Καμία νίκη δεν είναι αυτονόητη στην Ευρωλίγκα. Ούτε καν αυτή επί της… περαστικής από τη διοργάνωση Μπουντούτσνοστ. Υπό αυτό το πρίσμα, αλλά και την πίεση που είχαν δημιουργήσει οι εκτός προγράμματος ήττες από Μπάγερν και Ζαλγκίρις, το πέρασμα του Παναθηναϊκού από την Ποντγκόριτσα είναι σημαντικό αποτέλεσμα. Όμως δεν (πρέπει να) αρκεί για να καλύψει τις εμφανείς σε ένα ακόμη ματς αδυναμίες.
Το μισογεμάτο ποτήρι δείχνει πως ο Παναθηναϊκός άρχισε να τηρεί τα περί σκληρής ομάδας που ευαγγελιζόταν από το καλοκαίρι. Παρότι ο αντίπαλος είναι μάλλον η λιγότερο ποιοτική ομάδα της Ευρωλίγκας, οι 67 πόντοι είναι ένα μικρό παράσημο, ένα βήμα προόδου που ασφαλώς θα διαπιστωθεί αν είναι αντιπροσωπευτικό ή παραπλανητικό στον Γολγοθά που έρχεται με Προμηθέα, Ολυμπιακό, Εφές, Μπαρτσελόνα, Μπασκόνια, Χίμκι, Φενέρ και πάει λέγοντας, καθώς το «εύκολο» πρόγραμμα τελείωσε στο Μαυροβούνιο.
Το μισοάδειο ποτήρι αφορά κυρίως στην επίθεση. Ο Παναθηναϊκός παραμένει άρρυθμος, με ελάχιστα και σποραδικά καλά διαστήματα στα οποία κεφαλαιοποιεί τις καλές του άμυνες. Ο Καλάθης μοιάζει η μοναδική συνεπής πηγή παραγωγής παιχνιδιού και όταν οι εμπνεύσεις του δεν υλοποιούνται ή η ομάδα του δεν βρίσκει παιχνίδι στο ανοιχτό γήπεδο, υποφέρει στη δημιουργία. Όταν, δε, ο αντίπαλος προσαρμόζεται αναμενόμενα πάνω του, τον περιορίζει, τον εκνευρίζει, τον οδηγεί σε εξεζητημένες επιλογές και χαλά την ηρεμία που έχει ανάγκη για να είναι αποδοτικός ΚΑΙ εκτελεστικά. Ο Λεκαβίτσιους για πολλοστή φορά δεν γέμισε τα παπούτσια του. Όταν σε ποστάρει ο… Γκόρντιτς ή όταν πασχίζεις για να κατεβάσεις την μπάλα, δεν μπορείς να αποτελέσεις ένα αξιόπιστο back up. Πολύ καλύτερα, αν και δεν είναι πλέι μέικερ, τα κατάφερε στο τέταρτο δεκάλεπτο ο Παππάς σε ρόλο χειριστή…
Κάποια μικρά κέρδη μπορεί να βρει ο Παναθηναϊκός ατομικά. Ο Παπαγιάννης, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, ήταν εξαιρετικός. Κόντρα σε ψηλούς των δικών του κυβικών και σε ομάδες που έχουν περιορισμένη ικανότητα να χτυπήσουν τις αδυναμίες στις περιστροφές (δεν είναι πολλές αλλά ήδη τέτοιες ήταν η Γκραν Κανάρια και η Μπουντούτσνοστ) ο μικρός μπορεί να προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες. Ο Παπαπέτρου αθόρυβα σταθεροποιείται σε ένα καλό επίπεδο απόδοσης αποτελώντας σταθερά θετικό στοιχείο σε άμυνα και επίθεση. Ο Τόμας στη βραδιά που ο Λάνγκφορντ έμεινε άσφαιρος για πρώτη φορά μετά από επτά χρόνια στην Ευρωλίγκα πρόσφερε προσωπικούς πόντους σε κρίσιμα σημεία και μαζί με τον Λοτζέσκι είναι οι βασικοί υπεύθυνοι για το επιτέλους «ανθρώπινο» ποσοστό πίσω από τα 6,75μ.
Ο Παναθηναϊκός έχει βουνό μπροστά του. Όμως ο μεγαλύτερος αντίπαλος δεν είναι αυτοί που θα βρει διαδοχικά στο δρόμο του στον κρίσιμο Νοέμβριο, αλλά τα ίδια του τα προβλήματα. Προβλήματα που μάλλον δεν αρκεί η σκληρή δουλειά για να λυθούν, καθώς φαίνεται πως 1-2 κομμάτια λείπουν από το παζλ. Ο Τσάβι Πασκουάλ είναι πολύ καλός προπονητής για να μην έχει διαπιστώσει το πρόβλημα, αλλά θα πρέπει να δράσει για να το λύσει. Έστω κι αν αυτό σημαίνει παραδοχή πως έγιναν κάποιες λάθος επιλογές το καλοκαίρι στο στήσιμο της ομάδας…
*Κάθε Κυριακή τα λέμε σταθερά στον ΣΠΟΡ FM, 12:00-14:00, παρέα με τον Παναγιώτη Κεφαλά. Κουβέντα με πολύ μπάσκετ (όχι μόνο για «αιώνιους» αλλά για όλους), ρεπορτάζ, ενδιαφέροντες καλεσμένους, κουιζάκια. Όσοι πιστοί της πορτοκαλί, κοπιάστε στην παρέα μας.
Follow @ChristosRobolis