Όσες συζητήσεις ή αναλύσεις γίνονται πριν καν αρχίσουν η προετοιμασία και τα φιλικά, πόσω μάλλον τα επίσημα ματς, είναι καφενειακού επιπέδου. Κάθε ομάδα και κάθε μεταγραφή αποδεικνύει την ουσία και τη χρησιμότητά της ή τη… διαψεύδει στο παρκέ και ΜΟΝΟ σε αυτό.
Όμως κάποια πράγματα είναι αναμφίβολα και πέρα από αμιγώς αγωνιστικά δεδομένα. Κι ανεξάρτητα από το αν η ΑΕΚ κατορθώσει να δικαιώσει τις προσδοκίες την προσεχή σεζόν, αυτό που είναι αναμφισβήτητο είναι πως πλέον έχει αλλάξει επίπεδο. Γιατί; Μόνο και μόνο επειδή έπεισε και προσέλαβε έναν προπονητή επιπέδου Ευρωλίγκας, τον Λούκα Μπάνκι, αλλά και δύο παίκτες top level, που θα μπορούσαν κάλλιστα να βρουν συμβόλαιο στην πρώτη τη τάξει ευρωπαϊκή διοργάνωση.
Και, προσέξτε, δεν χρειάστηκε να δοθούν εξωπραγματικά χρήματα και να πληρωθούν υπεραξίες για να… καταδεχτούν τέτοια ονόματα να φύγουν από την κεντρική σκηνή. Όμως ο Μάκης Αγγελόπουλος και οι συνεργάτες του «διάβασαν» τις καταστάσεις, εκμεταλλεύτηκαν τις συγκυρίες της αγοράς και αξιοποίησαν την αναβάθμιση του brand ΑΕΚ μετά τους δύο περσινούς τίτλους. Διείδαν πως ο Μπάνκι δεν βρήκε κενό πάγκο στις περιορισμένες θέσεις για προπονητές στην Ευρωλίγκα, ο Σαντ-Ρόος δεν μπόρεσε να εξαργυρώσει την κατάκτηση του Eurocup με την Νταρουσάφακα επειδή οι αριθμοί μάλλον αδικούν την πραγματική του αξία και ο Ματσιούλις είχε νοσταλγία για την Αθήνα από την πρώτη στιγμή που έφυγε από τον Παναθηναϊκό για τη Ρεάλ πριν τέσσερα χρόνια. Τα παραπάνω, φυσικά, δεν ακυρώνουν τη νέα οικονομική θυσία που απαιτήθηκε να κάνει το αφεντικό της ΑΕΚ για αυτές τις συμφωνίες…
Αμιγώς αγωνιστικά, ο Ματσιούλις είναι μια σπουδαία μεταγραφή, στα πρότυπα όμως των υπολοίπων που έχουν γίνει φέτος. Η ΑΕΚ του Μπάνκι είναι προφανές πως δεν βγήκε στην αγορά ψάχνοντας ήρωες τύπου Μάνι Χάρις ή Κέβιν Πάντερ, αλλά παίκτες που πρωτίστως παίζουν για την ομάδα. Κι ο Γιόνας Ματσιούλις, παρά τα «γαλόνια» που φέρει με τις τόσες διακρίσεις του σε συλλογικό και εθνικό επίπεδο, είναι τέτοιος. Ουδέποτε ήταν στις ομάδες του ο go-to guy, που λένε και οι Αμερικανοί, αλλά ένα πολύτιμο γρανάζι, που όμως δεν κρύφτηκε ποτέ στα μεγάλα ματς. Μια ματιά στις εμφανίσεις του σε τελικούς με τον Παναθηναϊκό, Final Four με τη Ρεάλ ή μεγάλες διοργανώσεις με τη Λιθουανία θα σας πείσει. Ψυχάρα πραγματική!
Ασφαλώς η προσθήκη Ματσιούλις δημιουργεί ένα ερωτηματικό. Η ΑΕΚ, βάσει του ρεπορτάζ, κινείτο για ένα αθλητικό 4άρι, για να καλύψει το κενό του («κρυφού» περσινού MVP) Ντελρόι Τζέιμς. Ο Ματσιούλις είναι πολλά, αλλά αθλητικό πάουερ φόργουορντ δεν τον λες. Έχει παίξει στο «4», ακόμη και σε κορυφαίο επίπεδο, αλλά περισσότερο κατά συνθήκη. Είναι καλός στο παιχνίδι όχι μόνο με πρόσωπο, αλλά και με πλάτη, είναι πραγματικός ταύρος που δεν κουνιέται ακόμη κι όταν τον σπρώχνουν δυνατότεροι αντίπαλοι, αλλά δεν έχει παιχνίδι… αέρος. Προφανώς ο Λούκα Μπάνκι τα γνωρίζει αυτά. Κι αυτή την ώρα η ΑΕΚ διαθέτει στο ρόστερ της ένα ελαφρύ stretch τεσσάρι στο πρόσωπο του Ντούσαν Σάκοτα κι από εκεί και πέρα δύο… κοντούς ψηλούς, τον Τάιλερ Ρόμπερσον και τον Βινς Χάντερ, που είναι μεν πολύ αθλητικοί αλλά με μπόι στα 2,03μ. και μοναδικό βαρύ 5άρι τον επίσης όχι πανύψηλο Βασίλη Καββαδά (2,05μ.). Ίσως οι μεταγραφές να μην έχουν ολοκληρωθεί, αλλά με τις έξι θέσεις ξένων ήδη… ρεζερβέ, πιθανώς να χρειάζεται ένα ακόμη κορμί στο «5». Και οι διαθέσιμοι Έλληνες ψηλοί γι’ αυτό το επίπεδο είναι ο Μαυροειδής, που κάθε χρόνο είναι για να φεύγει αλλά η ΑΕΚ πέφτει στην ανάγκη του κι αυτός τη δικαιώνει, και ο Μαυροκεφαλίδης.
Είπαμε όμως… Όλα αυτά είναι θεωρίες. Αυτό που οφείλουν να παραδεχτούν ακόμη και οι αντίπαλοι της ΑΕΚ είναι πως κινήσεις σαν αυτή της απόκτησης του Γιόνας Ματσιούλις μεγαλώνουν κι άλλο το μέγεθος του συλλόγου. Μιας ομάδας που πριν πέντε χρόνια έπαιζε στη Β’ Εθνική και όταν δύο χρόνια μετά ανέλαβε τις τύχες της ο Μάκης Αγγελόπουλος οι μάνατζερ τού έκλειναν το τηλέφωνο πριν καν τον ακούσουν λόγω της αφερεγγυότητας των προηγούμενων διοικήσεων στα «μαύρα» χρόνια. Πλέον το αφεντικό της ΑΕΚ μπορεί να σηκώσει το τηλέφωνο και να υποχρεώσει κορυφαίους προπονητές ή και παίκτες να τον ακούσουν με προσοχή και να του απαντήσουν θετικά. Κι αυτό είναι ένα ακόμη «παράσημο», που μένει να φανεί αν μπορεί να μετουσιωθεί σε επιπλέον… μέταλλο, δηλαδή τίτλους.
Follow @ChristosRobolis