Ποτέ δεν μπορείς να φεύγεις από το γήπεδο χαμογελαστός όταν είσαι ηττημένος. Όμως το -4 της Βαμβέργης επιτρέπει στην ΑΕΚ ένα πονηρό μειδίαμα… υπόσχεσης πως την ερχόμενη Τετάρτη στο ΟΑΚΑ, που είναι ευκαιρία να κατακλυστεί από άκρη σε άκρη, το παιχνίδι θα είναι διαφορετικό και η πρόκριση στο Final Four δεν θα χαθεί.
Η ΑΕΚ είναι καλύτερη ομάδα από την Μπάμπεργκ, αλλά λίγο έλειψε να πληρώσει τη «θολούρα» της και τη βασική έλλειψη που έχει στο ρόστερ από την αρχή της σεζόν. Οι «κιτρινόμαυροι» πήραν κάτω από τη βάση στη διαχείριση της πίεσης στο ξεκίνημα και την τέταρτη περίοδο. Το πρώτο οκτάλεπτο ήταν… κωμικοτραγικό, με τη νευρικότητα των παικτών του Λούκα Μπάνκι να ξεπερνά κι αυτή που είχαν παρουσιάσει ανεξήγητα στη ρεβάνς των «16» με τον ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ. Η άμυνα λειτουργούσε σχεδόν υποδειγματικά, αλλά με 0/12 και αμέτρητα χαμένα εύκολα καλάθια που Χάντερ, Θίοντορ και λοιποί έχουν για πρωινό, δεν μπορείς να πας πουθενά. Αντίστοιχη «πλημμύρα» υπήρξε και στο τελευταίο δεκάλεπτο, όταν η Μπάμπεργκ έφτασε στο +9 και απείλησε με δύσκολα αναστρέψιμη διαφορά εν όψει της ρεβάνς. Στο υπόλοιπο του αγώνα η ΑΕΚ είχε την εικόνα της ανώτερης ομάδας. Έλεγξε το ρυθμό, έκλεψε κι έκοψε αμέτρητες μπάλες, εγκλώβισε τον Ταϊρίς Ράις κι αν ήταν στοιχειωδώς πιο εύστοχη θα είχε αποσπαστεί περισσότερο από το +6.
Η βασική αδυναμία της «Ένωσης», που όμως δύσκολα διορθώνεται πλέον, είναι η αντιμετώπιση των ψηλότερων και ογκωδέστερων αντιπάλων σέντερ. Από την αρχή της σεζόν αντίπαλοι τέτοιων κυβικών έχουν κάνει πάρτι στο ζωγραφιστό της, από τον Χόρτον της Κύμης και τον Έλις του Προμηθέα, μέχρι τον Μπακό της Αντβέρπ και τον Αλεξάντερ ή τον Ρούμπιτ της Μπάμπεργκ. Η ΑΕΚ με περισσή ευκολία άφησε την εγγυημένη λύση Μαυροειδή και πόνταρε στον νεότερο μεν αλλά εύθραυστο Καββαδά που μετρά 4 συμμετοχές και 36 λεπτά συνολικά στο παρκέ τη φετινή σεζόν συμπληρώνοντας πλέον 159 μέρες από την τελευταία του συμμετοχή, στις 20 Οκτωβρίου.
Το κενό μπαλώνεται αλλά επ ουδενί καλύπτεται επαρκώς από τον εξαιρετικό μεν αλλά αδύναμο στην αντιμετώπιση τέτοιον κορμιών Χάντερ, από τον πολύτιμο Τζέιμς που πέρσι έπαιζε κατ’ ανάγκη 5άρι και πλέον έχει εξ’ ανάγκης καθιερωθεί ως τέτοιο ή από τον εξελίξιμο Τσαλμπούρη που είναι μεν πανύψηλος αλλά αδύναμος. Ο Λούκα Μπάνκι προσπάθησε να καλύψει τη συγκεκριμένη αδυναμία με ανελέητη πίεση στην μπάλα ώστε να μη φτάνει αυτή εύκολα στον ψηλό. Όμως όταν το ροτέισον περιορίζεται δραματικά με τραυματισμούς παικτών όπως ο Ματσιούλις ή ο Ξανθόπουλος, το πράγμα ζορίζει.
Αυτό το ζητούμενο μοιάζει το μεγαλύτερο εμπόδιο που χωρίζει την ΑΕΚ από το Final Four. Γιατί κατά τα λοιπά, έδειξε να έχει τις απαντήσεις στο μαρκάρισμα του Ταϊρίς Ράις που ταλαιπώρησε κάθε άμυνα της Ευρωλίγκας και δεν θα δυσκολευόταν στο Basketball Champions League. Όμως ο Χάουαρντ Σαντ-Ρόος, ίσως ο πολυτιμότερος παίκτης στο φετινό ρόστερ, έκανε καταπληκτική δουλειά στην αντιμετώπισή του και βρισκόταν παντού στην άμυνα, κάνοντας αξιόλογη δουλειά και στην επίθεση, ακόμη και στο κατέβασμα της μπάλας αντί του προικισμένου σωματικά και μπασκετικά αλλά όχι πνευματικά Μάλκολμ Γκρίφιν.
Η ΑΕΚ έχει ανταποκριθεί περίφημα εδώ και σχεδόν έναν χρόνο και δύο μήνες σε κάθε μεγάλη πρόκληση που έχει βρεθεί μπροστά της. Πέρα από εκείνη σαν κλαμπ χάρη στους τρεις τίτλους που μετρά έκτοτε, έχουν μεγαλώσει μαζί της και παίκτες όπως ο Σάκοτα ή ο Λαρεντζάκης, που έχουν το σθένος να βγουν μπροστά και το απέδειξαν και στη Βαμβέργη. Με-θέλουμε να πιστεύουμε-15.000 και πλέον συμμάχους στην κερκίδα, η «Ένωση» είναι οπλισμένη κατάλληλα για να αντιπαρέλθει δυσκολίες, αδυναμίες και απουσίες φτάνοντας ξανά στο Final Four. Κι αυτό θα είναι σπουδαίο επίτευγμα, ανεξάρτητα από την κατάληξη της φετινής προσπάθειας.
*Κάθε Κυριακή τα λέμε σταθερά στον ΣΠΟΡ FM, 12:00-14:00, παρέα με τον Παναγιώτη Κεφαλά. Κουβέντα με πολύ μπάσκετ (όχι μόνο για «αιώνιους» αλλά για όλους), ρεπορτάζ, ενδιαφέροντες καλεσμένους, κουιζάκια. Όσοι πιστοί της πορτοκαλί, κοπιάστε στην παρέα μας.
Follow @ChristosRobolis