Η ευπαθής ομάδα του ευρωπαϊκού μπάσκετ υπέκυψε στον κορωνοϊό

Ας το πούμε με επιδημιολογικούς όρους που είναι και της μόδας: Το ευρωπαϊκό μπάσκετ ανήκει εδώ και χρόνια στις ευπαθείς ομάδες και αρκούσε ένας κορωνοϊός για να υποκύψει στα υποκείμενα νοσήματά του. Γιατί, όσο κι αν δεν θέλουν να το παραδεχτούν κάποιοι, η ακύρωση της σεζόν στην Ευρωλίγκα συνιστά έναν μικρό θάνατο…

Η απόφαση για βίαιο κατέβασμα των ρολών ήταν μάλλον αναπόφευκτη βάσει των συνθηκών. Αυτό που όσοι αγαπούν το άθλημα αδυνατούν να κατανοήσουν είναι γιατί να υπάρχουν οι συγκεκριμένες συνθήκες. Η αναζήτηση των αιτίων ή των ευθυνών δεν πρέπει να γίνει στο παρόν, αλλά στο παρελθόν και τα σαθρά θεμέλια στα οποία είναι δομημένο το οικοδόμημα του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Την ώρα που το ποδόσφαιρο αντιμετώπισε συνασπισμένα, υπό την ασπίδα ή και τον… φόβο των FIFA και UEFA, με συγκεκριμένο πλάνο και αποφασιστικότητα μια πρωτοφανή για τα ιστορικά του επαγγελματικού αθλητισμού κρίση, το ευρωπαϊκό μπάσκετ συνελήφθη διχασμένο, ευάλωτο, με επί της ουσίας κενό εξουσίας αφού οι δύο «αρχές» (Euroleague και FIBA) επιμένουν να εστιάζουν σε όσα τις χωρίζουν κι όχι σε αυτά που τις ενώνουν, χωρίς ρεαλιστικό πλάνο επιβίωσης. Και φυσιολογικά έχασε…

Η συγκεκριμένη στήλη είχε επισημάνει από τις πρώτες εβδομάδες εμφάνισης της πανδημίας πως η δυστυχής αυτή συγκυρία θα ήταν χρυσή ευκαιρία για να συνασπιστεί το σπορ και να βγει πιο δυνατό. Εις μάτην… Ο μεν Τζόρντι Μπερτομέου παραδέχτηκε εμμέσως πλην σαφώς πως οι εγχώριες λίγκες παραμένουν «ενοχλητικές» για τα σχέδια επέκτασης της δικής του (;) διοργάνωσης και άφησε να εννοηθεί πως η αποχώρηση των μεγάλων κλαμπ από αυτές είναι εικόνα από τα προσεχώς. Η δε FIBA βλέποντας την αδιαλλαξία της άλλης πλευράς μοιάζει πλέον να περιορίζεται στο να αρπάξει όσα περισσότερα brand names μπορεί από το Eurocup για να ενισχύσει το BCL αποδυναμώνοντας τον ανταγωνισμό αλλά χωρίς να μπορεί να πλήξει την Euroleague όσο είναι σε ισχύ τα δεκαετή συμβόλαια με τις απλησίαστες ρήτρες οικειοθελούς αποχώρησης.

Την ώρα που ολάκερο ποδόσφαιρο διατηρεί δύο ευρωπαϊκές διοργανώσεις, κρατώντας στα ύψη ανταγωνισμό, ποιότητα προϊόντος αλλά και ανταπόδοση στα κλαμπ, το ευρωπαϊκό μπάσκετ συνεχίζει στο αυτοκαταστροφικό μοντέλο των τεσσάρων (!) διασυλλογικών διοργανώσεων, με τα ούτως ή άλλως υποπολλαπλάσια σε σχέση με το ποδόσφαιρο δικά του έσοδα να διασπείρονται και να διχάζουν media partners, χορηγούς και φυσικά τους φιλάθλους.

Η θέση των παικτών αποτέλεσε μάλλον το εύκολο «πάτημα» για την ακύρωση της σεζόν της Ευρωλίγκας. Επιφυλάξεις όπως ο αυξημένος κίνδυνος τραυματισμών, οι δυσκολίες για μετακινήσεις από χώρα σε χώρα ή επιστροφής των αλλοδαπών στις βάσεις τους είναι απόλυτα λογικές και σεβαστές, αλλά τα ανάλογα προβλήματα δεν εμπόδισαν τις ποδοσφαιρικές διοργανώσεις να μπουν σε τροχιά επανεκκίνησης. Μάλλον πίσω από το «πρόσχημα» για το καλό των παικτών που χρησιμοποίησε ο Μπερτομέου (ναι, ο ίδιος που… έστειλε τον Ολυμπιακό στο Βερολίνο και παραλίγο τον Παναθηναϊκό στην Πόλη λίγες ώρες πριν βάλει λουκέτο μετά το κρούσμα του Τόμπκινς) βρίσκεται η εξής σκληρή πραγματικότητα: ο πρωταθλητισμός στο ευρωπαϊκό μπάσκετ είναι μια ζημιογόνος επιχείρηση και όσο παίζεις χάνεις χρήματα, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει σε όλο τον υπόλοιπο επαγγελματικό κόσμο των σπορ, όπου τα κλαμπ παράγουν όχι μόνο θέαμα αλλά και έσοδα. Η UEFA, η Premier League, η La Liga, η Bundesliga, η Serie A, αλλά ακόμη και το ΝΒΑ, η ACB, η Winner League ή και η BBL γνωρίζουν πως προσπαθώντας να ολοκληρώσουν τη σεζόν στα γήπεδα θα μειώσουν την απώλεια εσόδων από τις συνέπειες της πανδημίας. Αντιθέτως, η Ευρωλίγκα, αλλά και η δική μας Basket League, όπως και τα περισσότερα εγχώρια πρωταθλήματα της Ευρώπης αντιλήφθηκαν πως η όποια απόπειρα επιστροφής στα παρκέ θα μεγάλωνε κι άλλο την «τρύπα». Και κανείς δεν θέλει να χάνει όσο παίζει…

Η ακύρωση της σεζόν στην Ευρωλίγκα αποτελεί τελικά μια σιωπηρή παραδοχή ήττας για όλο το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Απέτυχε να αντιμετωπίσει συνασπισμένο και θωρακισμένο την πανδημία. Ίσως, δε, το λουκέτο στη φετινή σεζόν να αποτελεί την μικρότερη από τις συνέπειες που θα έχει πάνω στον χώρο ο κορωνοϊός στο εγγύς μέλλον. Πέρα, δε, από την ανυπολόγιστη ζημία σε ένα ήδη δυσμενές οικονομικό περιβάλλον, το ευρωπαϊκό μπάσκετ «πρόδωσε» και τους πιστούς φίλους του που περίμεναν καρτερικά αλλά τελικά μάταια να τους συντροφεύσει σε αυτούς τους δύσκολους μήνες και θα πρέπει να κάνουν υπομονή για μήνες ακόμη μέχρι να ξαναδούν δράση. Μέχρι τότε ίσως πολλοί fans του να στραφούν στο ποδόσφαιρο που δεν απογοήτευσε το δικό του κοινό και (θα) του σερβίρει το δικό του προϊόν χωρίς ανταγωνισμό.

*Την Κυριακή τα λέμε στον ΣΠΟΡ FM, 12:00-14:00, παρέα με τον Παναγιώτη Κεφαλά. Κουβέντα με πολύ μπάσκετ, ρεπορτάζ, ενδιαφέροντες καλεσμένους, κουιζάκια. Όσοι πιστοί της πορτοκαλί, κοπιάστε στην παρέα μας.

Follow @ChristosRobolis