Καλύτερα στο γήπεδο, Ολυμπιακέ

Μάλλον οι άνθρωποι του Ολυμπιακού ασχολήθηκαν περισσότερο από όσο θα έπρεπε με την υπόθεση του αγώνα με τη Σιένα. Και ίσως τελικά όλη αυτή η ιστορία να κράτησε την ομάδα πίσω, συνειδητά αλλά μάλλον περισσότερο υποσυνείδητα και ασυνείδητα.

Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης

Εξ αρχής οι «ερυθρόλευκοι» είχαν πολλά περισσότερα να χάσουν από το να κερδίσουν από αυτή την ιστορία. Χρόνο, φαιά ουσία, χρήμα, συγκέντρωση σε αυτά που πραγματικά έχουν σημασία… Κοντράροντας, δε, την Ευρωλίγκα και τις αποφάσεις της όχι μία (ένσταση) και δύο (έφεση), αλλά τρεις φορές (προσφυγή στο CAS), όχι απλώς δεν κατόρθωσαν να δικαιωθούν, αλλά πιθανώς να μπήκαν στο στόχαστρό της και αυτό το «γραμμάτιο» να το πληρώνουν για αρκετό καιρό ακόμη. Άλλωστε ο Τζόρντι Μπερτομέου και οι λοιποί «εγκέφαλοι» συνεργάτες του έχουν αποδείξει πως σε τέτοιες περιπτώσεις διέπονται περισσότερο από εκδικητικές τάσεις παρά από το περί δικαίου αίσθημα.

Ασφαλώς ο Ολυμπιακός είχε και έχει δίκιο να θεωρεί εαυτόν αδικημένο από την υπόθεση. Όπως θα συνέβαινε το ίδιο με τη Σιένα αν εκείνο το βράδυ της 18ης Ιανουαρίου ο Μπόμπι Μπράουν αστοχούσε και ο Έισι Λο ευστοχούσε. Φυσικά και το σκεπτικό της απόφασης του ανεξάρτητου δικαστή της Ευρωλίγκας έμοιαζε περισσότερο με έκθεση ιδεών μαθητή ούτε καν λυκείου και δεν βασιζόταν σε κείμενες διατάξεις. Βεβαίως και είναι αστείο μία διοργάνωση τέτοιου βεληνεκούς να μη διαθέτει (τουλάχιστον δημοσιευμένο) καταστατικό, πειθαρχικό κώδικα και όλα τα προαπαιτούμενα κάθε θεσμού, ακόμη και ερασιτεχνικού.

Όμως η επιμονή των ανθρώπων του Ολυμπιακού να κυνηγήσουν μέχρι τέλους μία δικαίωση που έμοιαζε εξ αρχής απίθανο να έρθει, τελικά όχι απλώς δεν έφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα, αλλά λειτούργησε σαν μπούμερανγκ. Αποπροσανατόλισε την ομάδα, γέννησε ελπίδες που αποδείχτηκαν φρούδες και δεν της επέτρεψε να πάρει το αίμα της πίσω, όχι σε δικαστικές αίθουσες, αλλά μέσα στο παρκέ.

Η απόφαση του CAS, έστω κι αν είναι αρνητική για τον Ολυμπιακό, μπορεί να αποδειχτεί ευεργετική. Κάθε επίλογος δίνει την ευκαιρία για νέα αφετηρία. Ο αστερίσκος της εκκρεμότητας του αποτελέσματος διαγράφηκε οριστικά, μαζί με κάθε προσδοκία να πάρει η ομάδα πίσω τα «κλεμμένα». Πλέον οι πρωταθλητές Ευρώπης γνωρίζουν καλά και… αμετάκλητα πως δεν έχουν να περιμένουν δώρα από πουθενά. Και πιθανώς να δημιούργησαν εχθρούς στα κέντρα αποφάσεων. Ίσως όμως αυτό να τους ατσαλώσει, να τους δώσει να καταλάβουν καλύτερα πως είναι μόνοι τους και στηριζόμενοι αποκλειστικά στις δικές τους δυνάμεις, στις αρετές τους μέσα στο παρκέ ατομικά κι ομαδικά κι όχι σε αγορεύσεις δικηγόρων, να πάρουν αυτό που πραγματικά τους αξίζει. Κι όχι αυτό που πιθανώς με τον τρόπο που αυτοκτόνησαν στο ΣΕΦ απέναντι στη Σιένα να μην άξιζαν να πάρουν στα χαρτιά.

Κι αν με το καλό ο Ολυμπιακός τα καταφέρει, ουδείς θα έχει δικαίωμα να μιλήσει για τη «σκιά» της αλήστου μνήμης εκείνης βραδιάς...

Follow @ChristosRobolis