Μάρντι Κόλινς: Αυτό που… μπορούσε ο Ολυμπιακός

Ας βάλουμε κάτω πρώτα τα δεδομένα: Ο Ολυμπιακός είχε ανάγκη από γκαρντ μετά τον τραυματισμό του Έισι Λο. Το εξοντωτικό πρόγραμμα του Top 16 δεν θα έβγαινε με τίποτα μόνο με Σπανούλη, Μάντζαρη, Σλούκα και Κατσίβελη, για τον επιπλέον λόγο πως ο πρώτος χρειάζεται ειδική διαχείριση και μεταχείριση μετά από ένα κοπιαστικό και με σοβαρό τραυματισμό καλοκαίρι. Κάτι τέτοιο ισχύει ως έναν βαθμό για τον Σλούκα, ενώ ο Μάντζαρης προέρχεται από σοβαρό πρόβλημα στο γόνατο, ενώ ο Κατσίβελης έχει πάρει ελάχιστες ευκαιρίες.

Εν μέσω, λοιπόν, της πρωτοχρονιάτικης ραστώνης, με τους περισσότερους να βρίσκονται σε hangover ή από τραπέζι σε τραπέζι, οι «ερυθρόλευκοι» έπρεπε-μετά την είδηση πως ο Έισι Λο θα χάσει όλο τον πρώτο γύρο του Top 16-να κινηθούν αστραπιαία για να αποκτήσουν παίκτη μέχρι το βράδυ της Τετάρτης.

Οι επιλογές ήταν περιορισμένες. Όχι γιατί δεν υπάρχουν άνεργοι γκαρντ. Ίσα-ίσα, που η αγορά είναι γεμάτη από τέτοιους. Όμως ο Γιώργος Μπαρτζώκας και οι συνεργάτες του δεν έψαχναν ό,τι κι ό,τι. Ήθελαν παίκτη με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Να θυμίζει σε Έισι Λο, αλλά και να μπορεί να συνυπάρξει μαζί του όταν με το καλό ο τελευταίος επιστρέψει από τον τραυματισμό του. Να συμπληρώνει ιδανικά τους άλλους γκαρντ κι όχι να τους «καπελώνει». Να είναι ικανός εκτελεστής, αλλά περισσότερο ομαδικός παίκτης και συνεπής αμυντικός. Να εξυπηρετεί τη λειτουργία του συνόλου κι όχι να του κάνει κακό. Και βεβαίως να διαθέτει ευρωπαϊκή εμπειρία και να μη χρειάζεται χρόνο προσαρμογής στους κανονισμούς κάνοντας βήματα, ψάχνοντας το τρίποντο στα 7,25μ. ή ζητώντας τάιμ άουτ στη διάρκεια ενός αγώνα.

Αυτομάτως όλοι αυτοί οι περιορισμοί μίκρυναν τη λίστα των υποψηφίων. Συν τοις άλλοις, οι εγνωσμένης αξίας παίκτες της Ευρωλίγκας έχουν υψηλά κασέ και απρόθυμες ομάδες να τους παραχωρήσουν, τουλάχιστον όχι χωρίς να εισπράξουν ένα μεγάλο ποσό. Γιατί ακούστηκαν αρκετοί φίλαθλοι να «προτείνουν» παίκτες τύπου… Τζαμόν Λούκας. Χαίρω πολύ, θα ήταν ιδανικός, αλλά ούτε η Αναντολού Εφές θα είχε καμιά διάθεση να τον αφήσει, ούτε φυσικά ο Ολυμπιακός να χρυσοπληρώσει μεσούσης της σεζόν για έναν παίκτη που (όπως αποδείχτηκε πολύ κακώς) δεν είχε κρατήσει όταν τον είχε στο δυναμικό του.

Κάπως έτσι και υπό την πίεση του χρόνου ο Ολυμπιακός κατέληξε στον Μάρντι Κόλινς. Ασφαλώς δεν πρόκειται για τυχαία επιλογή. Κρίθηκε πως συγκεντρώνει αν όχι όλα, πολλά από τα στοιχεία που έψαχνε η ομάδα. Είναι δίμετρος γκαρντ (που θα μπορεί να βοηθήσει σε δύο ή τρεις θέσεις, να ποστάρει αλλά και να αντιμετωπίσει ποσταρίσματα), καλός χειριστής της μπάλας, αξιόλογος πασέρ και οργανωτής, αλτρουιστής στην επίθεση, συνεπής αμυντικός και σταθερός σουτέρ. Έχει ευρωπαϊκή πείρα, αν κι όχι από υψηλό επίπεδο, είναι σε ώριμη ηλικία και η συμμετοχή του στον επεισοδιακό αγώνα των Νικς με τους Νάγκετς το 2006 μάλλον ήταν μια κακή παρένθεση, αφού δεν έχει δώσει ποτέ άλλοτε δικαίωμα για το χαρακτήρα του. Ο βασικός λόγος που δεν στέριωσε στο ΝΒΑ είναι η έλλειψη εκρηκτικότητας και ταχύτητας, αδυναμίες που εκτίθονταν όταν είχε να αντιμετωπίσει κοντύτερους αντιπάλους, κάτι που συνέβαινε κατά κανόνα. Το τεχνικό τιμ του Ολυμπιακού τον είχε δει από το φιλικό στην Πάτρα με τη Μοντεγκρανάρο στις 14 Σεπτεμβρίου, τον θυμόταν, τον παρακολούθησε, τον έψαξε και τελικά τον επέλεξε.

Δεν ξέρουμε αν ο Μάρντι Κόλινς είναι ο παίκτης που ήθελε και χρειαζόταν ο Ολυμπιακός. Αυτό θα φανεί μόνο στην πράξη, όπως (πρέπει να) γίνεται σε κάθε μεταγραφή, από την πιο ηχηρή μέχρι εκείνη που περνά στα ψιλά. Το βέβαιο είναι πως ο Αμερικανός γκαρντ είναι ο παίκτης που μπορούσαν να πάρουν οι πρωταθλητές Ευρώπης, τη δεδομένη χρονική στιγμή και με τους δεδομένους χρονικούς, οικονομικούς και αγωνιστικούς περιορισμούς.

Κι αν κάτι πρέπει να καθησυχάζει τους φίλους του Ολυμπιακού, είναι πως η διοίκηση της ΚΑΕ έχει πάντα τη διάθεση να ενισχύσει την ομάδα όταν το προπονητικό τιμ το κρίνει αναγκαίο, δίχως να λογαριάζει χρονική περίοδο και έξτρα κόστος. Έχοντας κατακτήσει δύο σερί τίτλους στην Ευρωλίγκα διαθέτοντας στο δυναμικό της ομάδας παίκτες που πρόσφεραν από ελάχιστα μέχρι τίποτα, άλλοι θα επαναπαύονταν και με αλαζονική διάθεση θα αρνούνταν επιπλέον ενίσχυση. Όχι όμως οι Αγγελόπουλοι που είναι πάντα έτοιμοι να προσφέρουν για το αγαπημένο τους χόμπι ό,τι χρειαστεί. Και δεν αποκλείεται να το κάνουν προσεχώς και για άλλη μεταγραφή, στη front line, αν ο Μπράιαντ Ντάνστον εξακολουθεί να έχει ελλιπή συμπαράσταση και να νιώθει μοναξιά αντίστοιχη του περσινού Κάιλ Χάινς στη ρακέτα.

ΥΓ: Για το 2014, ευχές μόνο για υγεία. Όλα τα άλλα έπονται, έρχονται και είναι στο χέρι του καθενός μας.

Follow @ChristosRobolis