Μόνη λύση η έξωση!

Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης

Η απόφαση να διεξαχθεί ο τελικός του Κυπέλλου την ερχόμενη Κυριακή με μαθητές στις κερκίδες ασφαλώς και δεν είναι κάτι για το οποίο μπορούμε να καμαρώνουμε διεθνώς. Όχι από τη στιγμή που όχι μόνο οι Ισπανοί ή οι Ιταλοί, αλλά ακόμη και οι... απολίτιστοι (όπως τους θεωρούν ακόμη πολλοί στην Ελλάδα) Τούρκοι διοργανώνουν Final 8, κάθονται δίπλα-δίπλα και δεν ανοίγει μύτη. Μια ματιά σε κάποια ειρωνικά σχόλια του διεθνούς Τύπου θα σας πείσει για το πώς αντιμετωπίστηκε η συγκεκριμένη είδηση.

Δεν παύει όμως η απόφαση που πάρθηκε την Παρασκευή να αποτελεί ένα βήμα ή-αν θέλετε-ένα μήνυμα προς κάποιους πως δεν θα κρατούν δέσμιο των πρωτόγονων ορμών τους τον αθλητισμό. Αν δεν μπορούν οι «υγιείς» Ολυμπιακοί και Παναθηναϊκοί να απολαύσουν από κοντά ένα ντέρμπι που θα ζήλευαν πολλές χώρες, ας μην επιτραπεί η παρουσία και σε αυτούς που με τη συμπεριφορά τους «έκοψαν» το γήπεδο στους υπόλοιπους. Που είμαστε πολύ περισσότεροι.

Από το να οργανώνουμε πολεμικές επιχειρήσεις και ολόκληρη η αστυνομία της Αττικής να είναι επί ποδός για να νταντεύει 1.500 άτομα (την ώρα που οι κλέφτες και οι διαρρήκτες κάνουν θραύση), από το να μετράμε σπασμένα καθίσματα και... κεφάλια, από το να παίζουν δύο ομάδες αξίας 60 και βάλε εκατομμυρίων ευρώ μπροστά σε λίγους, που μάλιστα απαξιούν να τους παρακολουθήσουν αλλά προτιμούν να ασχολούνται με τους... απέναντι, όλα θα ήταν προτιμότερα. Ακόμη και να «γεμίζαμε» τις εξέδρες με εφέ από τις ταινίες του Στίβεν Σπίλμπεργκ και του Πίτερ Τζάκσον, μέχρι να βάζαμε φουσκωτές κούκλες ή σκιάχτρα, ή και να καλούσαμε νήπια, προνήπια, βρέφη, ακόμη και ΚΑΠΗ. Όχι όμως να κάνουμε ξανά τη χάρη στη μειοψηφία!

Μέχρι πάντως να επιστρέψουν στα γήπεδα οι πραγματικοί φίλαθλοι και μόνο αυτοί, δεν μπορούμε να πανηγυρίζουμε επειδή απλά δεν θα γίνουν επεισόδια. Η ατάκα του εκπροσώπου των «Πελαργών» στη σύσκεψη της Παρασκευής είναι απολύτως ορθή για το επόμενο βήμα. «Εμείς οι πραγματικοί φίλοι του μπάσκετ νιώθουμε πως κάποιοι έχουν κάνει κατάληψη στο σπίτι μας». Κι αν δεν τους κάνουμε οριστικά... έξωση, θα έχουμε αποτύχει.

Πάμε και στα αγωνιστικά... Σε λίγες ημέρες κρίνεται ο πρώτος τίτλος της χρονιάς και ο Ολυμπιακός για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια θεωρείται φαβορί σε ένα τόσο σημαντικό παιχνίδι. Βρίσκεται σε σαφώς καλύτερη αγωνιστική και ψυχολογική κατάσταση από τον Παναθηναϊκό, ενώ επιπλέον ατού είναι πως μπορεί ήδη να σκέφτεται και να προετοιμάζεται για τον μεγάλο αγώνα αντιμετωπίζοντας ως ένα καλό ζέσταμα τον αδιάφορο αγώνα με τη Ζαλγκίρις την Πέμπτη. Αντίθετα, ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς πρέπει πρώτα να σκεφτεί πώς η ομάδα του θα πάρει την Πέμπτη στη Μάλαγα τη νίκη που θα του εξασφαλίσει την πρόκριση στα προημιτελικά της Ευρωλίγκας και μετά πώς θα αντιμετωπίσει τον Ολυμπιακό.

Όταν όμως οι δύο ομάδες θα μπουν στο παρκέ την ερχόμενη Κυριακή, όλα θα αρχίζουν από το μηδέν. Και όταν θα βγουν από αυτό, οι μεν και οι δε θα είναι για τους οπαδούς τους και τον Τύπο τόσο καλοί ή κακοί, φορμαρισμένοι ή ντεφορμέ, πετυχημένοι ή αποτυχημένοι, όσο θα τους επιτρέπει το αποτέλεσμα. Γιατί στον αθλητισμό καθένας κρίνεται κυρίως βάσει του τελευταίου του αποτελέσματος και συνήθως διαγράφεται ο πρότερος βίος, «έντιμος» ή μη...

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο chrobolis@yahoo.com