Και όποιος αντέξει... Η Ευρωλίγκα περνά σε μία νέα εποχή, θυμίζει περισσότερο από ποτέ άλλοτε κανονική λίγκα και το επίπεδο του ανταγωνισμού είναι στο ζενίθ.
Η σεζόν αρχίζει αύριο και θα μας κρατήσει καθηλωμένους όχι μόνο Πέμπτες και Παρασκευές, αλλά κι άλλες μέρες, μέχρι το Final Four της Κωνσταντινούπολης στις 19-21 Μαΐου.
Το νέο φορμάτ καθιστά έναν μαραθώνιο τη νέα διοργάνωση, καθώς αυτός που θα επιβιώσει δεν θα πρέπει απλώς να είναι ικανός, αλλά ταυτόχρονα συνεπής, σταθερός και τυχερός.
Από αύριο μέχρι και τις 6-7 Απριλίου κάθε ομάδα θα δώσει 30 αγώνες μόνο για την κανονική περίοδο, ενώ θα ακολουθήσουν τα play offs-«φωτιά» που θα χαρίσουν τα τέσσερα εισιτήρια για το «Σινάν Ερντέμ».
Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης
Λάβετε θέσεις, λοιπόν! Το sport-fm.gr σάς παρουσιάζει όσα θέλετε να γνωρίζετε για τους 16 μονομάχους στην ανανεωμένη διοργάνωση.
Ολυμπιακός
Μια από τις ομάδες με τις λιγότερες αλλαγές στην Ευρώπη. Ο Ολυμπιακός πληγώθηκε πέρσι από τραυματισμούς και κακές επιλογές, αλλά φέτος θέλει να επιστρέψει στο Final Four που είχε γίνει… καλή συνήθεια τα προηγούμενα χρόνια. Εμπλούτισε το δυναμικό του ουσιαστικά με δύο παίκτες, τον Γκριν που ήρθε για να αποτελέσει τον δεύτερο επιθετικό πόλο της περιφέρειας δίπλα στον Σπανούλη (ή αντ’ αυτού) και τον Μπιρτς, που μαζί με τον επανακάμψαντα από δεκάμηνη απουσία λόγω τραυματισμού Γιανγκ θα επωμιστούν το μεγαλύτερο βάρος στο «5».
Αστέρι: Αν πούμε τον Βασίλη Σπανούλη, θα αδικήσουμε τον Γιώργο Πρίντεζη και το αντίστροφο. Οι δυο τους δεν είναι μόνο οι κορυφαίοι παίκτες της ομάδας, αλλά και δύο ηγέτες, όπως και βαρόμετρα της ομάδας.
Ατού: Η ομοιογένεια του Ολυμπιακού αποτελεί το μεγάλο του όπλο. Πρόσθεσε μόλις δύο παίκτες σε θέσεις που «πονούσε» και κράτησε αναλλοίωτο τον υπόλοιπο κορμό, όπως και τον προπονητή του, Γιάννη Σφαιρόπουλο.
Μειονέκτημα: Η εμπιστοσύνη στον Πάτρικ Γιανγκ είναι ένα υπολογισμένο ρίσκο από τον Ολυμπιακό. Ο Αμερικανός σέντερ μετά τη δεκάμηνη απραξία του εμφανώς δεν είναι ακόμη έτοιμος να προσφέρει στο επίπεδο που μπορεί και περιμένουν οι «ερυθρόλευκοι». Με το νέο format της διοργάνωσης, δε, οι απώλειες μετρούν από την πρώτη μέρα…
Πήρε: Έρικ Γκριν (Τζαζ), Κεμ Μπιρτς (Ουσάκ), Νίκος Αρσενόπουλος (Ακαδημία Αθηνών), Πάρης Μαραγκός (κολέγιο American).
Έφυγαν: Ντι Τζέι Στρόμπερι (Μπεσίκτας), Ντάριους Τζόνσον-Όντομ (Σάσαρι), Οθέλο Χάντερ (Ρεάλ Μαδρίτης), Τσαϊρέλης (Άρης), Βασίλης Μουράτος (δανεικός στο Ψυχικό).
Συνεχίζουν: Γιάννης Σφαιρόπουλος (προπονητής), Βασίλης Σπανούλης, Γιώργος Πρίντεζης, Βαγγέλης Μάντζαρης, Κώστας Παπανικολάου, Ιωάννης Παπαπέτρου, Δημήτρης Αγραβάνης, Γιάννης Αθηναίου, Ματ Λοτζέσκι, Πάτρικ Γιανγκ, Ντάνιελ Χάκετ, Νίκολα Μιλουτίνοφ, Βασίλης Τολιόπουλος.
Παναθηναϊκός
Μετά από δύο χαμένα πρωταθλήματα και τέσσερα χρόνια μακριά από το Final Four, ο Παναθηναϊκός στοχεύει στη μεγάλη επιστροφή. Αυτή η φιλοδοξία συμβαδίζει με ένα τέλος εποχής, καθώς αποσύρθηκε ο άνθρωπος που στιγμάτισε την ιστορία του «υπογράφοντας» εννιά πρωταθλήματα, δέκα Κύπελλα και τρεις Ευρωλίγκας σε δώδεκα χρόνια, ο Δημήτρης Διαμαντίδης. Ο Πεδουλάκης «κέρδισε» τη δεύτερη ευκαιρία, η διοίκηση έφερε πέντε παίκτες… Final Four.
Αστέρι: Ο Γιάννης Μπουρούσης δεν ήρθε απλώς για να γεμίσει τη ρακέτα, αλλά και για να αποτελέσει το νέο ηγέτη της ομάδας. Ο κορυφαίος σέντερ της περσινής Ευρωλίγκας, πιο ικανός, έμπειρος και ώριμος από ποτέ, μοιάζει έτοιμος για τη μεγάλη πρόκληση χάρη στο πολυπρόσωπο παιχνίδι του.
Ατού: Η αθλητικότητα και το μακρινό σουτ. Σε αντίθεση με την περσινή ομάδα που υστερούσε στα δύο αυτά κομμάτια, φέτος οι «πράσινοι» διαθέτουν ένα σούπερ αθλητικό ρόστερ, που μπορεί να παίξει γρήγορο, θεαματικό αλλά κυρίως σύγχρονο και ουσιαστικό μπάσκετ. Το πλεονέκτημα, δε, του καλού μακρινού σουτ από όλους τους παίκτες είναι μοναδικό στοιχείο.
Μειονέκτημα: Με την αποχώρηση του Διαμαντίδη, ο Παναθηναϊκός χάνει ένα σημείο αναφοράς ετών, έναν ηγέτη, αλλά και τον άνθρωπο που καθόριζε το παιχνίδι της ομάδας. Στη νέα εποχή, ο Παναθηναϊκός καλείται να παίξει πιο γρήγορα και αυτό με τόσα νέα πρόσωπα δεν είναι εύκολο, ειδικά στην αρχή της περιόδου. Επιπλέον, ο τραυματισμός του Μάικ Τζέιμς στο χρονικό σημείο που ήρθε ανέτρεψε τα πλάνα και έβαλε ακόμη πιο δύσκολα στην εκκίνηση της σεζόν στους «πράσινους».
Πήρε: Κρις Σίνγκλετον (Λοκομοτίβ Κουμπάν), Μάικ Τζέιμς, Γιάννης Μπουρούσης (Λαμποράλ Κούτσα), Κέι Σι Ρίβερς (Ρεάλ Μαδρίτης), Ντιμίτρις Νίκολς (ΤΣΣΚΑ Μόσχας), Πατ Καλάθης (Αστάνα).
Έφυγαν: Δημήτρης Διαμαντίδης (αποσύρθηκε), Μίροσλαβ Ραντούλιτσα (Μιλάνο), Έλιοτ Γουίλιαμς (Γουόριορς), Μαρκίζ Χέινς (Βενέτσια), Βλάντο Γιάνκοβιτς (Βαλένθια), Γιώργος Παπαγιάννης (Κινγκς), Βινς Χάντερ (Γκρίζλις), Αντώνης Κόνιαρης (ΠΑΟΚ).
Συνεχίζουν: Αργύρης Πεδουλάκης (προπονητής), Νικ Καλάθης, Νίκος Παππάς, Λευτέρης Μποχωρίδης, Μιχάλης Λούντζης, Γιώργος Καλαϊτζάκης, Τζέιμς Φελντέιν, Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, Αντώνης Φώτσης, Τζέιμς Γκιστ.
Αναντολού Εφές
Μετά την άγονη διετία του παλαίμαχου πια Ίβκοβιτς, η Εφές ποντάρει στον Βέλιμιρ Περάσοβιτς για να κάνει ομάδα το πανάκριβο ρόστερ που διαθέτει. Η αναμενόμενη αποχώρηση του Σάριτς για το ΝΒΑ συνιστά πλήγμα, αλλά το ζητούμενο είναι η δημιουργία συνόλου κι όχι η αντικατάσταση μιας εξαιρετικής μονάδας. Τα πρώτα δείγματα γραφής, από τα φιλικά, ήταν άκρως ενθαρρυντικά.
Αστέρι: Θα κάνουμε την έκπληξη και θα πούμε… Τσεντί Οσμάν. Ο νεαρός Τούρκος γκαρντ/φόργουορντ έχει αλματώδη εξέλιξη και θεωρείται θέμα χρόνου το άλμα για το ΝΒΑ.
Ατού: Το ρόστερ είναι πλήρες σε ταλέντο και αθλητικότητα, ενώ με την παρουσία του Περάσοβιτς η Εφές έχει έναν προπονητή που μπορεί να δημιουργήσει την απαραίτητη χημεία.
Μειονέκτημα: Η ομάδα ανανεώθηκε σχεδόν ριζικά, ελάχιστοι παίκτες έμειναν και το «χτίσιμο» άρχισε από το μηδέν. Συν τοις άλλοις, ο τίτλος του under-achiever επιβαρύνει τις πλάτες της ομάδας εδώ και χρόνια.
Πήρε: Βέλιμιρ Περάσοβιτς/προπονητής (Λαμποράλ Κούτα), Άλεν Όμιτς (Γκραν Κανάρια), Ντεσόν Τόμας (Όστιν Σπερς), Τάιλερ Χάνεϊκατ (Χίμκι), Σαμέτ Γκεγίκ (Καρσίγιακα), Μπράις Κότον (Μέμφις Γκρίζλις), Ντεμίρ Μπερκ (Περτεβνιγιάλ).
Έφυγαν: Αχμέτ Τσακί/προπονητής (Άλμπα Βερολίνου), Ντάριο Σάριτς (Φιλαδέλφεια 76ερς), Άλεξ Τάιους (Γαλατάσαραϊ), Μπιρκάν Μπατούκ (Νταρουσάφακα), Νέναντ Κρστιτς (αποσύρθηκε), Τζον Ντίμπλερ (Γαλατάσαραϊ), Εμιρκάν Κοσούτ (Γεσιλγκιρέσουν).
Συνεχίζουν: Ντογκούς Μπαλμπάι, Τσεντί Οσμάν, Τζέισον Γκρέιντζερ, Τομάς Ερτέλ, Φουρκάν Κορκμάζ, Αχμέτ Ντουβερίογλου, Ντέρικ Μπράουν, Μπράιαντ Ντάνστον.
Γαλατάσαραϊ
Επιστροφή στην Ευρωλίγκα μέσω Eurocup για τη Γαλατάσαραϊ, που όμως υποχρεώθηκε σε μεγάλη ανανέωση του ρόστερ της. ΜακΚόλουμ και (ο τιμωρημένος) Λάσμε ήταν οι πιο ηχηρές αποχωρήσεις, με τον Εργκίν Αταμάν να καλείται να δημιουργήσει ομοιογένεια περίπου από το μηδέν.
Αστέρι: Με αρκετό ρίσκο θα επιλέξουμε τον Ρας Σμιθ. Ο Αμερικανός γκαρντ δεν στέριωσε στο ΝΒΑ, αλλά είναι τρομερός σκόρερ και μπορεί να κάνει το περσινό βαρόμετρο, Έρικ ΜακΚόλουμ, μια μακρινή ανάμνηση.
Ατού: Το ρόστερ έχει πολλή ποιότητα και η έδρα της Γαλατά δεν θα είναι φιλόξενη για κανέναν.
Μειονέκτημα: Σε μια ομάδα που πέτυχε απόλυτα κατακτώντας το Eurocup και επιστρέφοντας στην Ευρωλίγκα, η παραμονή μόλις τριών παικτών πρώτης γραμμής και η αλλαγή όλων των άλλων συνιστά πρόβλημα.
Πήρε: Τζον Ντίμπλερ (Αναντολού Εφές), Τίμπορ Πλάις (Τζαζ), Άλεξ Τάιους (Αναντολού Εφές), Όστιν Ντέι (Αλ Μαναμά), Τζάστιν Ντέντμον (Σιχουάν Μπλου Γουέιλς), Ντιόν Τόμπσον (Μπάγερν Μονάχου), Εμίρ Πρέλτζιτς (Φενέρμπαχτσε), Ρας Σμιθ (Ντέλαγουερ 87ερς), Τσαν Κορκμάζ (Ουσάκ Σπορτίφ), Οράν Χατσίγεβα (Ατζιμπαντέμ).
Έφυγαν: Έρικ ΜακΚόλουμ (Μπεϊκόνγκ Φλάι Ντράγκονς), Στεφάν Λάσμε (τιμωρημένος), Κάλεμπ Γκριν (Τραμπζονσπόρ), Κέρτις Τζέρελς (Χάποελ Ιερουσαλήμ), Τσακ Ντέιβις (ελεύθερος), Ντούσαν Τσαντεκίν (Τραμπζονσπόρ).
Συνεχίζουν: Εργκίν Αταμάν/προπονητής, Σινάν Γκιουλέρ, Βλάντιμιρ Μίτσοβ, Μπλέικ Σιλμπ, Γκοκσενίν Κοκσάλ, Εγκέ Αράρ.
Εμπόριο Αρμάνι Μιλάνο
Έχοντας καθιερωθεί ως πρώτη δύναμη στην Ιταλία, η Εμπόριο Αρμάνι Μιλάνο επιζητά την ευρωπαϊκή υπέρβαση μετά από διαδοχικές απογοητευτικές σεζόν εκτός συνόρων. Η πρώτη ύλη υπάρχει, καθώς ο Γιάσμιν Ρέπεσα έμεινε στο τιμόνι, ενώ έγιναν καλές προσθήκες με κυριότερες των Ραντούλιτσα, Ντράγκιτς και Χίκμαν.
Αστέρι: Ο Αλεσάντρο Τζεντίλε έχει όλα τα φόντα για να γίνει ο ηγέτης της Αρμάνι. Ο Γιάσμιν Ρέπεσα τού αφαίρεσε την αρχηγεία για να τον συνετίσει και μένει να φανεί αν ο Ιταλός φόργουορντ θα αποδώσει σύμφωνα με τις τεράστιες δυνατότητές του.
Ατού: Κράτησε έναν καλό κορμό, τον ίδιο προπονητή και έκανε στοχευμένες κινήσεις. Δεν μπορεί να πάει χειρότερα από πέρσι στην Ευρωλίγκα.
Μειονέκτημα: Η έλλειψη αγωνιστικής ταυτότητας αποτελεί μόνιμο πρόβλημα της Αρμάνι τα τελευταία χρόνια. Επιπλέον, το υπάρχον ρόστερ ξεχειλίζει από επιθετικό ταλέντο, αλλά μάλλον υστερεί σε σκληράδα και αποτελεσματικότητα στην άμυνα.
Πήρε: Μίροσλαβ Ραντούλιτσα (Παναθηναϊκός), Ρίκι Χίκμαν (Φενέρμπαχτσε), Ζόραν Ντράγκιτς (Χίμκι), Αγούντου Αμπάς (Καντού), Ντάβιντε Πασκόλο (Τρέντο), Σιμόνε Φοντέκιο (Βίρτους Μπολόνια), Αντρέα Λα Τόρε (Μπιέλα).
Έφυγαν: Όλιβερ Λαφαγέτ (Μάλαγα), Τσαρλς Τζένκινς (Ερυθρός Αστέρας), Εστέμπαν Μπατίστα (ελεύθερος).
Συνεχίζουν: Γιάσμιν Ρέπεσα/προπονητής, Μάντας Καλνιέτις, Κρούνοσλαβ Σίμον, Αντρέα Τσιντσιαρίνι, Μπρούνο Τσερέλα, Αλεσάντρο Τζεντίλε, Ρακίμ Σάντερς, Τζαμέλ ΜακΛίν, Μίλαν Μάτσβαν.
Ερυθρός Αστέρας
Για άλλη μια χρονιά, ο Ερυθρός Αστέρας είδε παίκτες που ανέδειξε να αποχωρούν. Τσίρμπες και Μίλερ έφυγαν «πακέτο» για τη Μακάμπι, αλλά το παρήγορο για τον Ντέγιαν Ράντονιτς είναι πως δεν υπήρξε περαιτέρω αποψίλωση. Η ουσιαστική ενίσχυση με Κούζμιτς, Μπιέλιτσα και Τζένκινς σε συνδυασμό με τη διαρκή προώθηση νέων ταλέντων δημιουργεί αισιοδοξία για μια πορεία εφάμιλλη της περσινής.
Αστέρι: Ο Στέφαν Γιόβιτς εξελίσσεται σε «εγκέφαλο» του Ερυθρού Αστέρα. Ωριμάζει διαρκώς και η εκπληκτική έφεσή του στις ασίστ τον καθιστά υπερπολύτιμο.
Ατού: Δεν ξέρουμε αν ο Ερυθρός Αστέρας μπορεί να φτάσει μέχρι τα play offs. Ξέρουμε όμως πως από την «καυτή» έδρα του πολύ δύσκολα θα περάσουν οι υπόλοιπες 15 ομάδες.
Μειονέκτημα: Η απώλεια Κουίνσι Μίλερ και Μάικ Τσίρμπες στερεί από τον Ερυθρό Αστέρα ένα από τα τοπ δίδυμα ψηλών στην Ευρωλίγκα.
Πήρε: Όγκνιεν Κούζμιτς (Παναθηναϊκός), Τσαρλς Τζένκινς (Εμπόριο Αρμάνι Μιλάνο), Μίλκο Μπιέλιτσα (Νταρουσάφακα), Πέταρ Ρακίτσεβιτς (Μέταλατς).
Έφυγαν: Μάικ Τσίρμπες (Μακάμπι Τελ Αβίβ), Κουίνσι Μίλερ (Μακάμπι Τελ Αβίβ), Τάρενς Κίνσεϊ (Χάποελ Ιερουσαλήμ).
Συνεχίζουν: Ντέγιαν Ράντονιτς/προπονητής, Στέφαν Γιόβιτς, Νεμάνια Ντάνγκουμπιτς, Νίκολα Ρέμπιτς, Μπράνκο Λάζιτς, Μάρκο Γκούντουριτς, Λούκα Μίτροβιτς, Μάρκο Σιμόνοβιτς, Μπόρισα Σίμανιτς, Βλάντιμιρ Στίματς.
Ζαλγκίρις Κάουνας
Η Ζαλγκίρις ανέβασε το σταθερά χαμηλό μπάτζετ και ταυτόχρονα τον πήχη των προσδοκιών της. Παίκτες όπως οι Πάνγκος, Βέστερμαν, Λίμα και Καβαλιάουσκας αυξάνουν την ποιοτική στάθμη του ρόστερ που θα έχει στα χέρια του ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους που αρχίζει για πρώτη φορά σεζόν ως head coach.
Αστέρι: Ο Κέβιν Πάνγκος μετά από εξαιρετική παρουσία στην ACB μπορεί να γίνει ο leader της Ζαλγκίρις. Γκαρντ με τρομερή έφεση στο σκοράρισμα, αποτελεί σίγουρα αναβάθμιση στην περιφέρεια της ομάδας που «πονά» μετά την περσινή απώλεια του Καλνιέτις.
Ατού: Ασφαλώς η έδρα. Η «Ζαλγκίριο Αρένα» θα είναι κάθε βράδυ γεμάτη, έστω και αν η ομάδα χάνει και δεν έχει ουσιαστικές ελπίδες διάκρισης.
Μειονέκτημα: Κακά τα ψέματα, η Ζαλγκίρις έχει ένα από τα «φτωχότερα» ρόστερ στην Ευρωλίγκα. Αδυνατεί να κρατήσει τους καλούς Λιθουανούς που αναδεικνύει και οι ξένοι της ανεβάζουν το κασέ τους και φεύγουν…
Πήρε: Αρτούρας Μιλάκνις (Ούνιξ Καζάν), Αουγκούστο Λίμα (Ρεάλ Μαδρίτης), Κέβιν Πάνγκος (Γκραν Κανάρια), Λέο Βέστερμαν (Λιμόζ), Αντάνας Καβαλιάουσκας (Λιέτουβος Ρίτας).
Έφυγαν: Ίαν Βουγιούκας (Λοκομοτίβ Κουμπάν), Ολιβιέ Χάνλαν (Λε Μαν), Τζερόμ Ραντλ (36ερς Αδελαΐδας), Κάσπαρς Βετσβάγκαρς (Ρίγα), Μαρτίνας Πότσιους (Μούρθια), Σιμ-Σάντερ Βένε (Νίζνι).
Συνεχίζουν: Σαρούνας Γιασικεβίτσιους/προπονητής, Ρενάλντας Σεϊμπούτις, Λούκας Λεκαβίτσιους, Βιτένις Λιπκεβίτσιους, Μπροκ Μότουμ, Εντγκάρας Ουλανόβας, Παούλιους Γιανκούνας, Ρομπέρτας Γιαβτόκας.
Μακάμπι Τελ Αβίβ
Μετά την κάκιστη περσινή σεζόν εντός κι εκτός συνόρων, η Μακάμπι έριξε πολύ χρήμα για την αναδόμηση του ρόστερ της. Γκάουντλοκ, Γουίμς, Μίλερ, Ραντ, Άιβερσον, Σίλεϊ, Τσίρμπες και όχι μόνο εκτόξευσαν το μπάτζετ (πιθανώς και την ποιότητα) της ομάδας του λαού σε επίπεδα ΤΣΣΚΑ και Φενέρ. Μένει να φανεί αν ο άπειρος σε αυτό το επίπεδο νέος προπονητής της, Ερέζ Έντελσταϊν, καταφέρει να αξιοποιήσει στο μέγιστο το πλούσιο διαθέσιμο ταλέντο.
Αστέρι: Δεν θα επιλέξουμε τα «πολυβόλα» Γουίμς και Γκάουντλοκ, αλλά τον Μάικ Τσίρμπες. Ο Γερμανός σέντερ έχει τρομερή εξέλιξη, αποτελεί ήδη έναν από τους κορυφαίους παίκτες σε λόου ποστ παιχνίδι κι αν τροφοδοτηθεί επαρκώς θα κάνει… παπάδες.
Ατού: Η ποιότητα του ρόστερ ανέβηκε κατακόρυφα. Ταλέντο και αθλητικότητα παντρεύονται και αν βρεθούν ρόλοι η Μακάμπι μπορεί να φτάσει ξανά πολύ ψηλά.
Μειονέκτημα: Ο Ερέζ Έντελσταϊν δεν έχει να επιδείξει κάτι σπουδαίο στην προπονητική του καριέρα. Κλήθηκε να κουμαντάρει ένα μεγάλο καράβι και να βρει χημεία σε μια ομάδα με πολλούς παίκτες, που θέλουν… πολλές μπάλες. Πολύ αμφιβάλλουμε αν θα τα καταφέρει.
Πήρε: Ερέζ Έντελσταϊν/προπονητής (εθνική Ισραήλ), Κουίνσι Μίλερ (Ερυθρός Αστέρας), Μάικ Τσίρμπες (Ερυθρός Αστέρας), Άντριου Γκάουντλοκ (Χιούστον Ρόκετς), Βίκτορ Ραντ (Νίζνι), Ντι Τζέι Σίλεϊ (Γκραν Κανάρια), Σόνι Γουίμς (Φιλαδέλφεια 76ερς), Τζο Αλεξάντερ (Σάσαρι), Κόλτον Άιβερσον (Καρσίγιακα).
Έφυγαν: Ζαν Τάμπακ/προπονητής (Σεβίλλη), Τρέβορ Εμπάκουε (ελεύθερος), Τέιλορ Ρότσεστι (ελεύθερος), Ντράγκαν Μπέντερ (Φίνιξ Σανς), Ρίτσαρντ Χέντριξ (Γκραν Κανάρια).
Συνεχίζουν: Γιόγκεφ Οχαγιόν, Γκαλ Μέκελ, Γκάι Πνίνι, Ντέβιν Σμιθ, Σίλβεν Λάντσμπεργκ, Ιτάι Σέγκεφ, Ντάγκαν Γιβζόρι.
Μπάμπεργκ
Μετά την εκπληκτική περσινή της σεζόν, η Μπάμπεργκ δικαιούται να στοχεύει ψηλά. Με εξαίρεση την αποχώρηση του Γουοναμέικερ δεν υπήρξε άλλη απώλεια, ενώ Κοζέρ και Βερεμένκο αποτελούν δοκιμασμένες λύσεις για το σύνολο του Αντρέα Τρινκιέρι και του Νίκου Ζήση.
Αστέρι: Ο Νικολό Μέλι αναγεννήθηκε στα χέρια του Αντρέα Τρινκιέρι. Διέπρεψε ως… πλέι μέικερ ρακέτας και εξελίσσεται σε έναν πάουερ φόργουορντ που μπορεί να κάνει τα πάντα.
Ατού: Η διατήρηση του μεγαλύτερου μέρους του περσινού κορμού, αλλά και του Αντρέα Τρινκιέρι στον πάγκο, προσφέρει σταθερότητα στην ομάδα. Οι μεταγραφές ήταν λίγες, αλλά στοχευμένες.
Μειονέκτημα: Η αποχώρηση του Μπραντ Γουοναμέικερ δεν είναι απλή υπόθεση, ειδικά από τη στιγμή που δεν αντικαταστάθηκε με παίκτη που έχει παρόμοια χαρακτηριστικά. Το απρόβλεπτο επιθετικό του παιχνίδι ίσως λείψει σε μια καλοκουρδισμένη μηχανή που όμως μπορεί-κάποιες στιγμές-να βραχυκυκλώσει.
Πήρε: Φαμπιάν Κοζέρ (Μπασκόνια), Βλάντιμιρ Βερεμένκο (Ρέτζιο Εμίλια), Μαόντο Λο (κολέγιο Κολούμπια).
Έφυγαν: Μπραντ Γουοναμέικερ (Νταρουσάφακα).
Συνεχίζουν: Αντρέα Τρινκιέρι/προπονητής, Νίκος Ζήσης, Νικολό Μέλι, Ντάριους Μίλερ, Γιάνις Στρέλνιεκς, Λέον Ραντόσεβιτς, Ντάνιελ Τάις, Λούκα Στάιγκερ, Ελίας Χάρις, Αλεξέι Νίκολιτς, Πάτρικ Χέκμαν, Γιασίν Ιντμπίχι, Μαλίκ Μίλερ, Λέον Κράτσερ, Λουίς Ολίντε.
Μπαρτσελόνα
Η Μπαρτσελόνα γύρισε σελίδα και μετά από οκτώ χρόνια με τον Τσάβι Πασκουάλ, πέρασε στα χέρια του Γιώργου Μπαρτζώκα. Το δίδυμο γκαρντ της Χίμκι, Ράις και Κόπονεν, μαζί με τον Κλαβέρ, φτάνουν και περισσεύουν για να καλυφθούν τα κενά που δημιουργήθηκαν μετά την αποχώρηση των Σατοράνσκι και Αμπρίνες για το ΝΒΑ. Λογικά, λοιπόν, οι προσδοκίες είναι μεγάλες…
Αστέρι: Ο Ταϊρίς Ράις αφού πήρε τα εκατομμύρια της Χίμκι επιστρέφει σε τοπ επίπεδο και μπορεί να πάρει στην πλάτη του την Μπαρτσελόνα που πέρσι «υπέφερε» στη θέση του πλέι μέικερ.
Ατού: Παρά τις αποχωρήσεις Σατοράνσκι και Αμπρίνες έγιναν καλές κινήσεις και η ποιότητα του ρόστερ σίγουρα αναβαθμίστηκε, ενώ ο Γιώργος Μπαρτζώκας έχει δείξει ότι είναι ικανός να βρίσκει την απαιτούμενη χημεία.
Μειονέκτημα: Μια αλλαγή προπονητή μετά από οκτώ χρόνια αποτελεί, σε κάθε περίπτωση, ένα τέλος εποχής. Θα χρειαστεί, ίσως, κάποιος καιρός για να γίνει η μετάβαση από τη φιλοσοφία του Τσάβι Πασκουάλ σε αυτή του νέου προπονητή.
Πήρε: Γιώργος Μπαρτζώκας/προπονητής (Λοκομοτίβ Κουμπάν), Βίκτορ Κλαβέρ (Λοκομοτίβ Κουμπάν), Ταϊρίς Ράις (Χίμκι), Πέτερι Κόπονεν (Χίμκι).
Έφυγαν: Τσάβι Πασκουάλ/προπονητής (ελεύθερος), Τόμας Σατοράνσκι (Γουάσινγκτον Γουίζαρντς), Άλεξ Αμπρίνες (Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ), Κάρλος Αρόγιο (ελεύθερος), Σαμάρντο Σάμιουελς (Τζιανγκσού Ντράγκονς), Μούσα Ντιανιέ (Φουενλαμπράδα).
Συνεχίζουν: Χουάν Κάρλος Ναβάρο, Πάου Ρίμπας, Στράτος Περπέρογλου, Τζάστιν Ντόελμαν, Τζόι Ντόρσεϊ, Άντε Τόμιτς, Μπραντ Όλεσον, Σέιν Λαουάλ, Σάσα Βεζένκοφ, Μάρκους Έρικσον, Στέφαν Πένο.
Μπασκόνια
Η μοίρα της είναι γνωστή… Αναδεικνύει παίκτες, εκτοξεύει τα κασέ τους και μετά εκείνοι φεύγουν. Μπουρούσης, Τζέιμς, Άνταμς, Πλάνινιτς, Μπέρτανς, Κοζέρ, αλλά και ο κόουτς Περάσοβιτς έφυγαν για άλλες πολιτείες, η Λαμποράλ Κούτσα έγινε Μπασκόνια (όπως είναι το «βαπτιστικό» της όνομα) και αναδομήθηκε πλήρως. Ο φέρελπις κόουτς Σίτο Αλόνσο έχει δύσκολο έργο, αλλά έγιναν καλές κινήσεις ενίσχυσης, με πιο ηχηρή αυτή του Αντρέα Μπαρνιάνι που μετά από δέκα χρόνια στο ΝΒΑ επιστρέφει στην Ευρώπη.
Αστέρι: Η προφανής επιλογή είναι ο Αντρέα Μπαρνιάνι. Όμως θα προτιμήσουμε τον Άνταμ Χάνγκα, που έχει τρομερή πρόοδο. Ο Ούγγρος φόργουορντ με τα τρομερά αθλητικά προσόντα έχει εξελίξει το παιχνίδι του σε όλους τους τομείς και είναι ο πολυτιμότερος της Μπασκόνια.
Ατού: Η ικανότητα του συλλόγου να… ξεφυτρώνει νέα κεφάλια παρά τις συνεχείς απώλειες κορυφαίων παικτών είναι απίστευτη. Συν τοις άλλοις, η «Φερνάντο Μπουέσα Αρένα» θα είναι πάντα μια από τις καλύτερες έδρες.
Μειονέκτημα: Δεν είναι εύκολο να αρχίζεις περίπου από το μηδέν κάθε χρόνο. Η Μπασκόνια είναι μια σχεδόν ολοκαίνουρια ομάδα και ακόμη κι αν της βγουν όλες οι επιλογές, θα χρειαστεί χρόνο για να γίνει ομάδα αξιώσεων.
Πήρε: Σίτο Αλόνσο/προπονητής (Μπιλμπάο), Αντρέα Μπαρνιάνι (Μπρούκλιν Νετς), Σέιν Λάρκιν (Μπρούκλιν Νετς), Ροντρίγκ Μπομπουά (Στρασβούργο), Ράφαελ Λους (Φλαμένγκο), Γιοχάνες Φόιγκτμαν (Σκαϊλάινερς Φρανκφούρτης), Τάντας Σεντεκέρσκις (Ουέσκα), Τζος Ακονιόν (Σάσαρι), Τρέβορ Κούνεϊ (Syracuse).
Έφυγαν: Βέλιμιρ Περάσοβιτς/προπονητής (Αναντολού Εφές), Γιάννης Μπουρούσης (Παναθηναϊκός), Μάικ Τζέιμς (Παναθηναϊκός),Ντάριους Άνταμς (Ξιντζιάνγκ Φλάινγκ Τάιγκερς), Ντάρκο Πλάνινιτς (Γκραν Κανάρια), Ντάβις Μπέρτανς (Σαν Αντόνιο Σπερς), Φαμπιάν Κοζέρ (Μπάμπεργκ), Μαμαντού Ντιόπ (Μέλκο Ιέπερ), Αλμπέρτο Κορμπάτσο (Ομπραντόιρο).
Συνεχίζουν: Άνταμ Χάνγκα, Κιμ Τιγί, Γιάκα Μπλάζιτς, Τορνίκε Σενγκέλια, Ιλιμάν Ντιόπ.
Νταρουσάφακα
Το χρήμα είναι το μεγάλο της όπλο και ο λόγος που συμμετέχει στην Ευρωλίγκα μολονότι δεν έχει να επιδείξει καμία επιτυχία. Αυτό ήταν αρκετό για να ξαναφέρει στην Ευρώπη μετά από ενάμιση χρόνο στους Καβαλίερς τον Ντέιβιντ Μπλατ, αλλά και αρκετά ακριβούς παίκτες όπως οι Γουοναμέικερ, Άντερσον, Κλίμπουρν και Μερμάν. Το μεγάλο στοίχημα για την ομάδα του κολοσσού Ντογκούς είναι να πείσει πως έχει θέση στη διοργάνωση.
Αστέρι: Η επιλογή ίσως προκαλέσει έκπληξη, αλλά θα πούμε τον Γουίλ Κλίμπουρν. Προέρχεται από σπουδαία σεζόν στο Ισραήλ και όλοι μιλούν για έναν φόργουορντ έτοιμο να λάμψει στο τοπ επίπεδο της Ευρωλίγκας.
Ατού: Έχει τρομερό ρόστερ και έναν προπονητή που έχει αποδείξει πως μπορεί να διαχειριστεί τέτοιες καταστάσεις.
Μειονέκτημα: Είναι ομάδα χωρίς φανέλα, ιστορία και έδρα. Τρία πολύτιμα στοιχεία για να φτάσει ψηλά.
Πήρε: Ντέιβιντ Μπλατ/προπονητής (Κλίβελαντ Καβαλίερς), Μπραντ Γουοναμέικερ (Μπάμπεργκ), Τζέιμς Άντερσον (Σακραμέντο Κινγκς), Γουίλ Κλίμπουρν (Χάποελ Χολόν), Ντάιρις Μπέρτανς (Μπιλμπάο), Μπιρκάν Μπατούκ (Αναντολού Εφές), Αντριάν Μερμάν (Μπάνβιτ).
Έφυγαν: Οκτάι Μαχμούτι/προπονητής (ελεύθερος), Μίλκο Μπιέλιτσα (Ερυθρός Αστέρας), Ρέτζι Ρέντινγκ (Μπάγερν Μονάχου), Τζαμόν Γκόρντον (ελεύθερος), Εμίρ Πρέλτζιτς (Γαλατάσαραϊ), Σερχάτ Τσετίν (ελεύθερος), Έρβιν Ντάντλεϊ (ελεύθερος), Μάνουτσαρ Μαρκοϊσβίλι (ελεύθερος).
Συνεχίζουν: Σκότι Γουίλμπεκιν, Λιούκ Χαρανγκόντι, Σεμίχ Ερντέν, Μάρκους Σλότερ, Ογκούζ Σαβάς, Φουρκάν Αλντεμίρ, Μετίν Τουρέν, Ντογκούς Οζντεμίρογλου, Μεχμέτ Γιαγκμούρ.
Ούνιξ Καζάν
Η επιστροφή της Ούνιξ στην Ευρωλίγκα δεν έγινε με τυμπανοκρουσίες. Με μικρότερο μπάτζετ σε σχέση με το παρελθόν, αλλά λιγότερες αλλαγές στο ρόστερ και μεγαλύτερη ομοιογένεια, η ομάδα του Κώστα Καϊμακόγλου θα προσπαθήσει να είναι ανταγωνιστική, χωρίς να πείθει πως μπορεί να κάνει τη μεγάλη υπέρβαση.
Αστέρι: Ο Κιθ Λάνγκφορντ πάτησε τα 33, αλλά παραμένει ένας σπουδαίος σκόρερ που κάνει τη διαφορά.
Ατού: Η διατήρηση κορμού και προπονητή προσφέρει στην Ούνιξ μία ασφάλεια και μια καλή βάση εκκίνησης για τη νέα σεζόν.
Μειονέκτημα: Δεν έχει μεγάλο βάθος στο ρόστερ, τουλάχιστον όχι στο βαθμό που θα μπορέσει να προβάλει αξιώσεις για κάτι μεγάλο.
Πήρε: Πάβελ Αντίποφ (Ζενίτ), Εβγκένι Βορόνοφ (Λοκομοτίβ Κουμπάν), Κότι Κλαρκ (Καπιτάνες ντε Αρεσίμπο).
Έφυγαν: Βαλερί Λιχοντέι (Χίμκι).
Συνεχίζουν: Εβγκένι Πασούτιν/προπονητής, Κίνο Κολόμ, Κιθ Λάνγκφορντ, Κώστας Καϊμακόγλου, Βαντίμ Πανίν, Λατάβιους Γουίλιαμς, Άντον Πονκρασόφ, Μάρκο Μπάνιτς, Αρτσιόμ Παραχούσκι.
Ρεάλ Μαδρίτης
Η απουσία από το Final Four πλήγωσε τη «βασίλισσα» και παρά την κατάκτηση του εγχώριου νταμπλ αποφασίστηκε να ενισχυθεί σημαντικά. Ράντολφ και Χάντερ ανεβάζουν επίπεδο τη front line της Ρεάλ, αλλά είναι αμφίβολο αν ο Ντρέιπερ αρκεί για να καλυφθεί το τεράστιο κενό από τη φυγή του Σέρχιο Ροντρίγκεθ για τους Σίξερς.
Αστέρι: Ο Σέρχιο Γιουλ είναι ξεκάθαρα το σημείο αναφοράς της Ρεάλ. Βρίσκεται σε οργιώδη κατάσταση από την αρχή της σεζόν και μοιάζει έτοιμος να ηγηθεί της «βασίλισσας».
Ατού: Το ρόστερ, η φανέλα, η έδρα της. Σχεδόν τα πάντα. Η Ρεάλ ενισχύθηκε, αλλά έχει μια σταθερή βάση για να χτίσει πάνω της και να επιστρέψει σε Final Four μετά την περσινή αποτυχία.
Μειονέκτημα: Όσο να’ ναι, η έλλειψη πλέι μέικερ πρώτης γραμμής μπορεί φανεί. Ο Ντρέιπερ δεν είναι Ροντρίγκεθ και δεν υπάρχει κάποιος άλλος να κάνει την εγκεφαλική δουλειά του νέου άσου των Σίξερς.
Πήρε: Άντονι Ράντολφ (Λοκομοτίβ Κουμπάν), Οθέλο Χάντερ (Ολυμπιακός), Ντοντέι Ντρέιπερ (Λοκομοτίβ Κουμπάν).
Έφυγαν: Κέι Σι Ρίβερς (Παναθηναϊκός), Σέρχιο Ροντρίγκεθ (Φιλαδέλφεια 76ερς), Γουίλι Ερνανγκόμεθ (Νιου Γιορκ Νικς), Αουγκούστο Λίμα (Ζαλγκίρις).
Συνεχίζουν: Πάμπλο Λάσο/προπονητής, Σέρχιο Γιουλ, Ρούντι Φερνάντεθ, Φελίπε Ρέγες, Γιόνας Ματσιούλις, Αντρές Νοτσιόνι, Γκουστάβο Αγιόν, Τζέισι Κάρολ, Λούκα Ντόντσιτς, Τζέφερι Τέιλορ, Τρέι Τόμπκινς.
ΤΣΣΚΑ Μόσχας
Το απωθημένο της κατάκτησης της Ευρωλίγκας μετά από απανωτά στραπάτσα έγινε μεν πράξη, αλλά η ΤΣΣΚΑ δεν «χόρτασε» και θέλει να υπερασπιστεί τα κεκτημένα. Η ομάδα της Μόσχας κατάφερε όχι απλώς να κρατήσει ΟΛΑ τα αστέρια της, αλλά ενισχύθηκε στοχευμένα με παίκτες όπως οι Όγκουστιν και Αντόνοφ. Το σύνολο του Δημήτρη Ιτούδη ξεκινά άλλη μια σεζόν ως φαβορί, αλλά αυτή τη φορά και κάτοχος του τίτλου.
Αστέρι: Μεταξύ Τεόντοσιτς και Ντε Κολό θα πούμε τον δεύτερο. Απίθανος σκόρερ, που έχει εξελίξει και το ομαδικό παιχνίδι του. Καθόλου τυχαία ο περσινός MVP.
Ατού: Ποιότητα, πληρότητα, διατήρηση κορμού και προπονητή. Θέλετε κι άλλα;
Μειονέκτημα: Το μόνο που δεν έχει η ΤΣΣΚΑ και διαθέτει σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό ο ανταγωνισμός είναι η έδρα. Το «παγωμένο» και πολύ συχνά μισογεμάτο γήπεδό της δεν συγκρίνεται ως προς την ατμόσφαιρα με καμία άλλη επίδοξη διεκδικήτρια του τίτλου.
Πήρε: Τζέιμς Όγκουστιν (Χίμκι), Τζεφ Έιρς (Ντιφέντερς), Σέμεν Αντόνοφ (Νίζνι), Σάσα Γκαβρίλοφ (ακαδημίες ΤΣΣΚΑ).
Έφυγαν: Ντεμέτρις Νίκολς (Παναθηναϊκός).
Συνεχίζουν: Δημήτρης Ιτούδης/προπονητής, Μίλος Τεόντοσιτς, Νάντο Ντε Κολό, Άαρον Τζάκσον, Βιτάλι Φριτζόν, Κόρι Χίγκινς, Νικίτα Κουρμπάνοφ, Αντρέι Βοροντσέβιτς, Βίκτορ Χριάπα, Πάβελ Κορόμπκοφ, Κάιλ Χάινς, Τζόελ Φρίλαντ, Ντμίτρι Κουλάγκιν, Μιχαήλ Κουλάγκιν, Ιβάν Λαζάρεφ.
Φενέρμπαχτσε
Έφτασε μια ανάσα από την κορυφή της Ευρώπης και φέτος είναι αποφασισμένη να την κατακτήσει. Η Φενέρμπαχτσε υπέστη τις λιγότερες αλλαγές σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη ομάδα της Ευρωλίγκας. Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς κράτησε όλα τα βαριά χαρτιά της ομάδας και με την προθήκη του Νάναλι μόνο καλύτερη μπορεί να γίνει η Φενέρ.
Αστέρι: Ο υγιής Γιαν Βέσελι είναι ο καλύτερος ψηλός στην Ευρωλίγκα. Ειδικά όταν περιβάλλεται από εξαιρετικούς συμπαίκτες που ξέρουν να τον αξιοποιήσουν.
Ατού: Ο συμπαγής κορμός και η τεχνική καθοδήγηση του Ζέλικο Ομπράντοβιτς αποτελούν ένα μείγμα που δεν μπορεί να αποτύχει.
Μειονέκτημα: Το βάρος της… υποχρέωσης να κατακτηθεί η Ευρωλίγκα ίσως να είναι δυσβάσταχτο για τη Φενέρ. Η διοίκηση έχει ξοδέψει δεκάδες εκατομμύρια και η πρώτη θέση είναι περίπου… μονόδρομος, με όση πίεση συνεπάγεται κάτι τέτοιο για την ομάδα και τους παίκτες.
Πήρε: Τζέιμς Νάναλι (Αβελίνο), Αχμέτ Ντουβερίογλου (Αναντολού Εφές).
Έφυγαν: Ρίκι Χίκμαν (Εμπόριο Αρμάνι Μιλάνο), Κενάν Σιπάχι (Καρσίγιακα).
Συνεχίζουν: Ζέλικο Ομπράντοβιτς/προπονητής, Κώστας Σλούκας, Μπόμπι Ντίξον, Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς, Τζίτζι Ντατόμε, Νίκολα Κάλινιτς, Πέρο Άντιτς, Γιαν Βέσελι, Έκπε Ούντο, Μελίχ Μαχμούτογλου, Μπάρις Χερσέκ, Μπερκ Ουγκουρλού, Εγκεχάν Αρνά.