«Καρντάσια», αυτός είναι ο δρόμος!

Όπως πριν από περίπου 20 χρόνια η σταδιακή άνοδος Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού κατέστησε πιο ανταγωνιστικό το πρωτάθλημα προσθέτοντας δύο νέες δυνάμεις δίπλα στις-έστω και φθίνουσες τότε-αυτοκρατορίες του Άρη και του ΠΑΟΚ, έτσι και σήμερα μπορεί να γίνει κάτι αντίστοιχο, με αλλαγή ρόλων.

Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης

Οι δύο μεγάλοι σύλλογοι της Θεσσαλονίκης, που έκαναν τον Έλληνα να αγαπήσει το μπάσκετ και να το μετατρέψει σε αγαπημένη συνήθεια, είναι εκείνοι που μπορούν να «σώσουν» το άθλημα και να μετατρέψουν ένα πρωτάθλημα των δύο σε (τουλάχιστον) των τεσσάρων.

Διαθέτουν ιστορία, μπασκετικό κοινό που δεν τους εγκατέλειψε ποτέ, αλλά όχι τα χρήματα για να κοιτάξουν στα μάτια τους «αιωνίους». Οι αποστάσεις είναι τεράστιες για να καλυφθούν μέσα σε λίγα χρόνια, αλλά είναι-επιτέλους-ώρα να αρχίσει να καλύπτεται το έδαφος κι όχι να μεγαλώνει όπως συνέβαινε τα τελευταία χρόνια.

Κι επειδή η υπάρχουσα οικονομική συγκυρία δεν προβλέπει την εμφάνιση κάποιου επενδυτή-σωτήρα, Άρης και ΠΑΟΚ οφείλουν να στηριχτούν στις δικές τους δυνάμεις. Η δουλειά από τη βάση στη μπασκετομάνα Θεσσαλονίκη και την υπόλοιπη Μακεδονία με τη χρηστή οικονομική διαχείριση είναι το ένα κρατούμενο. Αυτό που μπορεί όμως να δώσει πραγματικά νέα ώθηση είναι η Ευρώπη.

Την Τρίτη οι δύο ιστορικές δυνάμεις της Θεσσαλονίκης (μαζί με τον αναδομημένο αλλά σαφώς λιγότερο φιλόδοξο Πανελλήνιο) ρίχνονται στη μάχη του Eurocup και η συμμετοχή τους κάθε άλλο παρά αγγαρεία πρέπει να αποτελέσει. Κακά τα ψέματα, η κατάκτηση του πρωταθλήματος είναι... mission impossible, ενώ οι καιροί που η τρίτη θέση συνεπαγόταν αυτομάτως παρουσία στην Ευρωλίγκα έχουν πλέον περάσει και τα προκριματικά της διοργάνωσης, με τον τρόπο και στην περίοδο που γίνονται, μοιάζουν με δρόμο που οδηγεί σε τοίχο.

Λιγότερο δύσβατο μοιάζει το μονοπάτι του Eurocup, η κατάκτηση του οποίου χαρίζει πέρα από έναν ευρωπαϊκό τίτλο, και το εισιτήριο για την Ευρωλίγκα. Οι συμμετέχουσες ομάδες δεν είναι δα και μεγαθήρια, τα όνειρα δεν είναι απαγορευμένα όπως στην Α1 και-συνεπώς-ένα καλό πρόσωπο σε συνδυασμό με αξιοποίηση της έδρας τους από τα «καρντάσια» μπορεί να οδηγήσει αμφότερα ψηλά. Γιατί όχι και στο Final 4 του Απριλίου...

Ακόμη κι αν δεν έρθει ο τίτλος, στη Βαρκελώνη και το «αρχηγείο» της Ευρωλίγκας, που δεν χώνεψε ποτέ την παρουσία Πανιωνίου και Αμαρουσίου στη διοργάνωση, σίγουρα θα κάνουν αίσθηση (και... ευρώ στα μάτια, σαν τα καρτούν) οι κατάμεστες έδρες των Θεσσαλονικέων. Και όλοι αντιλαμβάνονται πόσο σημαντικές είναι οι «ευλογίες» της Ευρωλίγκας για κάθε ομάδα που στοχεύει στην ευημερία...

Σημεία των καιρών... Η «επανάσταση» της Θεσσαλονίκης είναι πιο εύκολο να ξεκινήσει από... έξω προς τα μέσα, από την Ευρώπη προς την Ελλάδα, παρά εντός των τειχών, όπου ο ανταγωνισμός μεταξύ Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού συνθλίβει κάθε φιλοδοξία. Ομάδες όπως η Χίμκι, η Λιέτουβος Ρίτας και η Βαλένθια έδειξαν το δρόμο, που μπορεί να μην είναι ο πιο σύντομος, αλλά σίγουρα είναι περισσότερο «φωτεινός».

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο chrobolis@yahoo.com