So far, so good… Πέντε στα έξι για τις ελληνικές ομάδες στο Top 16, με τον Ολυμπιακό να παίρνει υπερβατικό «διπλό» στην Πόλη βγάζοντας χαρακτήρα ομάδας για Final Four και τον Παναθηναϊκό να μην αρκείται απλώς στο καθήκον αλλά να νοστιμίζει με θέαμα μια υποχρεωτική νίκη.
Μεγαλύτερο κέρδος και από τη νίκη του
Η νίκη του Ολυμπιακού στην Πόλη δεν ήταν μια… οποιαδήποτε νίκη. Επί της ουσίας, άλλωστε, δεν του εξασφαλίζει τίποτα, ούτε καν ένα προβάδισμα, καθώς στο μαραθώνιο που λέγεται Top 16 μετρά η διάρκεια και στο τέλος ξεχωρίζουν οι πραγματικά καλές ομάδες. Το μεγαλύτερο κέρδος των «ερυθρολεύκων» είναι πως απέδειξαν ότι είναι ακριβώς… τέτοια και πρόσφεραν τα πειστήρια πως διαθέτουν μέταλλο Final Four. Σε αντίθεση με τη Φενέρ, που παρά τα εκατομμύρια που σκόρπισε δεν δείχνει ως τώρα να το διαθέτει, καθώς αυτό δεν αγοράζεται, αλλά χτίζεται.
Την ώρα που οι αντίπαλοί του αποφάσισαν-ως συνήθως φέτος-να ζήσουν ή να πεθάνουν με ένα στυλ παιχνιδιού που παραδόξως ανέχεται ο Ομπράντοβιτς και να περιμένουν τα πάντα από το ατομικό ταλέντο που αποδεδειγμένα δεν νικά την ομαδική προσπάθεια, ο Ολυμπιακός είχε «σύνολο», καθαρό μυαλό και ξεκάθαρο πλάνο, έστω κι αν αυτό ανατράπηκε από τις αποχωρήσεις των λαβωμένων Λαφαγέτ και Πέτγουεϊ. Ο Λοτζέσκι φανέρωσε τις αρετές του… κρυφού σκόρερ, οι υπόλοιποι δεν «μάσησαν» στο ξύλο των γηπεδούχων και απάντησαν αναλόγως, ενώ ο Σπανούλης υπέγραψε το θρίαμβο με ένα τρίποντο που για άλλους θα ήταν η κορυφαία στιγμή της καριέρας τους, αλλά για τον ίδιο ήταν μια ακόμη μέρα στο γραφείο.
Ο Ολυμπιακός, λοιπόν, έχει βάλει ήδη γερά θεμέλια πρόκρισης και καλείται να χτίσει πάνω τους για να φτάσει σε πλεονέκτημα έδρας. Δεν έχει πετύχει τίποτα περισσότερο ή τίποτα λιγότερο έχοντας διανύσει μόλις κάτι παραπάνω από το 1/5 του Top 16. Το μεγαλύτερο κέρδος του είναι πως αποπνέει αγωνιστική υγεία, έχει έναν προπονητή που μοιάζει να έχει τον απόλυτο έλεγχο και ψυχραιμία σε κάθε περίσταση, διαθέτει εξαιρετική ισορροπία μεταξύ άμυνας κι επίθεσης και δείχνει να έχει ανακτήσει την αυτοπεποίθηση που απαιτείται για να νικήσει οποιονδήποτε και οπουδήποτε.
Ωραίος… στα εύκολα
Ο Παναθηναϊκός είχε λίγα πράγματα να κερδίσει στο ματς με τη Ζαλγκίρις. Η νίκη αποτελούσε υποχρέωση και οτιδήποτε λιγότερο θα ήταν περίπου… καταστροφή. Οι «πράσινοι» εμφανίστηκαν συγκεντρωμένοι κι αποφασισμένοι εξ αρχής μετατρέποντας σε τυπική διαδικασία το παιχνίδι και προσφέροντας πλούσιο θέαμα στους φίλους τους πιστοποιώντας πως σε αντίθεση με την περσινή ομάδα μπορούν να νικούν με… στυλ.
Η επάνοδος του Νίκου Παππά ήταν το έξτρα κέρδος της ημέρας, καθώς ο υπερταλαντούχος πλην όμως ασταθής σούτινγκ γκαρντ χρειάζεται τέτοιες εμφανίσεις-ειδικά μετά από απουσία δύο εβδομάδων-για να ρολάρει και να αυξήσει περισσότερο το μη προβλέψιμο στοιχείο στο επιθετικό κομμάτι της ομάδας. Μοναδική «σκιά» ο τραυματισμός του Λουκά Μαυροκεφαλίδη, που έρχεται να υπενθυμίσει πως ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να πορευτεί με τους απολύτους απαραίτητους σε έναν μαραθώνιο με δυνατές μάχες που μοιραία θα έχουν και θύματα και ένας ακόμη αξιόπιστος ψηλός είναι… είδος πρώτης ανάγκης για μια ομάδα που θέλει να έχει φιλοδοξίες. Γιατί αν η αδυναμία αυτή μπορεί να καμουφλαρίστηκε απέναντι στην ασθενή γραμμή ψηλών της Ζαλγκίρις, αυτό θα είναι σχεδόν αδύνατο κόντρα στις πραγματικές ανταγωνίστριες του «τριφυλλιού».
Follow @ChristosRobolis