Η ανησυχητική παραγωγικότητα του Σπανούλη

Όποιος μείνει στην τελευταία φάση του αγώνα Άρης-Ολυμπιακός, απλώς δεν γουστάρει το άθλημα. Αν αναλωθούμε σε συζητήσεις για το αν το κόψιμο του Χάινς είναι νόμιμο ή όχι, αδικούμε ολόκληρο το παιχνίδι κι ένα πρωτάθλημα που-επιτέλους-τις τελευταίες δύο αγωνιστικές δεν είναι αδιάφορο στους αγώνες των «αιωνίων» με τους υπόλοιπους της Α1. Γιατί το παιχνίδι αυτό πρόσφερε έναν λόγο αισιοδοξίας για το πρωτάθλημα. Αλλά και έναν λόγο ανησυχίας για τον Ολυμπιακό...

Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης

Προς Θεού, δεν λέμε πως το πρωτάθλημα έπαψε να είναι υπόθεση των δύο. Η χαμηλότερη ποιοτική στάθμη του φετινού Ολυμπιακού, ο εκτός ρυθμού τον τελευταίο μήνα Παναθηναϊκός, η κούραση από τα δύσκολα ματς της Ευρωλίγκας και η έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης αμφοτέρων, σε συνδυασμό με την πίστη των υπολοίπων ομάδων της κατηγορίας πως δεν είναι-δα-και τόσο χειρότερες ώστε να μην έχουν καν το δικαίωμα να παλέψουν απέναντί τους, έρχονται να προσφέρουν ανταγωνιστικά παιχνίδια και να προσδώσουν νέο ενδιαφέρον στο παρηκμασμένο προϊόν του πρωταθλήματος. Βλέποντας την Καβάλα να θριαμβεύει επί του Παναθηναϊκού και τον Άρη να αγγίζει τη νίκη απέναντι στον Ολυμπιακό, ο φίλαθλος δεν θα αγνοήσει ελαφρά τη καρδία-όπως έκανε μέχρι τώρα-την μπασκετική δράση τις επόμενες εβδομάδες.

Ο Άρης ήταν καλύτερος των «ερυθρόλευκων» και παρότι το υπάρχον ρόστερ δεν αρμόζει στην ιστορία του έδωσε έναν εξαιρετικό αγώνα μέχρι η αστοχία στις βολές και η τεράστια κλάση του Βασίλη Σπανούλη να του στερήσουν τη νίκη. Ο Βαγγέλης Αλεξανδρής είναι αρκετά έμπειρος και ικανός για να «χτίσει» πάνω σε αυτή την εμφάνιση, έστω κι αν το υλικό που διαθέτει έχει χαμηλό ταβάνι. Άλλωστε σε ένα πρωτάθλημα που πέραν της δυάδας της κορυφής, κάθε ομάδα δείχνει ικανή να νικήσει οποιαδήποτε άλλη, μπορεί να αισιοδοξεί.

Ο Ολυμπιακός ήταν όπως πλέον τον έχουμε συνηθίσει: μονοδιάστατος, προβλέψιμος, αδύναμος στους ψηλούς και απόλυτα εξαρτημένος από έναν παίκτη. Οι 29 πόντοι του Σπανούλη (δεν είναι η πρώτη φορά ούτε-όπως φαίνεται-θα είναι και η τελευταία που φτάνει σε τέτοια επίπεδα σκοραρίσματος) είναι το πιο ανησυχητικό στοιχείο για το δρόμο που βαδίζουν οι «ερυθρόλευκοι». Ένας άγραφος νόμος του σύγχρονου ευρωπαϊκού μπάσκετ αναφέρει πως ομάδες με παίκτη που σκοράρει και αγωνίζεται τόσο πολύ, δεν μπορούν να φτάσουν ψηλά. Όχι όταν αυτός συμβαίνει σε έκτακτες περιπτώσεις, αλλά όταν γίνεται συνήθεια και αναγκαία συνθήκη για να κερδίζει η ομάδα του. Ο ηγέτης των Πειραιωτών χρειάζεται επειγόντως συμπαραστάτη/ες και ανάσες. Ειδάλλως, ο Ολυμπιακός θα φτάσει μέχρι εκεί που θα αντέχουν τα «καύσιμα» του Σπανούλη και το γύρω του περιστρεφόμενο παιχνίδι της ομάδας θα γίνει εύκολος στόχος για κάθε διαβασμένο προπονητή.

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο chrobolis@yahoo.com