Καμία κατάρα της Βαμβέργης! Ο Ολυμπιακός πλήρωσε τα λάθη του

Ο Ολυμπιακός μοιάζει να έχει εξαντλήσει τους τρόπους που μπορεί να χάσει στη Βαμβέργη. Κάποιοι μιλούν για κατάρα, ωστόσο η κακή αυτή ήττα, από έναν πολύ κατώτερο ποιοτικά αντίπαλο και με εξίσου σημαντικές απουσίες, έχει ρεαλιστική κι όχι μεταφυσική εξήγηση. Άλλωστε όταν χάνεις ένα ματς στο οποίο κρατάς τον αντίπαλο στους 67 πόντους (στους 52 μέχρι το 34'), σουτάρεις 40,7% (έναντι 18,8% του αντιπάλου) στα τρίποντα, έχεις 10 επιθετικά ριμπάουντ και μόλις τρία λάθη μέχρι το 33’ δεν μπορείς να αναζητήσεις πουθενά αλλού την ευθύνη.

Οι «ερυθρόλευκοι» έκαναν τα πάντα λάθος στο φινάλε, εντός κι εκτός παρκέ. Τα δέκα (!) λάθη στα τελευταία επτά λεπτά και κάτι έχουν εξήγηση. Και επειδή δεν πρόκειται για την πρώτη φετινή κατάρρευση στο φινάλε (άσχετο αν δεν έχει στοιχίσει πάντα), τίποτα δεν είναι τυχαίο. Για ένα ακόμη ματς ο κόουτς Σφαιρόπουλος επέλεξε να δώσει την μπάλα στον Σπανούλη, επιλογή που θα ήταν η προφανής αλλά μόνο αν ο αρχηγός ήταν στη γνώριμη κατάστασή του κι όχι σε περίοδο ανάκτησης αγωνιστικού ρυθμού. Κι ένας παίκτης με τη δική του προσωπικότητα και εγωισμό, στοιχεία άλλωστε που τον έκαναν αυτό που είναι, δεν είναι πάντα εύκολο να αποδεχτεί ο ίδιος πως ακόμη δεν είναι έτοιμος για να κρίνει τέτοια ματς όπως έκανε πριν την παρατεταμένη απραξία του. Τα περί... ξοφλημένου παίκτη είναι απλώς αστειότητες και μέγιστη ασέβεια απέναντι στον αναμορφωτή της ιστορίας του τμήματος. Την ίδια ώρα, ο πιο ουσιαστικός και με τις ορθότερες αποφάσεις παίκτης του Ολυμπιακού από την αρχή της σεζόν, ο Στρέλνιεκς, είτε παροπλίστηκε στον πάγκο, είτε αφοπλίστηκε στην επίθεση από την μπάλα και περίμενε σε μια γωνιά μια πάσα για να εκτελέσει. Μια φορά την πήρε σωστά και την «μπουμπούνισε» ξαναβάζοντας την ομάδα του στο ματς, αλλά στην τελευταία κατοχή ήταν ξανά θεατής. Η απουσία, δε, του ανθρώπου που έχει κερδίσει τόσα τέτοια παιχνίδια, του Πρίντεζη, από την τελευταία επίθεση του αγώνα δεν έχει απολύτως καμία λογική. Όπως κι αυτό που εκτελέστηκε μετά από τάιμ άουτ.

Ασφαλώς ευθύνες φέρουν και οι παίκτες. Ο Ολυμπιακός πολύ απλά δεν μπορεί να κερδίσει σε μια βραδιά με καλύτερο ξένο τον Γουίλτζερ. Για τρία δεκάλεπτα μπορεί να ξέφυγε από την άχρωμη μέχρι τώρα παρουσία του, αλλά κι αυτός στο τέταρτο δεκάλεπτο ήταν αρνητικός σε άμυνα και επιπόλαιος επίθεση, όπου καταχράστηκε προσπάθειες. Ο Ρόμπερτς και ο Τόμπσον συνεχίζουν να αναζητούν το ρόλο τους και να προσφέρουν πολύ λιγότερα από όσα πραγματικά μπορούν, ο ΜακΛίν έμοιαζε να λυγίζει σωματικά από το βάρος των υποχρεώσεων που φορτώθηκε εσχάτως λόγω του ντεφορμαρίσματος αρχικά και εν συνεχεία του τραυματισμού του Μιλουτίνοφ, ενώ για τον Στρέλνιεκς τα είπαμε.

Οι πολύ φθηνότεροι ξένοι της Μπάμπεργκ έκαναν τη διαφορά. Ειδικά ο Ντάνιελ Χάκετ έδειξε στον Ολυμπιακό... τι έχει χάσει. Σεβαστή η επιφύλαξη των «ερυθρόλευκων» να τον κρατήσουν μετά τον σοβαρό τραυματισμό του (μετά και το πάθημα με τον Πάτρικ Γιανγκ), αλλά ο Ιταλός ακόμη κι αν όχι (ακόμη) στο 100% θα ταίριαζε γάντι και στην τωρινή ομάδα. Πέτυχε 13 κρίσιμους πόντους, πήρε ριμπάουντ, έκανε έξυπνα φάουλ και μάρκαρε ακόμη και αρκετά ψηλότερους αντιπάλους στις περιστροφές. Αντί για μια περιφερειακή γραμμή με τρεις παίκτες (Σπανούλη, Ρόμπερτς, Στρέλνιεκς, ή τέσσερις αν βάλουμε και τον Τολιόπουλο) με παρόμοια χαρακτηριστικά κι αδυναμίες, αυτός ο Χάκετ θα ήταν πολύ πιο χρήσιμος π.χ. από τον Αμερικανό. Και μάλιστα φθηνότερος…

Ασφαλώς ο Ολυμπιακός δεν… χάθηκε μετά από αυτή τη γκέλα, εξακολουθεί να διεκδικεί με αξιώσεις το πλεονέκτημα έδρας, δεν παύει όμως να πρόκειται για τη δεύτερη εκτός προγράμματος ήττα μετά από αυτή από τον Παναθηναϊκό στο ΣΕΦ. Η κριτική στα λάθη (που δεν κάνει μόνο όποιος δεν δουλεύει ή δεν... αναπνέει) είναι θεμιτή, η απαξίωση όχι. Η καταστροφολογία είναι περιττή και άδικη, όπως αποδείχτηκε και από την αντίδραση της ομάδας μετά το χαμένο ντέρμπι. Την ίδια αντίδραση καλείται να παρουσιάσει και τώρα, σε μια νέα περίοδο «εξετάσεων» με ΤΣΣΚΑ (εντός), Εφές και Ζαλγκίρις (εκτός). Αφότου όμως δει τα προβλήματά του και τα λύσει…

Follow @ChristosRobolis