστερ, μόνο κερδισμένοι μπορούν να βγουν οι «ερυθρόλευκοι» από αυτό το deal. Άλλωστε και ο Αμερικανός γκαρντ που «έδεσε» αγωνιστικά περισσότερο από κάθε άλλον με τον αρχηγό της ομάδας είχε μονοσύλλαβο επίθετο και προερχόταν από την Παρτιζάν.
Follow @ChristosRobolis